Rannsóknarnefndin vill vanda sig - hefur eflaust samviskubit

Karlpeningurinn í Rannsóknarnefnd Alþingis vill eflaust vanda sig vel og rækilega við gerð rannsóknarskýrslunnar um hrunið.  Ástæðan er án nokkurs efa sú að rannsóknarnefndin ber þungar sakir á ráðamenn sem áður töldust til helstu máttarstólpa samfélagsins og vill ekki slá nein vindhögg.  Önnur ástæða er sú að þeir Páll og Tryggvi hafa eflaust samviskubit yfir því að hafa ekki staðið vaktina betur í aðdraganda hrunsins.  Páll samdi leikreglur stjórnsýslunnar þ.e. lagafrumvörp um stjórnsýslulög og upplýsingalög og sat m.a. í úrskurðarnefnd um upplýsingamál sem á stundum stóð vörð um leynd og spillingu.

Tryggvi hefur um árabil haft þann starfa að hafa eftirlit með stjórnsýslunni sem brást algerleg hlutverki sínu í aðdraganda hrunsins.  Því verður ekki á móti mælt að Tryggvi hefur í gegnum tíðina reynt að spyrna við ruglinu s.s. vafasamri skipan dómara í Hæstarétti og  ótrúlega þvælu í tengslum við úthlutun á aflaheimildum. Hann uppskar m.a. reiðilestur  Davíð Oddssonar símleiðis.  Úrskurðir Umboðsmanns um vafasama stjórnsýslu leiddust út í það að verða langir og á stundum óskýrir og  komu svo seint fram að þeir gögnuðust ekki þeim sem báru upp kvartanir. 

Nú er að  vona að það verði eitthvað hald í skýrslunni og hún komi ekki svo seint fram að einu nytin af henni verði sagnfræðileg en ekki verkfæri í að gera bragabót á kerfi sem brást algerlega.  Annars er vert til þess að líta að flest í kringum spillinguna í kringum einkavinavæðingu Davíðs og Halldórs er búið að vera almenningi ljóst frá árinu 2005 eða síðan Sigríður Dögg skrifað verðlaunaða greinargerð í Fréttablaðið sem fór inn á hvert heimili í landinu.  Umfjöllunin hafði ekki aðrar afleiðingar en þá, að Þorsteinn Pálsson fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins var ráðinn sem yfirfrakki inn á blaðið og gagnrýnin umfjöllun dó út. Glæpsamlegir gerningar í viðskiptalífinu fengu ekki einungis frið fyrir gagnrýnni umfjöllun heldur voru mærðir í svokölluðum viðskiptasíðum.

Skýrslunni enn frestað

Hverju hefur ríkisstjórnin áorkað?

Ég velti því fyrir mér í þegar ég fór í laugina hér á Króknum hverju þessi ríkisstjórn hefði komið í verk.

Ríkisstjórnin hefur:

1) Sótt um aðild að Evrópusambandinu.

2) Samþykkt tvo Icesavesamninga.

3) Einkavætt banka til ótilgreindra aðila.

4) Sett af stað sérkennilega 20/20 áætlun.

5) Þegið tvö málverk.

6) Skorið fyrst niður hjá öldruðum og öryrkjum.

7) Stofnað Bankasýslu ríkisins.

8) Fjölgað aðstoðarmönnum.

9) Hert gjaldeyrishöft.

10) Katrín Jakobs fór í bíó til Kanada.

11) Haldið áfram með byggingu Tónlistarhúss.

Hver segir svo að Jóhanna okkar Sigurðardóttir hafi ekki lyft grettistaki þótt hún hafi tekið sér ágæt frí inn á milli?

Einföld og skemmtileg tillaga á fundi Frjálslynda flokksins

Stefnumótunarvinna Frjálslynda flokksins fyrir komandi landsþing sem haldið verður 19. og 20 mars, er komin á fulla ferð.  Í kvöld var skemmtilegur fundur um stjórnskipan og stjórnsýslu á Sægreifanum þar sem ýmislegt bar á góma s.s. á  nauðsyn skýrleika á milli pólitískra ráðninga og ráðningu annarra embættismanna hjá hinu opinbera.

