Góðar fréttir af Ólafi F. Magnússyni

Það er virkilega ánægjulegt að frétta af því að Ólafur F. Magnússon sé búinn að ná fullri heilsu á ný og muni í kjölfarið taka sæti sitt í borgarstjórn Reykjavíkur. Ólafur F. Magnússon er mikill baráttu- og hugsjónamaður og hefur sýnt í gegnum tíðina að hann er fylginn sér og samkvæmur sjálfum sér. Hann hefur barist ötullega fyrir umhverfismálum sem hefur vakið aðdáun fólks, hvort sem það fylgdi honum að málum í þeim efnum eða ekki.

Þessi tíðindi gætu boðað breytingar í borgarstjórn Reykjavíkur þar sem ég er viss um að hann mun standa fast á ýmsum baráttumálum Frjálsynda flokksins, s.s. að flugvöllurinn verði áfram í Vatnsmýrinni, en hann sem læknir veit sem er að staðsetning vallarins tryggir öryggi landsmanna.

Það kæmi mér heldur ekki á óvart ef Ólafur gengi hart fram í að fletta ofan af REI- og GGE-klúðrinu.

Viðkvæm umræða Samfylkingarinnar

Björgvin Guðmundsson viðskiptafræðingur og eðalkrati hefur í blaðagreinum bent á að flokkurinn hans sé alls ekki að bæta hag aldraðra eins og lofað var fyrir síðustu kosningar. Ég renndi yfir eina greinina í Morgunblaðinu nýlega og ætlaði svo að lesa hana á ný, leitaði að henni á vef Samfylkingarinnar enda fannst mér það nærtækast en hana var ekki að finna þar enda snertir umfjöllunarefnið viðkvæma kviku flokksins. Samfylkingin ætlar ekki að bæta velferðarkerfið eins og hún hefur lofað eins og ég hef líka bent á.

Það kom á daginn að þessa gagnrýni er hvergi að finna á samfylkingarvefnum.

Á morgun fer fram umræða um fjárlög næsta árs. Það verður fróðlegt að fylgjast með henni og sjá hvort fjölmiðlar geri þeim staðreyndum skil að engin merki sjáist í fjárlagaumræðunni um að Samfylkingin hyggist hækka barnabætur, bæta hag aldraðra og hækka vaxtabætur.

Á þessari síðu hefur komið fram að flokkurinn stendur í stórræðum við að auka ýmsan flottræfishátt, s.s. með skrifstofuhaldi Samfylkingarinnar í ráðuneytunum og ómarkvissum fjárútlátum til þróunarhjálpar sem hefur það að markmiði að ná setu í öryggisráði Sameinuðu þjóðanna.

Þöggun er ekki lausnin

Það hefur borið á því að einhverjir sjálfskipaðir verðir leyfilegrar umræðu vilji reyna að banna þá umræðu sem snertir samskipti landans og þeirra útlendinga sem hér búa. Að mati varðanna má t.d. ekki nefna þjóðerni útlendinganna ef þeir hafa gert eitthvað misjafnt og síðan hafa verið dæmi um að allri sök á neikvæðum fylgifiskum innstreymis erlends vinnuafls sé sjálfkrafa varpað á Íslendinga.

Dæmi eru um að Litháar hafi kvartað undan neikvæðum viðhorfum í sinn garð. Ég er þeirrar skoðunar að Íslendingar hafi verið mjög jákvæðir í garð Litháa þegar þeir fluttust fyrst til landsins vegna þess að einhverra hluta vegna telja sumir Íslendingar að við eigum einhvern þátt í því að Litháum tókst að brjótast undan krumlu Sovétríkjanna. Það er því miður staðreynd að misjafnir einstaklingar leynast meðal þess sómafólks sem komið hefur frá Litháen og þeir hafa gert löndum sínum sem hafa ekkert til saka unnið lífið erfiðara. Flestir sem koma til landsins eru hið vænsta fólk. Þessu til vitnis má nefna að í mörgum sjávarbyggðum eru margir tugir ungs fólks komnir tímabundið til starfa, rólegheitafólk, og mér er til efs að íslenskir farandverkamenn fyrri ára stæðust samanburð við þetta farandverkafólk.

