Samherji minn Eiríkur Stefánsson í tómri vitleysu

Á hálftíma langri eldmessu samherja míns Eiríks Stefánssonar, á Útvarpi Sögu fyrr í dag, mátt glöggt heyra að félagi minn í samtökum um Þjóðareign var reiður og vanstilltur. 

Eiríkur var um nokkurt skeið í Frjálslynda flokknum og vorum við um margt sammála nema þá helst Evrópumálin. Eiríkur gekk úr Frjálslynda flokknum og í Samfylkinguna þar sem að hann átti rætur m.a. vegna þess að hann taldi vænlegra að ná fram breytingum á kvótakerfinu í stærri stjórnmálaflokki.

Ég hef haft nokkurn skilning á vonbrigðum Eiríks með Samfylkinguna, þar sem að hann hefur hvað eftir annað þurft að horfa upp á undanslátt og svik Samfylkingarinnar  í sjávarútvegsmálum.  Samfylkingin hefur haldið áfram að brjóta mannréttindi og ekki virt þá sjómenn viðlits sem sóttu rétt sinn til Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna. Eiríkur á mjög erfitt með að horfast í augu við að vistaskipti hans voru ekki til mikils gagns fyrir málstaðinn. Í stað þess að beina spjótum sínum að andstæðingum breytinga á illræmdu kvótakerfi, þá hefur hann ráðist með útúrsnúningum að fyrrum félögum sínum í Frjálslynda flokknum sem hafa haldið fram óbreyttri stefnu. 

Mér finnst þó steininn taka úr í vitleysisgangi og rangtúlkunum þáttargerðarmannsins á Útvarpi Sögu þegar hann þykist lesa út úr eftirfarandi ályktun einhvern stuðning við kvótakerfið, þar sem dreginn er fram tvískinnungur Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra:

Frjálslyndi flokkurinn er fylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslum um umdeild mál.

Miðstjórn flokksins lýsir þó undrun sinni á því að forsætisráðherra þurfi að vísa stefnumörkun stjórnvalda í sjávarútvegsmálum í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Miðstjórn telur óþarft að kjósa um hvort að stjórnvöld hætti mannréttindabrotum.

Frjálslyndi flokkurinn hefur margoft komið með raunhæfar tillögur um hvernig megi komast út úr illræmdu kvótakerfi og hætta mannréttindabrotum og þannig auka verðmæti sjávarfangs landi og þjóð til heilla.

Eiríkur Stefánsson situr víst í framkvæmdastjórn samtakanna Þjóðareignar sem ég og ýmsir aðrir í miðstjórn Frjálslynda flokksins erum meðlimir í og hann flytur mál sitt einatt í nafni  samtakanna. Það hljóta eðlilega að vakna efasemdir um samtökinn ef að forvígismenn þverpólitískra samtaka sjá tíma sínum best varið í að snúa út úr ályktunum sem styðja við málstaðinn og krefjast þess að stjórnvöld hætti strax án undanbragða að brjóta mannréttindi.

 

Miðstjórn Frjálslynda flokksins undrast tal forsætisráðherra, um að setja eigi kvótakerfið í þjóðaratkvæðagreiðslu

Frjálslyndi flokkurinn er fylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslum um umdeild mál.

Miðstjórn flokksins lýsir þó undrun sinni á því að forsætisráðherra þurfi að vísa stefnumörkun stjórnvalda í sjávarútvegsmálum í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Miðstjórn telur óþarft að kjósa um hvort að stjórnvöld hætti mannréttindabrotum.

Frjálslyndi flokkurinn hefur margoft komið með raunhæfar tillögur um hvernig megi komast út úr illræmdu kvótakerfi og hætta mannréttindabrotum og þannig auka verðmæti sjávarfangs landi og þjóð til heilla.