Ein tillaga á fundinum var á þá leið að  allir sem fara erlendis á kostnað almennings, geri stuttlega grein fyrir því á heimasíðu viðkomandi stofnunar hvert hafi verið farið, tilgangi og árangri ferðar.  Það mætti segja mér að þetta gæti sparað nokkrar evrur og skapaði þar að auki á skilning á nauðsynlegum störfum og ferðalögum.

 

Baktjaldamakk Steingríms J. Sigfússonar og Breta

Steingrímur J. hefur nánast svikið nánast allt sem hann lofaði kjósendum fyrir síðustu kosningar s.s. í: ESB- málum, kvótamálum, gagnsæi og aðstoð við heimilin.

Ég er samt sem áður mjög efins um að eitthvað sé til í því sem stjórnarandstaðan ber á borð  í Mogganum í dag um að Steingrímur og aðstoðarmaðurinn Indriði standi í baktjaldamakki með Bretum sem hefur þann tilgang að koma í veg fyrir sanngjarnari og hagfelldari samning en þann sem þjóðin mun kjósa um. 

Það er ákveðin hætta á upplausn vegna þess að fáum dylst ráða- og dugleysi Fjórflokksins sem sameinast um að gefa frá sér á víxl digurbarkalegar yfirlýsingar um hvernig eigi að ná til lands. Alvitur greina þau Steingrímur J., Sigmundur Davíð, Björn Valur og Jóhanna Sig. hver eina leiðin sé út úr ógöngum, en það er helst að það séu einhverjir vafningar á Bjarna Ben hvert skuli halda.  Á meðan gerist lítið nema hvað óljósar fréttir herma að grunaðir glæpamenn og fjárglæframenn sem settu landið á hausinn séu að fá umráð á ný yfir fyrirtækjunum sem þeir ráku í þrot.

Ég rakst á áhugaverða grein um Icesavemálið á Eyjuvefnum eftir Eyjólf Ármannsson lögfræðing, en hann rökstyður það rækilega að Íslendingar ættu ekki að vera í samningaviðræðum í London heldur í Brussel sem ber ábyrgð á ónýtu regluverki.  Sömuleiðis sýnir Eyjólfur fram á að fyrir þá sem endilega vilja borga Icesave þá er fráleitt að ætla að greiða 20.887 evrur, þar sem þjóðréttarleg skuldbinding nær eingöngu til 20.000 evra

Stefnumótunarvinna á Sægreifanum - Landsþing Frjálslynda flokksins

Nokkrir punktar sem fram komu á fundi um stjórnsýslu og stjórnskipan á Sægreifanum 16. febrúar 2010.

1) Þjóðaratkvæðagreiðsla – færa valdið til þjóðarinnar frá stjórnmálastétt sem bundin er á klafa þröngra sérhagsmunasamtaka.
 a)  Minnihluti þings, 2/5, geti vísað málum í þjóðaratkvæðagreiðslu – ákvæðið leiðir til þess að leiðtogar stjórnarflokka sem ráða sínu þingliði verði ekki einráðir við lagasetningu.
 b) 10% atkvæðisbærra  manna geti með undirskrift hjá opinberu embætti, s.s. sýslumanni eða ráðhúsi, látið fara fram þjóðaratkvæðagreiðslur um einstök mál. 

 c) Halda málskotsrétti forseta Íslands.                                                                                       

2) Festa í sessi að stjórnlagaþing verði kallað saman á 25 ára fresti – tryggja að grundvallarlög lýðveldisins verði tekin til endurskoðunar fjórum sinnum á öld.

3) Skipan hæstaréttardómara – 3/5 hlutar þings þurfi að samþykkja tilnefningu dómsmálaráðherra.

4) Nefndarfundir Alþingis verði í heyranda hljóði – tryggir opin og lýðræðisleg vinnubrögð.

5) Háskóli Íslands þiggi ekki stöður eða styrki til einstakra embætta, heldur verði styrkjum veitt í einn pott sem úthlutað verði til rannsókna. Ætlað að tryggja að sérhagsmunaöfl, s.s. LÍÚ, geti ekki búið áróður í fræðilegan búning og gengisfellt  háskólastarf.

