A battle built on bullshit - Grein í Fishing News

Influential Conservative MEP Struan Stevenson has built himself a strong reputation for taking up arms on behalf of the fishing industry and British fishermen. As part of his support for British fishermen, he has fought a tough battle against allowing Iceland and our neighbours in the Faroe Islands to exploit stocks of mackerel that are present in our waters in huge amounts.

Struan Stevenson bases his arguments entirely on ICES advice. British fishermen should know better than anyone else that ICES advice isn’t worth much, especially as it breaks all the rules of accepted ecological principles.

It is entirely ridiculous that ICES should treat each species as a separate entity, as if each species lives a life separate that fits comfortably onto an Excel spreadsheet, without taking into consideration that each species competes with others either for fed or as feed for other species.

ICES advice is based on the dogma that we should catch less so as to be able to catch more later. The problem is ‘later’ never comes and the overfishing myth becomes more pressing as the fishing fleet becomes smaller.

It should be obvious to any thinking fisherman that ICES advice on the exploitation of pelagic species in the North Atlantic is entirely wrong.

In recent years, ICES advice on fishing for capelin, blue whiting and Atlanto-Scandian herring have been followed. All
of these stocks that have been fished according to the advice are now at a low point

On the other hand, mackerel is showing a vigorous growth, in spite of having been fished significantly beyond ICES
recommendations. This tells us everything we need to know about the reliability of the methodology used by ICES.

The stock assessment methods used by fisheries directorates are generally subject to considerable margins of error,
such as the difficulties of establishing a true rate of natural mortality. This means that there should be significant doubts about the validity of stock assessment results.

In fact, assessment of mackerel is even less reliable than other species as it has no swim bladder and therefore is
extremely difficult to locate using acoustic methods.

Stock assessment of mackerel is based largely on doubtful surveys of the mackerel spawning stock, made on the basis of
a survey every three years to examine the amount of drifting mackerel eggs.

If Struan Stevenson wants to see some real progress on behalf of Scottish fishermen, then he might be better off
demanding a thorough audit of ICES recommendations – and put aside, at least for the moment, the dispute that is based on complete bullshit from ICES.

Höfuðborgarblaðið gefur út Reykjavíkurblað

Fréttablaðið ber þess augljós merki að vera orðið nokkurs konar héraðsfréttablað Höfuðborgarsvæðisins og skipar sér þar í flokk með ekki ómerkari blöðum en Feyki á Sauðárkróki og Hellunni á Siglufirði. Héraðsfréttablöð hafa þann háttinn á að fjalla nær eingöngu um atburði sem eiga sér stað innan héraðs og svo þá sem snerta héraðsbúa sem beinum hætti. Við þessu er í sjálfu sér ekkert að segja, Fréttablaðið er eins og það er.  

Ólíkt kollegum sínum á Feyki og Hellunni hefur Ólafur Þ. Stephensen ritstjóri Fréttablaðsins í Reykjavík ákveðið að fara í stríð gagnvart utanhéraðsmönnum. Í leiðara helgarblaðsins hvetur ritstjórinn Guðbjart Hannesson til þess að fara í algerlega vanhugsaðan niðurskurð á heilbrigðisþjónustu utan Reykjavíkur.  Ég man satt best að segja ekki til þess að hafa heyrt þess getið að ritstjórarnir á Hellunni eða Feyki þau Albert og Guðný, hafi hvatt til þess að hætt yrði við glæpsamlega dýrt tónlistarhús í Reykjavík eða þá að vel á annað þúsund heilbrigðisstarfsmönnum verði sagt um í Reykjavík en það er sá fjöldi sem samsvarar hlutfallslega fækkun starfsmanna á Heilbrigðisstofnuninni Sauðárkróki, ef fjárlagafrumvarpið verður samþykkt.

Svo undarlegt sem það nú er, þá er gefið út vikulega sérstakt Reykjavíkurblað með Fréttablaðinu en það sem þar bar hæst var að borgarstjórinn okkar Jón Gnarr væri maður vonarinnar hygðist beita sínum kröftum að því að jafna aðstöðu katta og hundaeigenda!