Fólkið brást en stefnan ekki

Helsta niðurstaða endurreisnarskýrslu Sjálfstæðisflokksins sem gerð var undir yfirumsjón Skagfirðingsins Vilhjálms Egilssonar var að stefna flokksins væri í góðu lagi en fólkið hefði brugðist. Það er því rökrétt framhald að minni spámenn flokksins í Skagafirði skyldu fara eftir leiðsögn flokksforystunnar og skipta út öllum efstu mönnum á framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Skagafirði sem hafa borið uppi og varið sjálfstæðisstefnuna.

Ég er ekki sammála þessu mati þar sem ég tel fólkið í flokknum vera eins og gengur og gerist, hvorki verra né betra en almennt gerist. Það sem brást var stefna spilltrar forystu Sjálfstæðisflokksins sem fól í sér einkavinavæðingu, mannréttindabrot í sjávarútvegi, skuldasöfnun, óráðsíu og útþenslu hins
opinbera. Flokkar sem hafa lent í því að stefna þeirra hafi rústað samfélögum og valdið eyðileggingu hafa venjulega endurskoðað stefnu sína eða þá jafnvel verið lagðir niður.

Það kemur verulega á óvart að sjá hve margt velmeinandi fólk er tilbúið að leggja nafn sitt við lista og óbreytta stefnu Sjálfstæðisflokksins sem rústaði íslensku samfélagi á valdatíð sinni.  

Nú er spurning hvort að oddvitinn, Jón Magnússon og hans meðreiðarsveinar og -meyjar munu boða iðrandi bót og betrun eða áframhald gjaldþrota „Sjálfstæðisstefnu“?

Fyrrverandi forsetar gefa sjómannaforustunni falleinkunn

Tveir fyrrverandi forsetar Farmanna- og fiskimannasambandsins sitja í framkvæmdastjórn Frjálslynda flokksins en framkvæmdastjórnin sendi frá sér eftirfarandi ályktun í dag:

Sjómannaforystan með þá Sævar Gunnarsson formann sjómannasambandsins og  Árna Bjarnason formann Farmanna- og fiskimannasambands í forsvari, hafa sýnt það með yfirlýsingum sínum vegna skötuselsmálsins, að hún er úrelt og komin  gjörsamlega úr takti við sjómenn og fólkið í landinu.

Það sætti mikilli furðu  ef að þessum foringjum tækist að sannfæra sjómenn um að það þjóni hagsmunum sjómanna að viðhalda leigukvótakerfi undir eignahaldi og forystu LÍÚ, þar sem starfandi sjómönnum er gert að greiða okurverð fyrir aðgang að sameiginlegri auðlind Íslendinga til framtíðar.

Ef þessi stefna er orðin sérstök kjarastefna  sjómannaforystunnar, þá má vorkenna sjómannastéttinni undir forystu þeirra.

24. mars, 2010.

Sigurjón Þórðarson, formaður.

Ásta Hafberg, varaformaður.

Grétar Mar Jónsson, ritari.

Guðjón Arnar Kristjánsson, formaður fjármálaráðs.

Bæjarstjórinn í Vesturbyggð bæði á móti íbúum og nýbúum

ÞAÐ getur verið snúið að átta sig á því hvert helstu forystumenn Samfylkingarinnar stefna. Forsætisráðherrann bauð þjóðinni upp á breytingar á fiskveiðistjórninni fyrir síðustu alþingiskosningar og festi síðan stefnuna í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar. Í stað þess að ríkisstjórnin hrindi stefnunni í framkvæmd vill forsætisráðherrann láta fara fram sérstaka auka-þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Það er mjög sérstakt, þar sem hún hefur haft uppi stór orð um einu þjóðaratkvæðagreiðsluna sem farið hefur fram á lýðveldistímanum um einstök mál, þ.e. að kosningarnar væru algjör markleysa og tímaeyðsla.

Á meðan á þessum mótsagnakennda farsa stendur skrifar bæjarstjóri einn á Vestfjörðum í slagtogi við varaþingmann Sjálfstæðisflokksins grein í Morgunblaðið þann 16. mars sl., þar sem þau mótmæla markaðri stefnu ríkisstjórnarinnar í sjávarútvegsmálum. Það sem gerir málið eftirtektavert og stórundarlegt er að bæjarstjórinn sem um ræðir, Ragnar Jörundsson, barðist með oddi og egg fyrir síðustu alþingiskosningar, sem frambjóðandi Samfylkingarinnar, fyrir sjávarútvegsstefnu flokksins sem hann nú er á móti.

