Einkennilegur forsætisráðherra

Jóhanna Sigurðardóttir beitir mjög svo einkennilegum stjórnunarstíl sem byggir á því að magna upp ágreining, hóta samstarfsfólki og þykjast lítið sem ekkert vita um mikilvæg mál sem hljóta að vera á hennar borði.

Vart fer það fram hjá nokkrum manni hversu Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra er í nöp við karlgarminn Jón Bjarnason.  Forsætisráðherrann notar hvert tækifæri til að magna upp ágreining og siga flokksdeildum Samfylkingarinnar á ráðherra sinn. Ekki er hún að bera klæði á vopn í deilum um ESB heldur opnar sár Vg svo það fossblæði.  Margur óbreyttur flokksmaður Vg hefur sætt sig við aðildarumsóknina að ESB með því að hugga sig við hálf kindalegt andóf Jóns Bjarna gegn ESB.

Jóhanna hefur í hótunum við ríkiskirkjuna með því að segjast vera að íhuga úrsögn kirkjunni í stað þess að leggja á ráðin með myndugleika um tímabæran  aðskilnað ríkis og kirkju.  Með aðskilnaðinum væri tryggt að öllum trúfélögum verði gert jafn hátt undir höfði og losaði jafnframt þjóðkirkjuna úr ákveðinni tilvistarkreppu.

Furðulegt er að verða vitni að því hvað eftir að annað hversu lítið forsætisráðherrann þykist vita um mál sem ættu að vera inn á hennar borði s.s.  lögmæti gengislánanna og Magmaspillingar Samfylkingarinnar og Steingríms.

Krefjast afsagnar Jóns Bjarnasonar

Kosningasvik stjórnarinnar á heimsmælikvarða - Ályktun Frjálslynda flokksins

Opinn fundur Frjálslynda flokksins í Reykjavík 18. ágúst, álítur að kosninga- og hugsjónasvik svokallaðrar “Norrænnar velferðarstjórnar” hljóti að vera á  heimsmælikvarða.  Skjaldborgin og  velferðarbrú  íslensks samfélags,  sem voru aðal kosningaloforð stjórnarinnar reyndust svik og prettir, því að  stjórnin hefur ákveðið  að gefa íslenskum heimilum í greiðsluvanda ekki lengri uppboðsfrest en til enda október, en þá munu  þúsundir fjölskyldna fara í gjaldþrot  og jafnvel hrökklast út af heimilum sínum.

Opinn fundur Frjálslynda flokksins í Reykjavík lýsir yfir skömm á þeim tveimur “sáttartillögum” sem kynntar hafa verið í fjölmiðlum sem afurðir sáttanefndarinnar í sjávarútvegi.  Ómerkilegheit auðlegðarþingmannanna í Vg ná nýjum hæðum með því að boða sátt um nánast óbreytt kvótakerfi án þess að hafa haft fyrir því að virða þá sjómenn viðlits, sem sóttu rétt sinn til Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna.

Hvers vegna á að halda í ótrúverðugan ráðherra?

Sú spurning hvílir á mörgum hvers vegna í ósköpunum oddvitar ríkisstjórnarinnar vilja endilega halda í ótrúverðugan ráðherra sem sem enginn kaus?

Ástæðan er að öllum líkindum sú að Steingrímur og Jóhanna vita sem er að ef Gylfi verður látinn taka pokann sinn á næstu dögum, þá mun kastljósið beinast að því hvað þau vissu um ólögmæti gengistryggðra lána og hvernig þau blekktu þing og þjóð.  Á meðan blekkingarleiknum stóð leyfði svokölluð "Norræn velferðarstjórn" fjármögnunarfyrirtækjunum að tuddast á lánþegum.   

