Skagfirðingar einhuga um að styðja Jón Bjarnason til góðra og bráðnauðsynlegra verka

Sveitarfélagið Skagafjörður glímir í kreppunni eins og örugglega fleiri sveitarfélög við þrengri fjárhag en áður.

Nauðsynlegt er að leita allra leiða til að auka tekjur sveitarfélagsins til þess að auðvelda rekstur og bæta hag íbúa. Nærtækasta leiðin til tekjuaukningar er að leyfa auknar veiðar á nytjastofnum sjávar og til þess að stuðla að því lagði ég fram eftirfarandi tillögu í sveitarstjórn:

Sveitarstjórn Skagafjarðar leggur til við ríkisstjórn Íslands að stórauka veiðiheimildir á nytjastofnum sjávar

Eftir nokkrar umræður um tillöguna var eftirfarandi breytingatillaga samþykkt:

Sveitarstjórn Skagafjarðar styður áform sjávarútvegsráðherra um að láta fara fram óháða úttekt á forsendum tillagna Hafrannsóknarstofnunar og ákvarðanna um magn veiðiheimilda í þorski og öðrum nytjategundum. Sveitarstjórn hvetur ráðherra til að fylgja þessum áformum eftir og hrinda þeim í framkvæmd hið fyrsta og leggur áherslu á að veiðiheimildir verði auknar á þeim tegundum og svæðum þar sem ljóst þykir að hægt sé að auka afla með sjálfbærum hætti, til hagsbóta fyrir sjávarbyggðirnar í landinu.

 

Stjórnmálastéttin í kreppu

Niðurstaða rannsóknarskýrslu Alþingis fól í sér margvíslega gagnrýni á stjórnarhætti, fjölmiðla sem og hagsmuna- og fræðasamfélagið. Flestir ef ekki allir þingmenn hafa lofað bót og betrun á starfsháttum og sumir auðlegðar- og kúlulánaþingmennirnir hafa jafnvel gert það tárvotir og skreytt heit sín svo að loforðaflaumurinn úr barka þeirra er orðinn velgjulegur.

Þegar til á að taka eru efndirnar engar sem sást best á aumum verkum Guðbjarts Hannessonar sem stjórnaði svokallaðri sáttanefnd í sjávarútvegi sem ætlað var að innleiða réttlátar breytingar á stjórn fiskveiða.  Ekki ætla ég að hafa mörg orð um afurð Guðbjarts sem er nýbakaður ráðherra og félaga hans í meirihluta nefndarinnar en þjóðin hefur hvorki siðferðislega né fjárhagslega efni á að halda áfram með núverandi stjórnkerfi fiskveiða eins og ekkert hafi í skorist.

Það sem Guðbjartur og meirihluti svokallaðrar sáttanefndar flaskaði algerlega á var að taka forsendur núverandi fiskveiðistjórnunarkerfis til endurskoðunar en kvótakerfið skilar einungis á land þriðjungnum af þeim þorskafla sem veiddist að jafnaði fyrir daga kerfisins.  Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum hafði nefndin ekki nokkurt þrek til þess að fara yfir galnar forsendur kerfisins sem stangast á við viðtekna vistfræði og heilbrigða skynsemi sem segir að vafasamt sé að ætla að nokkurt vit sé í því að draga það sem má veiðast við Grímsey frá því sem má veiða á Breiðafirði, hvað þá við Vestmannaeyjar.  Það liggur í augum uppi að ef stjórnvöld ætla sér að festa í sessi aflamarkskerfi ætti að sníða af helsu galla þess, s.s. brottkast, og fara að sjálfsögðu yfir það hvers vegna kerfið sem byggir á reiknisfiskifræði skilar ekki upphaflegum markmiðum sínum um stöðugan aukinn fiskafla.