Kvótakerfið hefur leikið Vesturbyggð mjög illa en það sýnir best fækkun íbúa í sjávarbyggðunum Patreksfirði og Bíldudal. Íbúum hefur fækkað um fjórðung síðasta áratuginn á Patreksfirði og Bíldudal sem er bein afleiðing kvótakerfisins. Á áratugnum urðu miklar úrbætur á samgöngum og íþróttaaðstöðu í þessum einu fallegustu byggðum landsins.

Óhætt er því að segja að kerfið sem bæjarstjórinn vill með öllum ráðum halda í, þrátt fyrir mannréttindabrot sem því fylgir, hafi fækkað íbúum sveitarfélagsins. Bæjarstjórinn góði lagði ofuráherslu á í greininni að koma yrði með öllum ráðum í veg fyrir, að útgerðir á Vestfjörðum gætu veitt skötusel með því að greiða hæfilegt gjald í tóman ríkissjóð. Hann vildi halda í lénsfyrirkomulagið sem felur í sér að þeir sem haldi til veiða á skötuselnum þurfi að leigja veiðiheimildir af útgerðum á Suðurlandi en þegar fiskurinn var kvótasettur veiddist hann nær eingöngu við suðurströndina. Það er ekki langt síðan skötuselur fór að veiðast í einhverjum mæli fyrir vestan og er hann því nokkurs konar nýbúi á svæðinu sem bæjarstjórinn vill greinilega ekki fá á bryggjuna sína.

Þegar litið er yfir málflutning helstu leiðtoga Samfylkingarinnar í lands- og sveitarstjórnarmálum hlýtur að vakna sú spurning hvort þeir vilji láta taka sig alvarlega?

 

Ályktun framkvæmdastjórnar Frjálslynda flokksins um Skötuselslögin

Frjálslyndi flokkurinn fagnar ný samþykktum breytingum á lögum um stjórn fiskveiða sem fela í sér heimild til aukinna  veiða á skötusel.  Breytingin felur í sér að það ríkir jafnræði við úthlutun aukinna veiðiheimilda.

Málið er lítið skref í rétta átt  og hvetur Frjálslyndi flokkurinn sjávarútvegsráðherra til að stíga strax fleiri skref í sömu átt, með aðrar tegundir s.s. þorsk. Með því yrði veitt  krafti og bjartsýni inn í íslenskt efnahagslíf.

Það er furðulegt en kom þó ekki á óvart að horfa upp á Sjálfstæðisflokkinn og Framsóknarflokkinn gæta sérhagsmuna á kostnað almannahagsmuna. 

Það er greinilegt að hvorki Sjálfstæðisflokkur né Framsóknarflokkur hafa nokkuð lært af hruninu.

 

Skötuselsfrumvarp að lögum

Vill Fréttablaðið að þjóðin greiði skuldir óreiðumanna?

Í vandaðri stjórnmálaályktun Frjálslynda flokksins er kjarnyrt umfjöllun um fjölmörg þjóðmál s.s. efnahagsmál, verðtrygginguna, skuldsetningu þjóðarbúsins, mannréttindamál, sjávarútvegsmál, landbúnað, skattamál, lýðræðisumbætur, umbætur í háskólastarfi og dómstóla.

Eina umfjöllun Fréttablaðsins um stjórnmálaályktunina hingað til er um eftirfarandi setningu sem virðist eitthvað fara í taugarnar á ritstjórn blaðsins

Frjálslyndi flokkurinn lýsir yfir stuðningi við þá ákvörðun Ólafs Ragnars Grímssonar forseta, að vísa þeirri ákvörðun til þjóðarinnar, hvort að þjóðin eigi að greiða skuldir óreiðumanna.