Gylfi algjörlega ótrúverðugur

Auðvitað vissu þau Steingrímur J. og Jóhanna Sigurðardóttir líka

Enginn þarf að segja mér annað en oddvitar ríkisstjórnarinnar, þau Steingrímur J. og Jóhanna Sigurðardóttir hafi vitað af því að gengistryggðu lánin stæðust að öllum líkindum ekki fyrir dómstólum.

Í stað þess að gera viðeigandi ráðstafanir strax fyrir ári síðan þá völdu þau öll að setja pólitíska pressu á dómsvaldið.  Þessum ljóta leik að þrýsta á dómstóla er síðan haldið áfram í sumar eftir að Hæstaréttardómurinn féll með því ota fram vafasömum tilmælum frá Seðlabankanum og Fjármálaeftirlitinu, þar sem snúið er út úr dómi Hæstaréttar. Oddvitar ríkisstjórnarinnar skulda svo sannarlega fólkinu skýringar sem missti á síðasta ári bílana sína, húsin og fyrirtækin. Hvers vegna leyfði "Norræna velferðarstjórnin" illræmdum fjármálafyrirtækjum að böðlast á fólkinu? Fjármögnunarfyrirtækjum sem tóku stöðu gegn krónunni og grófu skipulega unda samningum sem þau gerðu við grunlausan almenning.

Í morgun mátti heyra viðtal við Steingrím J. á Útvarpi Sögu sem var ekki síður merkilegt og upplýsandi en vandræðasvör Gylfa Magnússonar en ég gat ekki betur heyrt en að Steingrími J. klæjaði í lófanna í að vinna í því verki sem hann lofaði AGS sem felst í því að hleypa á fulla ferð nauðungaruppboðum þúsunda íslenskra heimila.  Allt var það liður í endurreisninni 

Mátti ekki dreifa minnisblaði

Sérstakur saksóknari rannsaki skúffufyrirtæki í kvótabraski - Ályktun stjórnar Frjálslynda flokksins

Stjórn Frjálslynda flokksins telur nauðsynlegt að sérstakur saksóknari rannsaki vafasamar lánveitingar Byggðastofnunar. Fyrrverandi stjórn og forstjóri stofnunarinnar virðist samkvæmt fréttum undanfarna daga hafa farið á svig við gildandi lög og heimilað að aflaheimildir væru vistaðar í skúffufyrirtækjum en ekki á skipum eins og skýr krafa er um  sbr. 3. gr. laga nr. 75/1997. 

 

Stjórn Frjálslynda flokksins vill benda á og árétta að frá því að Byggðastofnun gaf leyfi til að veiðiheimildir í rækju, sem þeir veittu lán fyrir væru í skúffufyrirtæki, hefur einungis lítill hluti veiðiheimilda verið nýttur til veiða og verðmætasköpunar, en í stað þess hefur kvótinn verið misnotaður sem skiptimynt í braski. 

 

Stjórn Frjálslynda flokksins telur sömuleiðis að full þörf sé á að rannsaka starfsemi Byggðastofnunar í gegnum tíðina. Rannsóknin ætti meðal annars að taka til starfslokasamninga við fyrrum forstjóra stofnunarinnar, forsendur lánveitinga og afskrifta lána sem oft virðast hafa verið veitt gegn ótryggum veðum.

 

Stjórn Frjálslynda flokksins lýsir yfir fullum stuðningi við þau áform að gefa rækjuveiðar frjálsar og álítur að það muni ekki á nokkurn hátt rýra hag Byggðastofnunar né sjávarbyggðanna. Frjálsar rækjuveiðar eru spor í þá átt að tryggja atvinnufrelsi og þær munu einnig skapa gjaldeyristekjur fyrir þjóðarbúið.

 

Síðast en ekki síst vill stjórn Frjálslynda flokksins minna stjórnvöld á að enn hefur ekki verið brugðist við ályktun Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna um að mannréttindi séu brotin á íslenskum sjómönnum.