Auðvitað hefði það átt að vera algjört forgangsverk fyrir íslensk stjórnvöld að líta til Færeyja þar sem ágæt sátt ríkir um stjórn fiskveiða öfugt við hér.  Færeyska dagakerfið byggir á því að sókn sé stöðug en aflinn ræðst þá af því sem lífríkið gefur en ekki hæpinni ráðgjöf reiknisfiskifræðinga.  Nú er þorskstofninn á uppleið við Færeyjar þrátt fyrir að alltaf hafi verið veitt umfram ráðgjöf Alþjóðahafrannsóknaráðsins síðustu tvo áratugina. Reyndar hljóðaði ráðgjöfin síðustu þrjú árin upp á algert veiðibann en samt hefur stofninn sveiflast upp og niður og er núna kominn í uppsveiflu.  Þetta segir mér einungis eitt, það að reynslan frá Færeyjum sýnir að ráðgjöf reiknisfiskifræðinganna er röng. Það sama ætti algjört árangursleysi hér við land að sýna.

Borðleggjandi er að þjóð sem glímir við gjaldeyrisskort á að fara gaumgæfilega yfir öll rök sem hníga að því að hægt sé að sækja í auknum mæli í vannýtta fiskveiðiauðlind.

Ályktun Frjálslynda flokksins um Magma

Magma nefndin svokallaða hefur núna skilað af sér fyrsta hluta af þremur sem henni var falið að kanna. Í þessum hluta er fjallað um kaup Magma Energy á eignarhlutum í HS Orku hf í gegnum dótturfélag í Svíþjóð.

Magma nefndin rekur söguna hvernig löggjöf Íslendinga hingað til hefur beinst að því að halda auðlindum okkar frá erlendum aðilum. Skörð voru rofin í þann múr með EES reglunum hvað viðkemur aðilum innan EES svæðisins. Því sé mjög mikilvægt að ákvarða hvort Magma Energy sé starfandi innan EES eða utan. Íslensk lög banna aðilum utan EES að fjárfesta í auðlindum okkar.

Magma nefndin gagnrýnir nefnd um erlenda fjárfestingu fyrir afgreiðslu sína á málinu. Það er augljóst að allt frá fossalögunum frá 1907 hefur löggjöfin snúist um að halda erlendum fjárfestum frá íslenskum auðlindum. EES samningurin snýst einnig um að veita meðlimum hans forgang fram yfir þá sem eru ekki aðilar hans. Að meta heimilsfang í Svíþjóð, þrátt fyrir að Magma Energy hafi öðlast það með lögmætum hætti, til jafns á við anda íslenkra laga og hugmyndafræði Evrópusambandsins er mjög gagnrýni verð. Lágmarkskrafa er að senda slík lögfræðileg álitamál til dómstóla þar sem miklir hagsmunir eru í húfi fyrir íslenskan almenning.
Frjálslyndi flokkurinn tekur undir gagnrýni Magma nefndarinnar á vinnubrögðum núverandi stjórnvalda við sölu á HS Orku. Stefna Frjálslynda flokksins hefur ætið verið að allar auðlindir landsins séu í eigu Íslendinga og arðurinn renni óskiptur til íslensku þjóðarinnar.
Núverandi stjórnvöld hafa algjörlega brugðist og glutrað einni arðvænlegustu auðlind okkar frá okkur til næstu 130 ára. Allt atferli núverandi ríkisstjórnar í Magma málinu ber vott um algjört sinnuleysi eða jafnvel samvinnu við erlenda aðila við yfirtöku þeirra á auðlind okkar.  Þessi vinnubrögð eru í hrópandi andstöðu við alla lagasetningu Alþingis s.l. hundrað ár og verður Frjálslyndi flokkurinn að álykta að annað hvort hafi núverandi ráðherrar tileinkað sér nýja stefnu eða aldrei verið sammála löggjafanum hingað til.
Frjálslyndi flokkurinn krefst þess að núverandi ríkisstjórn hysji upp um sig buxurnar og standi við stóru orðin og sjá til þess að HS Orka hf sé og verði undir fullri stjórn Íslendinga og auk þess að allur arður auðlindarinnar komi óskertur til íslenksu þjóðarinnar

Mikið ójafnvægi í yfirlýsingum Náttúrufræðistofnunnar

Það má ganga að því sem vísu hvert haust að það berist miklar yfirlýsingar úr ranni Náttúrufræðistofnunar um áhrif veiða á rjúpnastofninn.  Merkilegt er að meintur vandi og áhyggjutónn virðist aukast eftir því sem stjórnun og takmörkun veiðanna vex!