Það væri óskandi að ritstjóri Fréttablaðsins liti nú aðeins út fyrir túnfótinn og áttaði sig á því að helsta vonin til gjaldeyrissköpunar þjóðarinnar sé að veita meira atvinnufrelsi út í hinar dreifðu byggðir og stórauka með því sókn í nytjastofna Íslendinga.

Opinn fundur Frjálslyndra í Húsinu - laugardaginn 9. október

Opinn Fundur verður haldin á vegum Frjálslynda flokksins nk. laugardag þann 9. október kl. 13, í Húsinu að Höfðatúni 12, Reykjavík.

1. Sigurjón Þórðarson formaður Frjálslynda flokksins mun ræða um stjórnmálaástandið og leiðir út úr kreppunni.

2. Ásta Hafberg varaformaður Frjálslynda flokksins mun ræða um hversu gríðarlega mikilvægt sé að mótmæla þeirri ætlan stjórnvalda að setja heimilinn á hausinn.

3. Finnbogi Vikar Guðmundsson mun fjalla um sjávarútvegsmál - sáttanefndina, skuldir og afskriftir útgerðarinnar.

3. Almennar umræður

Allir velkomnir

Frjálslyndi snýr aftur

Vinkonan Ingibjörg Sólrún og Skagfirðingar

Skagfirðingar sem og margir íbúar landsbyggðarinnar eru í áfalli eftir að fjárlagafrumvarp Steingríms J. Sigfússonar var lagt fyrir þingið. Niðurskurði ríkisins á heilbrigðisþjónustu er einkum ætlað að bitna á starfsemi í hinum dreifðu byggðum og þá sérstaklega mikilvægri heilbrigðisþjónustu. Hér í Skagafirðinum er ætlunin að minnka fjárframlög næsta árs um 30% þrátt fyrir að stofnunin hafi mátt þola umtalsverða skerðingu í ár. Svipaða sögu er að segja af sambærilegum stofnunum hringinn í kringum landið; heilbrigðisstofnuninni á Húsavík er ætlað að skera niður um 40%, heilbrigðisstofnuninni á Ísafirði um 18% og Húnvetningar mega þola umtalsverðan niðurskurð þriðja árið í röð.  

Með fjárlagafrumvarpinu birtist ný stefnumótun stjórnvalda sem felur í sér að íbúar hinna dreifðu byggða fá stórskerta heilbrigðisþjónustu. Ný stefna stjórnarflokkanna hefur hvergi verið rædd eða þá farið í gegnum hvort sparnaður á t.d. Blönduósi eða Sauðárkróki verði ekki einungis til þess að kostnaður aukist á öðrum stað í heilbrigðiskerfinu. Sömuleiðis hefur ekki verið farið málefnalega yfir það hvernig ætlaður sparnaður muni færast á sjúklinga og verði þá mögulega til aukins samfélagslegs kostnaðar þegar heildardæmið er gert upp.

Ég er viss um að mörgum Skagfirðingum leikur, líkt og mér, forvitni á að vita um afstöðu stjórnarþingmanna landsbyggðarinnar til þeirrar nýju stefnu Guðbjarts Hannessonar að grafa sérstaklega undan heilbrigðisþjónustu í héraði. Það var því með ákveðinni eftirvæntingu sem ég opnaði grein Ólínu Þorvarðardóttur í héraðsvefnum Feykir.is undir fyrirsögninni Þverbrestur þingsins og vænti þess að fá fram afstöðu þingmannsins til þess máls sem brennur á Skagfirðingum. Ekki var því að heilsa að Ólína greindi frá sínum sjónarmiðum í blóðugum niðurskurði, heldur taldi hún sig eiga það brýnasta erindi við íbúa Norðurlands vestra að skýra í löngu máli frá því hvers vegna hún vildi koma vinkonu sinni Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur hjá því að standa reikningsskil gjörða sinna fyrir landsdómi.
Löng og vandræðaleg varnargrein Ólínu á þessum tímapunkti sýnir svo ekki verður um villst hversu sjálfmiðaðir  þingmenn Samfylkingarinnar eru og eiga erfitt með taka á málum vegna vafasamrar fortíðar forystunnar, hvort sem það er skuldavandi heimila eða til að sýna sanngirni og skynsemi við niðurskurð á ríkisútgjöldum.  