6) Frjálslyndi flokkurinn setji sér siða- og umgengnisreglur sem fela m.a. í sér að frambjóðendur undirriti drengskaparheit um að láta af trúnaðarstörfum fyrir flokkinn ef viðkomandi verður viðskila við flokkinn.

Nú er bara að leggja í púkkið og mæta á Sægreifann sunnudaginn 21. febrúar kl. 20  eða þá að senda mér línu.

Frjálslyndi flokkurinn - Almannahagsmunir í öndvegi

Undirbúningur að landsþingi Frjálslynda flokksins í mars er hafinn með málefnavinnu. Ég fékk það ánægjulega hlutverk að leiða vinnuhóp sem fjallar um stjórnsýslu, stjórnskipan og siðbót stjórnmála. 

Fyrsti fundur verður haldinn í vinnuhópnum á þeim heimsfræga veitingastað Sægreifanum í Reykjavík þriðjudaginn 16. febrúar kl. 20. Öllum áhugasömum er velkomið að mæta og taka þátt í að móta tillögur um bætta stjórnsýslu og stjórnskipan sem setur hag almennings í öndvegi.

Tímabært er að staldra við og móta tillögur um hvernig þörf er á að breyta leikreglum lýðræðisins til þess að komast upp úr fari sérhagsmuna og búa þjóðinni bjartari framtíð.  

 

 

Maður er manns gaman 20/20 áætlunin

Ég varð þess heiðurs aðnjótandi að fá að taka þátt í þjóðfundi á Sauðárkróki um nýja sóknaráætlun til þess að Ísland skipi sér í allra fremstu röð. Fundurinn var skemmtilegur og spunnust áhugaverðar  umræður fólks sem kom úr ólikum geirum atvinnulífsins og hafði því mismunandi sjónarhorn á metnaðarfullu viðfangsefni 20/20 áætlunarinnar.

Sjálfur viðskiptaráðherra heiðraði samkomuna með ávarpi þar sem varaði var við bölmóði þó svo að þjóðin hefði farið örlítið út af sporinu og mátti skilja á honum að  hrunið væri lítið annað en kvef sem þjóðin jafnaði sig skjótt á með réttu hugarfari.  Gylfi benti réttilega á að lífskjör nú, hefðu sjaldan verið betri en einmitt síðustu árin, ef litið væri til ellefuhundrað ára sögu þjóðarinnar!

Ég náði ekki að sitja fundinn til enda en mér fannst engu að síður forskriftin sem lagt var upp með ýmsum takmörkunum háð s.s. að  vinnuhópum væri sett fyrir finna eitthvað sérstakt  fyrir Norðurland vestra sem ekki væri að finna annars staðar og erfitt væri að líkja eftir.  Forskriftin varð til þess að góðar hugmyndir um að gera betur í hefðbundnum atvinnugreinum s.s. nýta vannýtt fiskimið í Skagafirði og Húnaflóa eða fullvinna sjávarafurðir voru slegnar út af borðinu. 

Mér finnst eiginleg tímabært að við Íslendingar förum að leggja áherslu á það venjuleg en ekki það sem er mjög sérstakt s.s.  afhenda helstu fyrirtæki þjóðarinnar á ný til þeirra sem eru grunaðir glæpamenn og hafa sannarlega staðið í stórfelldum blekkingum. 

Ég er líka nokkuð viss um að það sé ekki síður vit í að einbeita sér að nýsköpun  í hefðbundnum atvinnugreinum í stað þess að einblína stöðugt á eitthvað nýtt og alveg sérstakt s.s. útrásinni margmærðu á sínum tíma. 

 

 

 

 

Þegar síminn „bilaði“ á Útvarpi Sögu

Rétt áðan hlustaði ég með öðru eyranu á byltingarmanninn Guðmund Franklín ræða gagnrýnislaust um og beinlínis draga taum hinna stórskuldugu kvótagreifa. Guðmundur virðist ekki vel heima í sjávarútvegsmálum Íslands sem er vel skiljanlegt þar sem hann hefur lengi alið manninn erlendis. Hann leyfði útgerðarmönnunum að flytja hverja rangfærsluna og hálfsannleikann á fætur öðrum um ömurlegt fiskveiðistjórnunarkerfi þar sem dregin var upp fölsk glansmynd af einu mesta óréttlæti Íslandssögunnar sem mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna hefur úrskurðað óréttlátt og íslensk stjórnvöld hafa skuldbundið sig til að hlíta.