Mjög bagalegt er við mótsagnakenndar yfirlýsingar Náttúrufræðistofnunar er að þær eru ekki rökstuddar með aðgengilegri skýrslu eða gögnum t.d. á vef stofnunarinnar.  Í fréttaskýringu Morgunblaðsins í morgun má helst ráða að rjúpnastofninn sé í miklum voða vegna veiða þrátt fyrir að hér á Norðurlandi og á Austurlandi þar sem veiðar eru miklar sé henni að fjölga þriðja árið í röð.  Rjúpunni fer víst fækkandi á Suður og Vesturlandi þar sem stór svæði eru friðuð. 

Náttúrufræðistofnun skýrir aukna veiði  veiðimanna í fyrra í hverri veiðiferð sem afleiðingu aukinnar græðgi veiðimanna.  Ég hef sjaldan heyrt aðra eins rugl og bull skýringu en nærtækasta ástæðan á aukinni veiði í veiðiferð er sú að það hafi verið mun meira af rjúpu í fyrra en fyrri ár sem voru til samanburðar.

Ein helsta dellan líffræðilega sem kemur frá Náttúrufræðistofnun er að veiðar magni upp önnur afföll í stofninum.  Það er engu líkara en að gengið sé út frá því að veiðimenn æsi upp hungrið í fálkanum og refnum.  Sérfræðingar Náttúrfræðistofnunar virðast vera búnir að týna sér í einhverju reiknilíkani og gleyma því sem kennt er í fyrstu kennslustund í vistfræði þ.e. að afföll séu vaxandi með auknum þéttleika. Rjúpna módelið sem stofnunin notar sem forsendu ráðgjafar hefur aldrei gengið upp en fyrir 3 árum töpuðust mörg hundruð þúsund rjúpur út úr bókhaldinu.

 

Takmörkun veiða skilar ekki árangri

Fundurinn með Ingibjörgu þungbær skuggi á annars miklum gleðidegi Samfylkingarinnar

Samfylkingin og Steingrímsarmurinn í  Vg fengu þann dóm í Hæstarétti um gengistryggðu lánin sem  pantaður var fyrr í sumar.  Ráðamenn Samfylkingarinnar hvort sem er í ríkisstjórn eða verkalýðsforystu gátu í dag ekki farið dult með mikla gleði sína með dóminn.  Með dómnum tókst a.m.k. í bili að rétta af nýlega endurreist bankakerfi með því að ganga rækilega á höfuðstól heimilanna. 

Öllu þyngra var yfir sama hópi Samfylkingarliða þegar leið á kvöldi en þá tók við erfiður fundur með sjálfri Ingibjörgu Sólrúnu Gíslandóttur um það hvort að hún eigi að svara til saka fyrir þátt sinn í hruninu.  Hún myndaði jú ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum sem hafði það helsta markmið að greiða götu útrásarvíkinganna sem veittu vel og ríkulega í kosningasjóði viðkomandi flokka.  Aðstoðin var svo ríkulega  veitt að vildarvinunum í aðdraganda hrunsins að ekki gafst nokkur tími í að pæla í þjóðarhag.  Ekki var látið af neyðaraðstoð við útrásarliðið eftir hrun heldur haldið áfram við að tryggja að snillingarnir gætu haldið sem mest af fyrirtækjum sem þeir misstu tímabundið tangarhald á til bankanna og á það við um skipafélög, lyfsölu, fjölmiðla, fjarskiptafyrirtæki, verslanir, flugfélög ofl. Þeim er jafnvel veittur sérstakur skattaafsláttur til þess að koma á fót nýjum fyrirtækjum s.s. gagnaverum.