Það er rétt að ítreka að við verðum að ræða þetta mál opið og hreinskilnislega í stað þess að fara þá leið sem sumir vilja, þ.e. að þagga umræðuna niður.

Því miður hafa síðustu mánuðina nokkrum sinnum komið upp mál þar sem útlendingar hafa í hópum nauðgað kvenfólki með hrottalegum hætti.

Það er óneitanlega öfugsnúið að margir þeirra sem dreifa markvisst áróðri fyrir verslunarmannahelgar til íslenskra karla um að nei þýði nei telji það hina mestu goðgá að ræða nauðganir útlendinga. Fyrir umræddan hóp væri miklu nær að reyna nú í kjölfar umræðu um nauðganir og óþolandi kynferðislega áreitni að hafa uppi áróður á erlendum tungum, í stað þess að þagga umræðuna niður.

Hvað er að því að upplýsa útlendinga um að nei þýði nei og að litið sé á nauðganir í íslensku samfélagi sem mjög alvarlega glæpi sem ekki eru liðnir og að kynferðisleg áreitni sé atferli sem alls ekki er liðið?

Þeir sem fylgjast með bloggsíðum ungs fólks sjá að þar kraumar sums staðar undir ólga um samskipti kynjanna. Það er rétt að koma henni í einhvern farveg með það fyrir augum að finna lausnir á augljósum vandamálum.

Það er áreiðanlega mikilvægt núna að löggæsla og forvarnir verði efldar og að ráðið verði til starfa fólk úr hópi innflytjenda sem hafi góð tengsl og sé fljótt að átta sig á samhengi hlutanna.

Grein sem birtist í DV í gær

Er Samfylkingin fyrir venjulega Íslendinga?

Samfylkingin gaf út stefnuskrá fyrir síðustu kosningar þar sem gerð var grein fyrir stefnu flokksins í velferðarmálum Íslendinga. Í nýlegri blaðagrein gerði gamli eðalkratinn Björgvin Guðmundsson grein fyrir því að Samfylkingin væri langt frá því að efna loforð sín. Allir framhaldsskólanemar vita að Samfylkingin hefur svikist um að skaffa þeim ókeypis kennslubækur.

Nú ætti tími Jóhönnu og Samfylkingarinnar að vera kominn og rétt að huga að því hvort flokkurinn væri í þann mund að ná einhverju fram í velferðarmálunum, s.s. í hækkun vaxta- og barnabóta. Jóhanna Sigurðardóttir hefur löngum lagt gríðarlega mikla áherslu á þessa málaflokka og haldið langar ræður í talnabundnu máli þar sem þungar áherslur voru lagðar á misgengi verðlags og bóta og hnykkt á með tilvitnunum í prósentur í þátíð, nútíð og framtíð. 

Í fjárlagafrumvarpinu er ekki að sjá þess nokkur merki að umtalsverð hækkun verði á þessum málaflokkum og eru í raun áhöld um að þeir haldi í við verðlags- og mannfjöldaþróun.

Þó að tími Jóhönnnu virðist samkvæmt öllum sólarmerkjum ekki vera kominn þrátt fyrir að hún sé sest í stól ráðherra, þá birtist skýrt í fjárlagafrumvarpinu að tími Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur er svo sannarlega kominn. Hún nær að hækka svo um munar fjárframlag til sinna hugðarefna, s.s. þróunarsamvinnu í útlöndum um 35%, 770 milljónir, og nemur hækkunin hærri upphæð í krónum talið en sú sem lögð var í að hækka barna- og vaxtabætur til almennings sem glímir bæði við hærri vexti og verðbólgu.