Steingrímur J. nú er ekki tími til að velta vöngum skoða eða ræða málin

Nú er tími raunverulegra aðgerða en ekki innihaldslausra kaffiboða með stjórnarandstöðunni eða einhvers meiningarlauss tals um samráð. 

Vandi Steingríms J. og Jóhönnu Sigurðardóttur er að þau hafa lofað Alþjóðagjaldeyrissjóðnum að gera ekkert frekar til aðstoðar skuldsettum heimilum eða minni fyrirtækjum.  Steingrímur hefur reynt að kjafta sig út úr loforðinu og sagt að um sé að ræða misskilning en hefur ekki skýrt það frekar í hverju sá misskilningur sé fólgin.

Á Næstu klukkustundum þarf stjórnin að gera það upp við sig hvort að hún ætli að efna loforðið við AGS og senda stóran hluta af íslenskum heimilum í þrot eða þá koma fram með raunverulegar aðgerðir íslenskum heimilum til bjargar.

Ef að ríkisstjórnarflokkarnir velja þá ófæru að efna sín heit við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn  þá mun örugglega fjölga á Austurvellinum með tilheyrandi látum.

Heldur fjölgar á Austurvelli

Jóhanna Sigurðardóttir kennir fjölmiðlum um

Jóhanna Sigurðardóttir virðist standa í þeirri meiningu að óvinsældir ríkisstjórnarinnar sé fjölmiðlum um að kenna en ekki því að hún er að gera það nákvæmlega það sama og spilltar ríkisstjórnir Framsóknar og Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks.  Sama leyndin ræður ríkjum, sama dekrið við spillt sérhagsmunaöfl og auðmenn. Ríkisstjórnin vill festa á  í sessi kerfi sem hafa komið þjóðinni um koll s.s. kvótakerfið í sjávarútvegi. Í ofan á lagt greiðir ríkisstjórnin veg þeirra sem settu landið á hausinn með afskriftum á meðan íslensk heimili eru sett á hausinn. 

Í kvöld þurfti Jóhanna Sigðurðardóttir að gefa þjóðinni vítamín þar sem greint yrði frá framtíðarsýn og beinum tillögum um hvað skuli gera en því var ekki að heilsa. Jóhanna setti gamla og þreytta plötu á fóninn, rétt eins og Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins.

 

 

Vík til hliðar ef það hjálpar

Réttlæti Steingríms J. Sigfússonar

Nú hefur komist upp um að Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra hefur séð til þess að afskrifaðar voru 2.600 milljónir af lítilli trilluútgerð sem tengist fjölskyldu Halldórs Ásgrímssonar.  Ekki voru það atvinnuhagsmunir sem settu afskriftirnar í forgang enda hefur fyrirtækið einungis örfáa menn í vinnu. Eigendurnir voru rétt nýbúnir fyrir hrun að dæla hundruðum milljóna út úr rekstrinum í arð.

Þessi verk sem unnin eru í skjóli Vg og fjármálaráðherra hljóta að vekja viðbjóð tugþúsunda Íslendinga sem eru í skuldavanda og horfðu upp á fjármálaráðherrann Steingrím og Árna Pál Árnason ólmast um og beita Hæstarétt þrýstingi. Samfylkingin og Vg fengu þann dóm sem flokkarnir pöntuðu frá réttinum og réðu sér vart fyrir kæti yfir niðurstöðunni sem þeim fannst réttlát þó svo að hún hafi komið sér illa fyrir almenning.

Tímabært er að velta fyrir sér hvað Steingrími þyki réttlátt, skynsamlegt og þess virði að færa fórnir fyrir. Ég get ekki séð annað en að allar björgunaraðgerðirnar og afskriftirnar miði að því að bjarga kerfinu. Steingrímur leggur áherslu á að bjarga skuldsetta kvótakerfinu í sjávarútvegi, bönkunum, verðtryggingunni, lífeyrissjóðakerfinu, skuldsettu stóru peningunum í atvinnurekstri, stóru tyggingafélögunum og skuldsettu landbúnaðarkerfinu. Fjármálaráðherrann virðist ekki gera sér grein fyrir því að lykillinn að því að landið nái sér út úr kreppunni eru skynsamlegar og réttlátar breytingar á framangreindum þáttum. 