En  sá böggull fylgir skammrifi að einhver þarf að borga veisluna og óráðsíu fjárglæframannanna og á því fengu heimiln að kenna í dag.

Fundað með Ingibjörgu Sólrúnu

Ákæra Alþingis á hendur Geirs Haarde er í samræmi við stefnu Sjálfstæðisflokksins

Helsta niðurstaða endurreisnarstarfs landsfundar Sjálfstæðisflokksins í ársbyrjun 2009 var á þá leið að stjórnmálalegt og efnahagslegt hrun landsins hefði orðið vegna þess að fólkið hefði brugðist en alls ekki stefna Sjálfstæðisflokksins.

Í samræmi við þá niðurstöðu landsfundar ætti Sjálfstæðisflokkurinn að vera sáttur og í raun ákafur í  að láta Geir Haarde sæta ábyrgð. Satt best að segja þá finnst mér ýmsir aðrir bera meiri sök á því að það fór sem fór s.s. sá öflugi sölumaður Halldór Ásgrímsson sem náði því afreki að selja sér nákomnum ríkisbanka með hæfisstimpli frá sjálfum ríkisendurskoðanda.

Í umfjöllun um þessi þungbæru mál sem snúa að ákærum á hendur fyrrverandi ráðherrum, þá gladdi það mitt litla hjarta að sjá hve forystumönnum Sjálfstæðisflokksins og fylgifiskum þeirra er skyndilega orðið annt um mannréttindi. Ekki hefur borið á því í umræðum áður að sömu aðilar sem nú æmta og skræmta yfir því að niðurstaða Landsdóms sé endanleg og ekki í samræmi við nútímalegt réttarfar, hafi einhverju sinni haft orð á því að nokkur þörf sé á því að bæta þeim sjómönnum sem sóttu mál sitt til Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna í samræmi við álitið sem féll þeim í vil og hvað þá hefur nokkur af nýbökuðum baráttumönnum mannréttinda í Sjálfstæðisflokknum léði máls á því að breyta kvótakerfinu þannig að hætt verði að brjóta mannréttindi.

Það má vissulega líta á gagnrýni Sjálfstæðisflokksins á dómstólinn Landsdóm út frá mannréttindasjónarmiðum sem ákveðna og óvægna sjálfsgagnrýni þar sem dómsmálaráðherrar landsins hafa lengstum komið úr röðum flokksins. Nú verður fróðlegt að fylgjast með hvort að aukin vægi mannréttindasjónarmiða munu einnig eiga við um fleiri s.s. sjómenn en ekki eiga einungis við um fyrrum formann Sjálfstæðisflokksins.

Mistök gerð við einkavæðinguna

Ályktun Frjálslynda flokksins um Landeyjarhöfn

Miðstjórn Frjálslynda flokksins harmar að samgöngur við Vestmanneyjar skuli nú vera í uppnámi eftir dýra hafnargerð byggða á útreikningum Siglingamálastofnunar. Miðstjórn Frjálslynda flokksins telur skynsamlegt að fá aðra aðila en Siglingamálastofnun til að endurmeta hvernig tryggja eigi traustar samgöngur við Vestmanneyjar, hvort sem það verði gert með hraðskreiðri ferju sem fer á milli Þorlákshafnar og Eyja á einum og hálfum tíma eða með miklum endurbótum á hafnarmannvirkjum og skipi sem ristir grynnra og hentar Landeyjarhöfn. Í ljósi nýfenginnar reynslu af siglingum til Landeyjarhafnar bendir allt til þess að Þorlákshöfn verði að minnsta kosti að vera til taks sem varahöfn.

Samþykkt á miðstjórnarfundi Frjálslynda flokssins,

Reykjavík 11. september 2010.

Herjólfur siglir áfram til Þorlákshafnar

Þórður Már velkominn í Frjálslynda flokkinn

Nú er það orðið ljóst að elítan í Samfylkingunni með "heilaga" Jóhönnu í broddi fylkingar, er hraðri en  vondri leið með að svíkja öll kosningaloforð um breytingar á hræðilegu kvótakerfi í sjávarútvegi.  Ekki sparaði flokkurinn loforðin í aðdraganda kosninganna 2009, um endurreisn, endurmat, réttlæti og sáttargjörð við þjóðina um breytingar á illræmdu kvótakerfi. 