 

 

Ályktun stjórnar Frjálslynda flokksins

 

Stjórn Frjálslynda flokksins lýsir yfir furðu sinni og vandlætingu á því að ríkisstjórn Íslands skuli ráða í röðum kúlulánþega og braskara sem áttu þátt í og stuðluðu að því hruni sem hér varð, í embætti hjá ríkinu. Þjóðin er í sárum vegna verka fyrrgreindra aðila sem fá nú í röðum feld niður lán sín eða flytja skuldbindingar sínar yfir á aðrar kennitölur. Það er skoðun stjórnar Frjálslynda flokksins að svona vinnubrögð séu ekki boðlegt  fólkinu í landinu sem nú reynir hvað það getur til að standa við sínar skuldbindingar án þess að eiga möguleika á niðurfellingu né leiðréttingu á sínum málum.

 

Stjórn Frjálslynda flokksins þykir það vægast sagt hörmulegt  að gamlir spilltir flokksgæðingar sem eiga  ómumdeilanlega sök á hruninu s.s. Halldór Ásgrímsson, gegni enn trúnaðarstörfum fyrir þjóðina með stuðningi og fyrir atbeina Fjórflokksins á alþjóðavettvangi.  Halldór Ásgrímsson beitti sér fyrir illræmdu kvótakerfi, hann ásamt Davíð Oddssyni lýstu fyrir hönd þjóðarinnar yfir stuðningi við innrásina í Írak og hann stóð fyrir einkavinavæðingu  á ríkiseignum sem hann hagnaðist á sjálfur, auk vina og vandamanna. Það er móðgun og lítilsvirðing við almenning hér á landi að íslensk stjórnvöld skulu ekki sjá til þess að fyrrum ráðherra verði  látinn taka pokann sinn hjá Norrænu ráðherranefndinni. Fátt sýnir skýrar hversu spilling Fjórflokksins er samofin inn í vina og hagsmunanet VG og Samfylkingar að Halldór Ásgrímsson skuli enn gegna trúnaðarstörfum fyrir þjóðina í stað þess að svara til saka og axla ábyrgð.

 

Ingibjörg Sólrún braut mannréttindi

Fjórflokkurinn reynir hvað hann getur að troða gömlum leiðtogum inn í starf á alþjóðlegum vettvangi s.s. Halldóri Ásgrímssyni og Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Rétt er að spyrja hvers Norðurlandabúar eiga að gjalda að þurfa að vera með fyrrum formann Framsóknarflokksins í æðstu stöðu en hann ber  höfuðábyrgð á spilltri stjórnsýslu og einkavinavæðingu á Íslandi.  Er ekki nóg komið?

Nýjasta nýtt er að koma Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur í starf á vegum SÞ en efast má um trúverðugleika hennar á alþjóðlegum vettvangi þar sem hún varði drjúgum tíma sínum í aðdraganda hrunsins í  að ljúga því að þjóðum heims að hér væri efnahagskerfið og bankarnir afar traustir.   Sérdeilis er það þó ósmekklegt og óviðeigandi að ætla Ingibjörgu Sólrunu starf sem felur í sér rannsókn á mannréttindabrotum. Ingibjörg Sólrún sá enga viðleitni í að fara eftir áliti Mannréttindanefndar SÞ gagnvart íslenskum sjómönnum og almenningi.  Íslensk stjórnvöld hafa fram á þennan dag ekki virt þá  Erlings Haraldsson og Örn Snævar Sveinsson viðlits sem sóttu rétt sinn til Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna.

 

 

Ingibjörg Sólrún ekki formaður

Niðurstaðan er að Ögmundur eigi að kyngja enn einu sinni

Af óljósum yfirlýsingum Jóhönnu og Steingríms má helst ráða að niðurstaðan sé að gera sem allra minnst og að Magma samningurinn verði að mestu látinn standa óbreyttur.  Athyglisvert var að "niðurstaðan" var einungis kynnt af leyndar og pukursráðherrunum en órólega deildin sem rankaði eitthvað við sér í síðustu viku kom þar hvergi nærri.