Þessi skyndilegi fjáraustur verður á sama tíma og virðulegur landlæknir Sigurður Guðmundsson kemur ásamt Sigríði Snæbjörnsdóttur konu sinni til landsins á ný eftir ársdvöl í Malaví við hjálparstörf. Hjónin fluttu þann boðskap til Íslendinga eftir dvölina þar syðra að óheftur fjáraustur vestrænna ríkja skilaði engu. 

Eina leiðin til að skilja þessi skyndilegu útlát Samfylkingarinnar er að á sama tíma sækist lýðveldið Ísland eftir setu í öryggisráði Sameinuðu þjóðanna og hér sé um að ræða einhvern herkostnað því samfara.

Er nema von að spurt sé hvort Samfylkingin sé fyrir Íslendinga?

Skrifstofukostnaður Samfylkingarinnar

Ný ríkisstjórn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks lagði upp með það í vor að tryggja landsmönnum bæði litla verðbólgu og lága vexti. Allur þorri landsmanna veit að það hefur ekki gengið eftir og hefur framvinda efnahagsmála þvert á móti falið í sér aukna verðbólgu og hækkaða vexti. Ein mikilvæg orsök þess er að ríkisstjórnin hefur boðað stóraukin ríkisútgjöld í fjárlagafrumvarpi næsta árs. 

Ríkisstjórnin hefur með sjálfan ráðherra byggðamála í broddi fylkingar, Össur Skarphéðinsson, básúnað að Byggðastofnun muni leika lykilhlutverk í aðgerðum til mótvægis við óábyrgar ákvarðanir um niðurskurð í þorskveiðum.

Það er ekki að sjá í fjárlagafrumvarpinu sem bíður afgreiðslu á Alþingi að Byggðastofnun muni fá stóraukið hlutverk til þess að lina þjáningar þeirra byggðarlaga sem verða illa úti vegna aðgerða ríkisstjórnarinnar. Í frumvarpinu kemur miklu fremur fram vilji Össurar til að hækka útgjöld til reksturs eigin skrifstofu um rúmlega 12% en sá liður sem ætlaður er til byggðamála á aðeins að hækka um 2%, þ.e. til  byggðaáætlana og Byggðastofnunar.

Rekstrargrunnur	Reikningur 2006 m.kr.	Fjárlög 2007 m.kr.	Frumvarp 2008 m.kr.	Breyting frá fjárl. %	Breyting frá reikn. %
Iðnaðarráðuneyti aðalskrifstofa	153,1	162,7	183,4	12,7	19,8

 Viðskiptaráðherra Björgvin Sigurðsson hefur boðað stóraukna áherslu á neytendamál. Í því fjárlagafrumvarpi sem ríkisstjórnin hefur lagt fram virðist boðskapur neytendafrömuðarins Björgvins Sigurðssonar hafa fengið lítinn hljómgrunn en samkvæmt því verður bæði raunlækkun á framlögum til talsmanns neytenda og Neytendastofu. Í fjárlagafrumvarpinu kemur fram að framlög til Samkeppniseftirlitsins verði aukin til að standa við upphaflegar áætlanir um starfsmannafjölda. Einn liður vex þó gríðarlega, og er einkennileg og skemmtileg tilviljun að það er einmitt sami liður og hjá félaga Össuri, þ.e. kostnaður við rekstur eigin skrifstofu. 

Rekstrargrunnur	Reikningur 2006 m.kr.	Fjárlög 2007 m.kr.	Frumvarp 2008 m.kr.	Breyting frá fjárl. %	Breyting frá reikn. %
Viðskiptaráðuneyti, aðalskrifstofa	137,7	129,2	170,2	31,7	23,6

Neytendastofa	243,1	248,1	251,4	1,3	3,4
Talsmaður neytenda	13,0	18,2	15,7	-13,7	20,8
Ýmis viðskiptamál	14,8	15,4	15,9	3,2	7,4
Samtals	817,0	1.091,5	1.471,2	34,8	80,1

Össur Skarphéðinsson er ekki í nokkru jafnvægi

Í nótt skrifaði Össur Skarphéðinsson iðnaðarráðherra pistil á heimasíðuna sína sem ber með sér að karlinn er bæði sár og ekki nokkru jafnvægi. 