Eina leiðin sem stjórnin sér til að kosta björgunarleiðangurinn er að fara dýpra ofan í vasa almennings og brjóta mannréttindi á þegnunum.

Hvað hefði verið sagt um Sjálfstæðisflokkinn?

Nú hefur Samfylkingunni tekist að fara á svig við rannsóknarskýrslu Alþingis og sýkna alla í hrunríkisstjórninni nema leiðtoga samstarfsflokksins. Í tilefni niðurstöðunnar er ekki úr vegi að velta fyrir sér hvað hefði verið sagt um Sjálfstæðisflokkinn ef hann hefði haft afl og aðstöðu til þess að koma því svo fyrir að allir sakborningar hefðu verið sýknaðir nema leiðtogi Samfylkingarinnar.

Það eina rétta var að láta alla hrunstjórnina fara í heilu lagi fyrir landsdóm til þess að láta reyna á sýkn eða sekt í sakargiftum. Ég er nokkuð viss um að Jóhanna hefði verið mjög jákvæð með þá lausn en það var einmitt það sem hún ætlaði Björgvini Sigurðssyni að vera þegar allt leit út fyrir að leið hans lægi fyrir landsdóminn.

Annars hefði Geir Haarde betur látið ógert að fara í Kastljósið en hann er enn fastur í þessum örvæntingarútskýringum um að fall Límannbræðrabankans í BNA hafi fellt Ísland og sömuleiðis að enginn hafi séð hrun bankakerfisins fyrir. Það segir hann þrátt fyrir viðvaranir og skýrslur erlendra aðila sem kveðnar voru niður m.a. af gagnmerkum efnahagsráðgjafa, Tryggva Þór Herbertssyni, sem Geir réð til að kljást við hrunið. Niðurstaða þeirra var að gera sem minnst.

Ekki má heldur gleyma því að Frjálsyndi flokkurinn varaði almenning við blikum á lofti í efnahagsmálum í aðdraganda kosninganna 2007, m.a. með auglýsingum sem voru umdeildar þá en í þeim voru lesendur varaðir við með spurningum um hvort þeir væru að verða gjaldþrota vegna verðtryggingar, hárra vaxta og óhóflegra lántaka. 

Engin flokkslína Samfylkingar

Velkomin í Frjálslynda flokkinn

Ríkisstjórn Samfylkingar og Vg hefur valdið kjósendum sínum gríðarlegum vonbrigðum en þessi hluti fjórflokksins lofaði í aðdraganda kosninganna sem fram fóru fyrir einu og hálfu ári endurreisn, endurmati, réttlæti og sáttargjörð við þjóðina um breytingar á illræmdu kvótakerfi í sjávarútvegi.

Núna sitja fjölmargir kjósendur Vg og Samfylkingarinnar eftir með sárt ennið þar sem skjaldborgin reyndist lygaþvæla og þegar til á að taka varðseta um algerlega óbreytt ástand. Ríkisstjórnin hefur að vísu reist háa múra um þau kerfi sem ollu hruninu, s.s. óbreytt kvótakerfi, lífeyrissjóðakerfi, verðtryggingu og fjárglæframennina. Hún dekstrar hrunaliðið með skattfríðindum til atvinnurekstrar pólitískra vildarvina og hálaunaðri sérfræðivinnu í æðstu stjórn ríkisins.
Þeir sem vilja raunverulegar breytingar verða að þora að stíga fram og taka af krafti þátt í stjórnmálabaráttu þar sem endurreisnin mun ekki verða af sjálfu sér.  Þjóðin hefur ekki lengur efni á samtryggingu fjórflokksins og varðstöðu um kerfi sem fela í sér mannréttindabrot.