Núna situr fjölmargt Samfylkingarfólk og reyndar Vg liðar einnig uppi með þá staðreynd að flokksforysta og elíta flokkanna hefur gengið á bak heilagra loforða um breytingar.  Í Kastljósi kvöldsins kom fram að varaþingmaður Samfylkingarinnar væri að íhuga úrsögn úr Samfylkingunni ásamt nokkrum fjölda flokksmanna sem hafa fengið sig fullsadda af vinnubrögðum Jóhönnu Sigurðardóttur, Guðbjarts Hannessonar og Ólínu Þorvarðardóttur.  Ég býð Þórð og þá sem hafa fengið fylli sína af ómerkilegheitum Samfylkingarelítunnar velkomna í Frjálslynda flokkinn.

 

Alex Salmond sveik sjómenn

Alex Slamond sótti mörg atkvæði til skoskra sjávarbyggða og skosks almenning á digurbarkalegum yfirlýsingum um að draga Skota út úr sameiginlegri fiskveiðistefnu Evrópusambandsins sem hefur mjög illt orð á sér.  Eftir að hann komst til valda hreyfði hann ekkert við málinu og sömuleiðis gerði hann ekkert með harða gagnrýni skoskra sjómanna á mjög vafasama ráðgjöf Alþjóða Hafrannsóknarráðsins.  Stóraukinn niðurskurður á aflaheimildum í Norðursjónum hefur ekki skilað neinum árangri frekar en sambærilegar aðgerðir hér við Íslandsstrendur enda stangast aðferðir reiknisfiskifræðinga á við viðtekna vistfræði. Alex sveik einfaldlega sjómenn og er að draga athyglina frá því.

Alex má vita að hótanir um að veiðar Íslendinga í lögsögu Íslands hindri inngöngu landsins í Evrópusambandið, séu vita bitlausar. Í fyrsta lagi eru þeir sem standa að veiðunum og í öðru lagi er þeir sem eru beggja blands og jafnvel hliðhollir inngöngu í ESB furðu lostnir á tuddaskap Evrópusambandsins í málinu og yfirlýsingarnar vart til þess að auka stuðning landsmanna við inngönguna.

Sögð geta hindrað ESB-aðild

Þorskurinn í betri stöðu en hommarnir

Ekki hefur farið fram hjá neinum að samkynhneigðir eiga undir högg að sækja hjá einstaka trúræknum færeyskum stjórnmálamanninum. Jóhanna Sigurðardóttir  gæti látið gott af sér leiða fyrir mannlíf Færeyja með því að senda sæmdarhjónin Gunnar Þorsteinsson og Jónínu Benediktsdóttur til eyjanna.  Eldklerkurinn Gunnar sem ætlaði sér á sínum tíma stóra hluti í afhommun hefur snúið af þeirri braut og hver veit nema að hann geti nýtt reynslu sína og snúið Jenis af Rana svo að hann gæti a.m.k. setið til borðs með samkynhneigðum.

Önnur frétt á fréttavef færeyska útvarpsins vakti athygli mína en það var fréttin af miklum uppgangi ýsu og þorskstofnsins við Færeyjar.  Það gerist þrátt fyrir áratuga meinta ofveiði samkvæmt furðulegri ráðgjöf Alþjóða hafrannsóknarráðsins.  Enn og aftur staðfestist í Færeyjum að veiðar umfram ráðgjöf reiknisfiskifræðinga sé í góðu lagi.  Um er að ræða stórfrétt sem ætti að fá mikið rými í íslensku samfélagi þar sem að hún staðfestir að vænlegt sé að fara leið Frjálslynda flokksins út úr kreppunni og stór auka veiðar en með því ætti hæglega að vera hægt að ná hundrað milljarða auknar gjaldeyristekjur árlega.