Það er ekki heil brú í röksemdafærslu Össurar þar sem hann kennir Júlíusi Vífli um klúðrið í kringum REI og GGE þar sem vélað var með eigur almennings á bak við tjöldin. Ráðherrann virðulegi lætur sér ekki nægja að úthúða Júlíusi heldur uppnefnir hann Júlíus Vífil með mjög barnalegum hætti.  Mögulega hefði það gengið ef reiðin og andlegt ójafnvægi hefðu ekki skinið í gegnum skrifin.

Það er rétt að íhuga aðkomu Júlíusar Vífils að þessu máli. Hún er einfaldlega sú að hann stóð með fyrrum minnihluta að því að fá upplýsingar um gjörðir sem oddvitar Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks báru ábyrgð á um sameiningu REI og GGE, s.s. um kaupréttarsamninga og að opinberar eigur og gæði séu ekki seld án vitneskju kjörinna fulltrúa.

Nú eftir að Júlíus Vífill er kominn í minnihluta hefur hann haldið uppi málefnalegri gagnrýni um að nýr meirihluti greiði úr REI-málinu fyrir opnum tjöldum. Vonandi nær Össur sem fyrst jafnvægi, og eigi síðar en fyrir næsta ríkisstjórnarfund.

Björn Bjarnason dómsgoði

Fyrrum borgarstjóri og núverandi þingmaður, Steinunn Valdís Óskarsdóttir, hefur lagt fram þingsályktunartillögu um breytingar á stjórnarskrá og lögum til að taka megi upp nýtt starfsheiti ráðherra „sem bæði kynin geta borið“ eins og það er orðað. Ég veit ekki betur en að bæði kyn hafi borið titilinn og gegnt þessu starfi með ágætum, en það er fjarri mér að gera lítið úr að þetta starfsheiti geti mögulega truflað eða stuðað fólk. Sjálfum er mér ekkert sérstaklega annt um það og finnst það jafnvel vera heldur gamaldags og ekki lýsandi fyrir pólitískan leiðtoga sem þiggur vald sitt frá fólkinu.

Það sem mér finnst vanta upp á þingsályktunartillögu Steinunnar, einkum ef málið brennur heitt á henni, er að hún komi með einhverjar tillögur að nýrri nafngift. Nú ætla ég að bæta þar úr og leggja til að við Íslendingar leitum upprunans. Þá liggur beinast við að taka upp orðið goði. Goðar voru á þjóðveldisöldinni helstu pólitísku leiðtogar auk þess að hafa með höndum geistlegt hlutverk. Goðar eru fram á þennan dag af báðum kynjum og ekkert því til fyrirstöðu að konur beri heitið goði, s.s. hofgoði og Vesturlandsgoði vitna um.

Ég er ekki frá því að þetta væri virðulegra starfsheiti fyrir einn duglegasta ráðherra þjóðarinnar, þ.e. að gegna heitinu dómsgoði Íslendinga í stað þess að vera hæstvirtur dómsmálaráðherra. Eini mögulegi lausi endinn sem þyrfti að hnýta við þessa nafnabreytingu væri starfsheiti Geirs Haarde sem yrði þá væntanlega allsherjargoði, sbr. líka allsherjarnefnd sem tekur við málum frá forsætisráðherra/allsherjargoða. Væntanlega þyrfti þá að semja við Hilmar Örn Hilmarsson, sem nú ber þennan titil með virktum, um að hnýta aftan við sinn „Ásatrúarfélagsins“. Þá væri það mál leyst.

Al Jazeera

Í sumar var ég á ferðalagi á Spáni og hafði aðgang að tveimur fréttastöðvum. Önnur var Sky og hin Al Jazeera á ensku. Ég hafði fyrirfram ákveðna fordóma gagnvart arabísku sjónvarpsstöðinni og horfði í fyrstu meira á Sky en það breyttist fljótlega. Það var fyrst og fremst vegna þess að Sky er hálfgert svæðissjónvarp og mjög enskumiðuð sjónvarpsstöð. Þar er horft á heiminn í gegnum einglyrni.