Oddviti Samfylkingarinnar í Norðvesturkjördæmi, Guðbjartur Hannesson, sem lofaði fólki réttlátum breytingum á kvótakerfinu býður fólki upp á að festa í sessi óbreytt kerfi til tveggja áratuga. Ósvífnin er þvílík að varaþingmaður Samfylkingarinnar, Þórður Már Jónsson, hafði ekki lengur geð í sér til þess að kenna sig við flokkinn. Mér finnst eðlilegt að almennir kjósendur Samfylkingarinnar velti því einnig fyrir sér hvort þeir eigi samleið með þessu ómerkilega svikaliði. Ég reikna með að fjölmargir kjósendur Samfylkingarinnar í Norðvesturkjördæmi svari þessari spurningu hikstalaust neitandi. Á þá hina sömu skora ég að koma til starfa í Frjálslynda flokknum. Frjálslyndi flokkurinn hefur frá stofnun barist af alefli fyrir skynsamlegum og réttlátum breytingum á kvótakerfinu og hefur ekki verið á jötu banka eða útrásarhyskis.

Frjálslyndi flokkurinn hefur sett stórt spurningarmerki við grundvallarforsendur kvótakerfisins sem hefur grafið undan byggðunum. Okkur veitir ekki af því að fara að fiska meira til að rétta af byggðirnar og allir sem eru sama sinnis ættu að leggja okkur lið.

Ruglið heldur áfram í Háskóla Íslands

Sök fræðasamfélagsins á hruninu er mikil þar sem almenningur stóð í þeirri trú að hægt væri að treysta háskólunum fyrir skynsamlegum og gagnrýnum niðurstöðum í álitamálum. Hluti háskólafélagsins sem t.d. afurðir Tryggva Þórs Herbertssonar og Mishkins, Friðriks Más Baldurssonar og Porters bera með sér var keyptur af sérhagsmunaöflum. Skýrsluskrifin gáfu útrásarliðinu skálkaskjól til þess að halda áfram að grafa undan hagsmunum þjóðarinnar og sömuleiðis stjórnmálamönnunum sem vissu betur og nú neyðast til að svara til saka kost á því að ljúga að þjóðinni og umheiminum.

Í Morgunblaðinu í dag er frétt af rannsóknum nýbakaðs dósents Daða Más Kristóferssonar við hagfræðideild Háskóla Íslands sem benda sterklega til þess að ruglið í Háskóla Íslands haldi áfram eftir hrun eins og ekkert hafi í skorist. Fréttir af helstu niðurstöðum Daða Más gefa til kynna að Íslendingar hafi komið á hagstæðasta fiskveiðistjórnunarkerfi sem völ er á í víðri veröld og varasamt sé að breyta því á nokkurn hátt þar sem búið er að fjárfesta svo mjög í greininni. 

Fræðimaðurinn Daði Már Kristófersson virðist ekki hafa frétt af því í skilyrtum útreikningum sínum á auðlindarentu að þorskaflinn - eftir að fína kerfið sem hann vill ekki breyta var tekið upp - sé einungis þriðjungurinn af því sem hann var fyrir daga kvótakerfisins. Eflaust þykir vísindamanninum mannréttasjónarmið léttvæg og eiga skilyrðislaust að víkja fyrir meintri hagræðingu og það finnst honum vafalaust sömuleiðis um þá ágalla kerfisins sem fela í sér að það hvetur til brottkasts.  Fullyrðingar dósentsins við Háskóla Íslands um að frjálst framsal á veiðiheimildum hafi leitt til mikillar fjárfestingar í sjávarútvegi er einfaldlega kolröng og býst ég við því að fræðimaður með faglegan metnað vilji leiðrétta þá fullyrðingu. Frjálst framsal á aflaheimildum hefur leitt til gífurlegs fjármagnsflótta út úr sjávarútveginum og er útgerðin vart rekstrarhæf nema að fá umtalsverðar afskriftir á lánum. Ef farið er um hafnir landsins sést vel að togarar og atvinnutæki eru komin til ára sinna þannig að augljóst er að fjármagnið hefur runnið út úr atvinnugreininni.

Sú spurning hlýtur að vakna hvernig svona gervifræði í hagfræðideildinni horfi við hinum almenna háskólamanni sem ástundar gagnrýna hugsun og er annt um orðspor Háskóla Íslands.