Staðreyndir um gagnsleysi kerfisins tala sínu máli. Þorskaflinn er núna þriðjungurinn af því sem hann var fyrir daga kvótakerfisins og útgerðirnar eru svo stórskuldugar að forsvarsmenn þeirra eru í biðröðum í bönkunum að biðja um afskriftir skulda. Á sama tíma og þeir fara fram á að þjóðin axli skuldirnar vilja þeir halda áfram einokunaraðstöðu á nýtingu sameiginlegra auðlinda landsmanna.

Það gengur auðvitað ekki upp.

Mér fannst eftir öðru við þáttastjórnunina að síminn skyldi „bila“ þegar hleypa átti að öðrum skoðunum, sérstaklega fyrir þær sakir að Útvarp Saga gengur meira og minna allan daginn á því að hleypa útvarpshlustendum í útsendingu.

Ég hef ekki trú á öðru en að Arnþrúður láti „laga“ símkerfið áður en Guðmundur Franklín fer næst í loftið.

Við erum góðir menn - Sigmundur Ernir og Bjarni Karlsson

Ég hef reynt að átta mig á stefnu Samfylkingarinnar að undanförnu en mér hefur reynst snúið að skilja það hvers vegna "jafnaðarmenn" vilja endilega koma fyrirtækjum á ný til grunaðra glæpamanna sem orsökuðu hrunið.  Sömuleiðis hefur mér skringilegt að heyra fyrrum formann Samfylkingarinnar og núverandi utanríkisráðherra tala um 30 milljónir sem einhverja skitna upphæð sem engu skipti í raun - Og það í harðnandi kreppu.

Til þess að öðlast skilning á undarlegum hugsanagangi Samfylkingarinnar kveikti ég nokkuð spenntur á ÍNN sjónvarpsstöðinni þar sem tveir forystumenn jafnaðarmanna, þeir Sigmundur Ernir og Bjarni Karlsson ræddu landsins gagns og nauðsynjar.  

Ég verð að segja eins og er að ég var engu nær um hvað leiðir og hvaða stefnu þeir ætluðu marka við stjórnun samfélagsins. Þeir upplýstu hins vegar áhorfendur um að þeir hefðu kynnst þjóð sinni betur en aðrir í gegnum störf sín, annars vegar í gegnum prestskap og hins vegar í geysilegu fréttanávígi og þeim fannst það í kjölfarið samfélagsleg skylda sín að fórna sín í þágu þeirra sem standa höllum fæti.

Ég varð hins vegar eins og áður segir engu nær um hvað kapparnir ætluðu að gera - Ef til vill ætla þeir að halda áfram að innleysa tugmilljóna gróða rétt eins og fyrirmyndin Össur og jú að láta þá sem styrktu Samfylkinguna svo ríkulega um leið og þeir settu þjóðfélagið á hausinn, fá helstu fyrirtæki á silfurfati..

 

 

 

 

Sóley Tómasdóttir harðari en Bingi

Þetta var virkilega góð febrúarbyrjun hjá femínistum suður í henni Reykjavík. Femínistarnir Oddný Sturludóttir hjá Samfylkingu og Sóley Tómasdóttir hjá VG náðu að gjörsigra andstæðinga sína, þá Dofra og Þorleif.

Sóley virðist hafa farið í framsóknarfötin í kosningabaráttunni, tekið upp og eitthvað lært af áralöngu R-lista samstarfi við Framsókn. Dæmi voru um að  skæðir  smalar Framsóknar s.s. Björn Ingi, gæfu bjór, pítsur og bíómiða til þess að lokka fólk á kjörstað. Fylgismenn Sóleyjar virðist hafa verið harðskeyttari og sótt inn á heimili fólks til þess að láta það kjósa rétt.