Al Jazeera kom mér verulega á óvart og á ensku rásinni þeirra voru margir gamalreyndir og frægir sjónvarpsfréttamenn, s.s. David Frost. Þar er oft kynnt annað sjónarhorn þannig að maður gat séð fréttir og gang mála frá nýjum hliðum. Ég hef lúmskt gaman af hvað Al Jazeera eru fundvísir á ýmis skringilegheit og snögga bletti á bandarísku samfélagi.

Núna í vikunni hef ég m.a. séð mjög vandaða úttekt á sístækkandi markaði fyrir sérútbúna tanka til að grafa djúpt ofan í jörðina til að lifa af kjarnorkustríð eða eitthvað þaðan af verra. Í þættinum kom fram að eitt það mikilvægasta við að koma þessum tönkum fyrir væri að tryggja að næstu nágrannar fréttu ekki af. Það myndi mögulega leiða til þess að þegar kjarnorkustríð brysti á hópaðist fólk niður í tankinn og þá er ekki víst að tankarnir yrðu til bjargar, þ.e. ef allt hverfið ætlaði að skríða ofan í tank sem rúmar 15 manns.

Það var sömuleiðis frétt af fyrrum bandarískum kvenhermönnum sem sneru heim niðurbrotnar manneskjur eftir Íraksstríðið, fengu enga félagslega hjálp og neyddust til að gista í skýlum fyrir heimilislausa. Enn fremur var gríðarlega góð umfjöllun um hversu hátt hlutfall fólks þyrfti að fá matargjafir í Oklahoma í Bandaríkjunum. Aðstæður heimilislausra eru ömurlegar.

Fleira má nefna, s.s. langt og ítarlegt viðtal við Bandaríkjamann sem hafði það að ævistarfi að gæta dauðadæmdra fanga og taka þá svo af lífi.

Það sem fer í gegnum huga minn eftir að hafa séð málin út frá þessu sjónarhorni sem er örugglega allt rétt og satt um Bandaríkin, þ.e. sem fram hefur komið í þessum sjónvarpsþáttum, er hvaða fréttir það eru sem vestrænar fréttastofur velja frá t.d. Arabaheiminum, eða bara öðrum heimshlutum en sínum eigin. Maður fer að setja spurningarmerki við það sem er til umfjöllunar hverju sinni. Það er hægt að beina kastljósi að neikvæðum hlutum í öllum samfélögum.

Fréttablaðið og Þorsteinn Pálsson

Ég stend mig að því að fletta æ sjaldnar í gegnum Fréttablaðið og er ástæðan fyrst og fremst sú að það er ekki borið út í hús hér á Króknum heldur þurfa bæjarbúar að sækja blaðið í verslanir. Með áskrift Morgunblaðsins fylgir fríblaðið 24 stundir og ég er ekki frá því að það sé orðið öllu snarpara í fréttaflutningi en Fréttablaðið. Ég er vel mettur af lesefni þar sem ég er áskrifandi að DV sem á sína snörpu og góðu spretti.

Það sem ég hef furðað mig á er að Fréttablaðið skuli ekki vera borið út á landsbyggðinni til áskrifenda DV en mér skilst að bæði blöðin séu að stórum hluta í eigu sömu aðila. Ég er viss um að ef Fréttablaðið fylgdi DV stuðlaði það að útbreiðslu beggja dagblaða víða á landsbyggðinni.

Þó svo að það sé fátíðara að ég lesi Fréttablaðið vill svo til að ég var rétt í þessu að lesa það á netinu. Það tekur því miður dálitla stund að hlaða því niður og það er frekar þungt í vöfum að blaða í gegnum það. Leiðarinn var skrifaður af Þorsteini Pálssyni ritstjóra og hann var mjög gagnrýninn á hagfræðitilraun í peningastefnu stjórnvalda sem felst í sjálfstæði Seðlabankans í að hækka vexti til að tryggja 2,5% verðbólgumarkmið.