Framvindan verður líklegast sú að Ögmundur kyngi þessu eins og öðrum ógeðsdrykkjum sem Steingrímur hefur rétt honum á færibandi. Grettur í Ögmundar í aðdraganda þess að hann svelgir í sig hverjum bikarnum á fætur öðrum eru farnar að verða nokkuð grátbroslegar.  

 

Vill vinda ofan af Magma máli

Hvað klikkaði?

Helgi Laxdal fyrrum forystumaður í íslenskum sjávarútvegi skrifar hreinskilna og ágæta grein í Morgunblaðið í dag, þar sem að hann veltir fyrir sér hvað hafi klikkað við stjórn fiskveiða.  Í greininni fer gamall talsmaður kvótakerfisins yfir þá ömurlegu staðreynd að útgerðin standi völtum fótum fjárhagslega þrátt fyrir meinta hagræðingu og "besta fiskveiðistjórnunarkerfi í heimi".

Í greininni tekur Helgi Laxdal saman mjög áhugaverða gögn um að veiðin á þorski frá árinu 1992 og til ársins 2003 hafi verið nálægt útgefnu aflamarki og ráðleggingum Hafró en það skeikaði innan við 1%. Frá árinu 2003 og fram til dagsins í dag hefur ráðleggingum Hafró nær undantekningarlaust verið fylgt upp á tonn. Í framhaldinu er fróðlegt að fara yfir árangur uppbyggingarstefnu stjórnvalda en árið 1991 var þorskaflinn 308 þúsund tonn en aflamark næsta fiskveiðiárs verður 160 þúsund tonn af þorski.

Það er rétt fyrir Helga Laxdal og aðra þá sem tilbúnir eru að endurmeta sjávarútvegsstefnu þjóðarinnar að fara rækilega yfir líffræðilegar forsendur kvótakerfisins sem stangast á við viðtekna líffræði.  Aðferðarfræði reiknisfiskifræðinga hefur verið reynd af fullum þunga í brátt tvo áratugi með hræðilegum afleiðingum.  Eitt er víst ef að með breyttri nýtingarstefnu þá glímdu fiskvinnslur við hráefnisskort heldur væru á fullum snúningi að afla þjóðinni erlends gjaldeyris og koma þjóðinni út úr kreppunni.

Makríll og síld til bjargar

Virti Gunnar Andersen forstjóri FME umboðsmann Alþingis?

Í dag rann út sá frestur sem Umboðsmaður Alþingis gaf forstjóra FME og seðlabankastjóra Má Guðmundssyni til þess að skýra út tilmæli sín um að snúa út úr dómi Hæstaréttar um ólöglega gengistryggingu lána.

Ekkert hefur frést af því hvort að þeir Már Guðmundsson og Gunnar Andersen hafi virt ósk Umboðsmanns Alþingis um að gera grein fyrir og rökstyðja ólögleg tilmæli sín til fjármálafyrirtækja en án efa verður fróðlegt að lesa þá samantekt. Á hinn bóginn þá sá forstjóri FME ástæðu til þess að vængja sig í ríkisútvarpinu og greina frá því að ný úttekt sýndi það sama og fyrri úttektir um hundruða milljarða tap fjármálafyrirtækjanna vegna dóms Hæstaréttar. Engu að síður greindi forstjórinn frá úttekinni í véfréttarstíl og ekki hefur hún enn orðið opinbert gagn frekar en fyrri úttektir. 

Allt bendir til þess að forstjóri FME sé að ýkja þegar hann miklar áhrif dóms Hæstaréttar og hann sé að taka með í reikninginn lán sem löngu er búið að afskrifa. 

Eflaust vilja seðlabankastjórinn og forstjóri FME gera sitt ýtrasta til þess að draga umræðuna frá svörum sínum til umboðs Alþingis eða sem verra væri svaraleysi.