Stór hluti þjóðarinnar sem hvatti forsetann til þess að vísa málinu til þjóðarinnar og felldi lögin gerði það einmitt á þeim forsendum að vilja ekki greiða skuldir óreiðumanna.

Það er svo við hæfi að velta því fyrir sér hverjir eigi svo Fréttablaðið?

 

 

Stjórnmálayfirlýsing Frjálslynda flokksins

Því verður ekki á móti mælt að ef stefna Frjálslynda flokksins hefði orðið ofan á við stjórn landsins á síðasta áratug, þá stæði þjóðin nú í allt öðrum og miklu betri sporum.  Frjálslyndi flokkurinn barðist gegn einkavinavæðingunni, verðtryggingunni, skuldsetningu þjóðfélagsins og illræmdu kvótakerfi sem brýtur í bága við mannréttindi.

Eina leiðin fyrir Íslendinga út úr þröngri stöðu er að auka framleiðslu og gjaldeyrisöflun en alls ekki að fara leið AGS og Fjórflokksins um stóraukna skuldsetningu, niðurskurð og hækkun skatta.  Við endurskoðun efnahagsáætlunar AGS verði tekið mið af íslenskum raunveruleika. Beinasta leiðin við öflun aukins gjaldeyris er að gera betur í þeim atvinnugreinum sem þjóðin gerir vel í s.s. sjávarútvegi, landbúnaði og ferðaþjónustu.  Frjálslyndi flokkurinn hefur ítrekað rökstutt að hægt sé að ná miklu mun meiri verðmætum í sjávarútvegi án aukins kostnaðar með því að fiskur fari á frjálsan markað, taka í burt hvata til brottkasts, veiðiheimildir verði auknar verulega og bæta nýtingu.  Möguleikar ferðaþjónustunnar eru ótæmandi enda er landið fagurt og gott en almennt glímir atvinnugreinin líkt og aðrar við gríðar háa vexti sem verður að lækka. Nauðsynlegt er að samningar um stóriðju verði gagnsæir og tryggi úrvinnslu afurða. Ýta á  undir almenna nýsköpun í smáu sem stóru í;  líftækni, tækni, landbúnaði og þjónustu. Horfa skal til skynsamlegra lausna óháð kreddum,  við eflingu atvinnulífs s.s. að tryggja iðnaði og garðyrkjubændum rafmagn á hagstæðu verði.

Kreppa er staðreynd á Íslandi en hún er skilgetið afkvæmi sambúðar spilltrar stjórnmálastéttar og fjárglæframanna.  Frjálslyndi flokkurinn hafnar því að afleiðingarnar af henni lendi með fullum þunga á þeim sem síst skyldi og eiga enga sök. Fjármagnseigendum var bættur strax skaðinn en skuldugur almenningur látinn blæða og blæðir enn.

Allir eiga rétt á mannréttindum og viðunandi lífskjörum til verndar heilsu og vellíðan.  Stöðva verður að fólk sé hrakið út af heimilum sínum sökum; kreppunnar, verð- og gengistryggðra lána. Tryggja verður sanngjarna lausn, lágmarksframfærslu og að sérstök áhersla verði lögð á aðbúnað þeirra sem erfa munu landið.  Endurskoða þarf samspil álagningar skatta og beitingu skerðingarreglna hjá Tryggingarstofnun svo tryggja megi eldri borgurum, öryrkjum og atvinnulausum viðunandi lágmarks laun.

 

 

Staða mála í íslensku samfélagi kallar á endurmat á skipulagi samfélagsins  og á það jafnt við um stjórnskipan  og samkrull hagsmunasamtaka.  Frjálslyndi flokkurinn hvetur fólk til virkari þátttöku í kjarabaráttu en verkalýðsforystan er orðin verulega höll undir Fjórflokkinn og  á í óskiljanlegu samkrulli við Samtök atvinnulífsins.  Minni atvinnurekendur og nýliðar í rekstri eiga lítið skjól í SA sem virðast telja það heilaga skyldu að viðhalda óbreyttu kerfi sérhagsmuna. 