Það sem er merkilegt við leiðara Þorsteins er ekki hvað hann segir heldur hvað hann segir ekki. Hann fjallar ekkert um hver sé meginorsök þess að ekki næst að hemja verðbólguna þrátt fyrir hæstu vexti í Evrópu. Ástæðurnar eru auðvitað þær að ríkisstjórn sem leidd er af flokki ritstjóra Fréttablaðsins hefur staðið fyrir mjög umdeildum skattalækkunum en fjármálaráðherra viðurkenndi í viðtali á viðskiptasjónvarpsstöðinni Bloomberg að eftir á að hyggja hefði sú skattalækkun verið nokkuð vafasöm og sömuleiðis hefur ríkisstjórnin lagt til í fjárlagafrumvarpi ársins 2008 að ríkisútgjöld verði þanin út um vel á annan tug prósenta.

Það er í sjálfu sér mjög jákvætt að ritstjóri Fréttablaðsins sé gagnrýninn á hinar ýmsu tilraunir sem ekki hafa gefist eins og skyldi. Mér finnst þó standa fyrrum sjávarútvegsráðherra nær að velta fyrir sér annarri tilraun sem alls ekki hefur gengið eftir en það er auðvitað íslenska kvótakerfið. Þegar það var farið af stað með þá tilraun átti það að gefa þjóðinni 400-500 þúsund tonna jafnstöðuafla en nú eftir liðlega 20 ára tilraunastarf er aflinn 130 þúsund tonn.

Samfylkingin sneiðir að höfuðstaðnum

Mér sem gömlum og gegnum brottfluttnum Akureyringi, nánar tiltekið úr innbænum, rennur til rifja hversu mjög Samfylkingin virðist ætla að sneiða að höfuðstað okkar Norðlendinga. Margir vonuðust til þess að einhver viðsnúningur yrði í byggðastefnu stjórnvalda með nýrri ríkisstjórn og miklum loforðaflaumi Samfylkingarinnar í vor. Sú hefur þó ekki orðið raunin og birtist það í stóru sem smáu, s.s. óábyrgum niðurskurði aflaheimilda og mismunun menntastofnana á landsbyggðinni í fjárframlögum.

Samkvæmt fjárlagafrumvarpi 2008 heldur Háskólinn á Akureyri rétt rúmlega í við verðbólguna, þ.e. eykst um 7,2% frá fjárlögum síðasta árs, á meðan fjárframlög til Háskólans í Reykjavík aukast um 16,4%.

Þessi stefna Samfylkingarinnar kristallast enn fremur í framferði Þórunnar Sveinbjarnardóttur þar sem hún hefur tekið þá ákvörðun að leggja niður veiðistjórnunarsvið sem staðsett var á Akureyri og flytja fyrrum veiðistjóra suður yfir heiðar til að gegna þar einhverju allt öðru starfi. Hvað varð um loforðið „störf án staðsetningar“? Var það innantómt blaður?

Þessi ákvörðun Þórunnar er illskiljanleg í ljósi þess að fyrrum veiðistjóri stóð sig afar vel í starfi. Sem dæmi um það er að þegar verið var að koma veiðikortakerfi veiðimanna á - sem var umdeilt - veitti veiðistjóraembættið svo góða þjónustu að til þess var tekið. 

Í stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar segir að skilgreina eigi „störf á vegum ríkisins sem hægt er að vinna án tillits til staðsetningar og þannig stuðlað að fjölgun starfa á landsbyggðinni“. Það má vera að hafið sé þetta skilgreiningarstarf stjórnarflokkanna á því hvaða störf megi vinna utan höfuðborgarsvæðisins og hver ekki og að í þeirri vinnu hafi flokkarnir komist að því að alls ekki sé hægt að starfrækja embætti veiðistjóra á Akureyri.