Frjálslyndi flokkurinn hefur frá stofnun lagt áherslu á að landið verði eitt kjördæmi.   Ráðherrar skulu víkja af þingi til þess að skerpa á þrískiptingu valdsins.

Frjálslyndi flokkurinn lýsir yfir stuðningi við þá ákvörðun Ólafs Ragnars Grímssonar forseta, að vísa þeirri ákvörðun til þjóðarinnar, hvort að þjóðin eigi að greiða skuldir óreiðumanna. Frjálslyndi flokkurinn er fylgjandi beinu lýðræði. Þjóðaratkvæðagreiðslur færa valdið til þjóðarinnar  frá stjórnmálastétt sem bundin er á klafa þröngra sérhagsmuna. 

Tryggja skal rétt minnihluta þingsins til  þess að vísa málum til þjóðarinnar en það leiðir til þess að leiðtogar stjórnarflokka sem ráða sínu þingliði verði ekki einráðir við lagasetningu

Sömuleiðis er það krafa að 10% atkvæðisbærra  manna geti með undirskrift hjá opinberu embætti, s.s. sýslumanni eða ráðhúsi, látið fara fram þjóðaratkvæðagreiðslur um einstök mál.  Sömuleiðis skal halda í málskotsrétt forseta Íslands.

Festa skal í sessi að stjórnlagaþing verði kallað saman á 25 ára fresti til þess að  tryggja að grundvallarlög lýðveldisins verði tekin til endurskoðunar fjórum sinnum á öld.

Við hrunið hafa mikilvægustu stofnanir landsins misst trúverðugleika sinn og fer Hæstiréttur ekki varhluta af því. Grundvöllur þess að bæta þar úr er að það ríki almenn sátt í samfélaginu um skipan dómara að tilnefning dómsmálaráðherra þurfi samþykki aukins meirihluta Alþingis

Bæta þarf vinnubrögð Alþingis m.a. svo að fundir þingnefnda verði í  heyranda hljóði en það tryggir opin og lýðræðisleg vinnubrögð.

Standa skal vörð um að háskólar og fjölmiðlar ræki hlutverk sitt sem miðstöð og miðlun gagnrýnar hugsunar en mikið hefur skort þar á.  Frjálslyndi flokkurinn leggur til að Háskóli Íslands þiggi ekki stöður eða styrki til einstakra embætta, heldur verði styrkjum veitt í einn pott sem úthlutað verði til rannsókna.  Það yrði til þess að sérhagsmunaöfl, s.s. LÍÚ, geti ekki búið áróður í fræðilegan búning og gengisfellt  háskólastarf.  Tímabært er að taka aðferðir Hafró til gagngerrar endurskoðunar. Uppbygging fiskistofnanna  síðustu áratugina hefur ekki gengið eftir, enda stangast aðferðir Hafró á við viðtekna vistfræði.

Frjálslyndi flokkurinn mun setja sér siða- og umgengnisreglur sem fela m.a. í sér að frambjóðendur undirriti drengskaparheit um að láta af trúnaðarstörfum fyrir flokkinn ef viðkomandi verður viðskila við hann.

Nú í niðursveiflunni,  er talsverður vandi að afla fjár í gegnum skattkerfið til þess að halda uppi samfélagslegum gæðum  á borð við; menntun, heilbrigðisþjónustu, löggæslu, trygga lágmarksframfærslu o.s.f. Hætt er við að aukin skattheimta skrúfi efnahagslífið í enn frekari niðursveiflu og því mikilvægt að fara varlega í skattahækkanir. 

Ísland ætti í ljósi biturrar reynslu  vafasamra fjármagnsflutninga að verða leiðandi á alþjóðavettvangi um upptöku Tóbínskatts á fjármagnsflutninga á milli landa. 

Ekki verður séð að Ísland eigi nokkuð erindi inn í ESB, en sambandið er hvorki vont né gott í eðli sínu heldur stórt hagsmunatengt stjórnkerfi. Sérstaklega í ljósi fiskveiðistefnu sambandsins og harðneskjulegrar afstöðu í garð Íslendinga í kjölfar bankahrunsins.

Íslenska þjóðin getur átt bjarta framtíð en þá verður hún að þora að losa sig úr viðjum sérhagsmunabandalaga og vinna sameinuð að aukinni verðmætasköpun og atvinnu í landinu.

 

Sögufölsun sagnfræðingsins Björgvins G. Sigurðssonar

Björgvin G. Sigurðsson þingmaður lagði fram frumvarp þess efnis að landið yrði gert að einu kjördæmi. Í greinargerð með frumvarpinu kemur að Héðinn Valdimarsson hafi fyrstur lagt það til að landið yrði eitt kjördæmi og síðan hafi ekki verið hreyft við málinu fyrr en að Guðmundur Árni Stefánsson sendiherra Samfylkingarinnar hefði lagt fram frumvarp sjö áratugum síðar.  

Auðvitað er það ekki rétt hjá Björgvini og nánast sögufölsun þar sem fyrrum formaður Frjálslynda flokksins Sverrir Hermannsson og Pétur Bjarnason þingmaður Frjálslynda flokksins lögðu fram þingmál sama efnis árið 2000. Umræddur Guðmundur Árni Stefánsson tók þá  þátt í umræðu á þingi um mál Sverris en í ræðu Guðmundur Árna Stefánssonar kemur fram að hann hafi verið á móti því að landið yrði gert að einu kjördæmi.  

Það er greinilegt á öllu að málflutningur þingmanna Frjálslynda flokksins hafði þau áhrif á Guðmund Árna að hann hafði sinnaskipti og gerði gott mál að sínu.

 

Sjálfstæðisflokkurinn þarf hjálp

Stjórnmálaflokkar sem hafa lent í því að stefna þeirra hafi rústað og valdið eyðileggingu hafa venjulega endurskoðað stefnu sína eða þá verið lagðir niður sbr. þýski nasistaflokkurinn.  Ekki verður því á móti mælt að löng óábyrg stjórnarstefna Sjálfstæðisflokksins olli hruninu sem miklu frekar einkenndist af spillingu en eðlilegum stjórnarháttum kennda við hægri eða vinstri.  Engu að síður virðist sem flokkurinn sé ekki tilbúinn að endurskoða stefnu sína í neinum atriðum og meiri segja ekki í sjávarútvegsmálum, þó svo að stefnan brjóti í bága við mannréttindi og hafi ekki skila þjóðfélaginu öðru en stórtjóni.  

Í Morgunblaðinu í dag má lesa grein eftir sjálfan Sigurð Kára sérlegan aðstoðarmann Bjarna formanns Sjálfstæðisflokksins.  Í grein sinni spyr Sigurður Kári liðsmenn Vg um trúnað þeirra við stefnu flokksins í umhverfismálum vegna þess að til stendur að opna örlitla glufu eitthvert jafnræði og frelsis til skötuselsveiða.  Aukið frelsi til veiða myndi leiða til þess m.a. að grásleppusjómenn hringinn í kringum landið, sem fá skötusel í netin geti fénýtt fiskinn.

Það rekst hvað á annars horn í málflutningi Sjálfstæðisflokksins þar sem forysta flokksins hefur nýverið  lagt til að auka þorskveiðiheimildir um tugi þúsunda tonna þ.e. ef og aðeins  ef aukningin lendir hjá núverandi handhöfum veiðiheimilda, en síðan virðist vera sem að sömu aðilar tíni til öll rök m.a. sjálfbæra nýtingu, græna atvinnustefnu og umhverfismerkingar gegn því að auka skötuselsveiðar um einhver hundruð tonna. Ástæðan fyrir andstöðunni er augljóslega eingöngu sú að það eigi að gæta jafnræðis við úthlutun veiðiheimilda á skötuselnum. 

Það er augljóst að almennt jafnræði, virðing fyrir atvinnufrelsi einstaklinga er eitur í beinum forystu Sjálfstæðisflokkins en ég efast að sama skapi um að almennir flokksmenn taki undir með forystunni í þessum efnum.       

Leyft en þó ekki ávísun á ofveiði