Samfylkingin er á móti togveiðum

Talsmaður Samfylkingarinnar í sjávarútvegsmálum, Þórður Már Jónsson, birti nýlega hreinskiptna grein undir fyrirsögninni Sóun á sameign þjóðarinnar en skrifin bera með sér að Samfylkingin sé í harðri andstöðu við togveiðar. Sagt er berum orðum að togveiðar séu þjóðhagslega óhagkvæmar, nýti fiskinn illa og valdi hrikalegum spjöllum á lífríki hafsins auk mikillar mengunar! Ekki er hægt að segja annað en að skrifin séu beinskeytt skilaboð til sjómanna um hvað verða vill ef Samfylkingin kemst í ríkisstjórn að afloknum kosningum.

Einn af hinum vondu fylgifiskum kvótakerfisins er að tefla mismunandi útgerðarflokkum hverjum gegn öðrum þar sem kerfið virkar á þann hátt að einn fiskur er frá öðrum tekinn. Þorskur sem veiddur er við Grímsey dregst frá því sem má veiða á Breiðafirði og við Vestmanneyjar. Hið sama á við um þorskana sem Kristján Andri dregur á Ísafirði og Ragnar Sighvatz í Skagafirði, þeir tittir dragast frá því sem togarar mega veiða á hefðbundnum togaramiðum tugi sjómílna frá landi. Þetta er líffræðileg víðáttudella en virkar ágælega í stílabókinni sem notuð er til að búa til regluverkið utan um núverandi kvótakerfi.

Það er greinilegt að kerfið hefur mengað hugsanagang vel meinandi fólks, s.s. téðs Þórðar Más Jónssonar sem telur í greininni að minnkaðar togveiðar valdi sjálfkrafa aukningu á handfæraveiðum.
Staðreyndirnar tala sínu máli í þessum efnum. Greinilega er um misskilning að ræða þar sem togveiðar á þorski hafa aldrei verið minni en nú. Tölur Hagstofunnar sýna að togveiðin árið 2007 er rúmlega helmingi minni en togveiðin var árið 1992. Eflaust gleðst margur samfylkingarmaðurinn yfir gríðarlegum samdrætti í hrikalegum togveiðum en þrátt fyrir þennan mikla samdrátt togveiða segja sömu heimildir að handfæraveiðar hafi minnkað enn meira og eru einungis fjórðungur af því sem þær voru fyrir einum og hálfum áratug!

Það er varla rétt að tala um sjávarauðlindina sem takmarkaða, heldur er um að ræða endurnýjanlega auðlind sem flest teikn eru á lofti um að sé vannýtt. Í fyrsta lagi segir áratugareynsla fyrir daga kvótakerfisins að hægt er að veiða að jafnaði margfalt meira en gert er nú og í öðru lagi gefa útreikningar til kynna að maðurinn tekur í raun til sín lítinn hluta af því sem fuglar himinsins og spendýr hafsins taka til sín af næringu úr hafinu. Í þriðja lagi sýnir góð reynsla Færeyinga af því að veiða tugi prósenta umfram það sem hefðbundnir reikningsfiskifræðingar leggja til að ekki sé einungis óhætt að veiða umfram ráðgjöf, heldur ábyrgðarlaust að gera það ekki eins og nú háttar til í efnahag þjóðarinnar.

Frjálslyndi flokkurinn vill stórauka veiðar en það yrði til mikilla hagsbóta fyrir sjómenn, sjávarbyggðirnar og þjóðarbúið ef meira frelsi yrði gefið til fiskveiða.

Læknar Evrópusambandið bakverk?

Það fer ekki á milli mála að Samfylkingin er mjög upptekin af Evrópusambandinu. Samfylkingin er nánast orðinn að eins máls flokki þar sem Evrópusambandið á að vera lífsins elexír við öllum meinum íslensks samfélags. Svo upptekið er samfylkingarfólk af þessu máli að ekki vannst tóm á landsþingi flokksins til að taka til umræðu mannréttindabrot ráðherra Samfylkingarinnar á sjómönnum.

Það er nánast sama hvaða þrautir þjaka samfélagið - allt á blessaða Evrópusambandið að lækna, að mati Samfylkingarinnar.

 

 

 

Umfjöllun Morgunblaðsins staðfestir málflutning Frjálslynda flokksins

Á sl. árum hefur Frjálslyndi flokkurinn bent á hætturnar sem hafa falist í veðsetningu og ofurskuldsetningu sjávarútvegsins.  Það hefur komið á daginn að Frjálslyndi flokkurinn hafði rétt fyrir sér í einu og öllu.  Í Morgunblaðinu í gær er fjallað um framangreinda staðreynd með ágætri úttekt og var m.a. talað við forráðamenn LÍÚ sem enn eru í afneitun.

Mér finnst vera tímabært að Morgunblaðið fjalli með ítarlegum hætti um þær leiðir sem Frjálslyndi flokkurinn hefur lagt til að farnar verði út úr vandanum - byggðunum og sjávarútveginum til heilla.

Villi Egils er góður drengur

Villi Egils er góður drengur eins og allt hans fólk. Mér fannst Davíð vega nokkuð ómálefnalega að honum en þó eru verk Villa fjarri því að vera hafin yfir gagnrýni þar sem hann átti sjálfur ríkan þátt í því hvernig fór með afskiptum sínum af stjórnmálum. Í aðdraganda hrunsins gerði Villi lítið úr þeim varnaðarorðum sem beindust að skuldsetningu þjóðarbúsins og hélt því statt og stöðugt fram að eignir Íslendinga erlendis væru vanmetnar. Hann reyndist hafa rangt fyrir sér.

Ef ég man rétt boraði Villi gat á sparisjóðakerfið og gerði með afskiptum sínum af lagasetningu á þingi um fjármálafyrirtæki stofnfé að ígildi hlutabréfa. Það sjá allir hvert það leiddi okkur. Villi beitti sér fyrir því að nema úr gildi öll höft sem takmörkuðu framsal veiðiheimilda. Það er stjarnfræðilega vitlaust að hægt sé að framselja veiðiheimild norður í Grímsey til fyrirtækis í Grindavík eða Vestmannaeyjum eða Grundarfirði. Villi gerði það engu að síður enda var það í samræmi við hagfræðibókina sem hann las í Ameríku.

Ef þjóðin ætlar út úr hruninu sem Sjálfstæðisflokkurinn leiddi yfir hana verður að fara fram hreinskipt uppgjör og gegnumlýsing á þeim kerfum sem hafa verið við lýði í samfélaginu, m.a. kvótakerfinu, lífeyrissjóðakerfinu og stjórnmálakerfinu.

Í sjálfu sér var þetta ágætisbyrjun hjá Króksaranum Villa og Sigurði Erni Ágústssyni frá Geitaskarði, fyrrum framherja Ungmennafélagsins Hvatar. Svo er að sjá hvert framhaldið verður.

17.604 atvinnulausir og Davíð djókar

Í aðdraganda kosninga mætir sá sem ber höfuðábyrgð á stöðu mála, Davíð Oddsson, á landsþing FLOKKSINS sem hefur komið þjóðinni í koll og flytur nokkra góða brandara án þess að kippa sér upp við ástandið. Salurinn ærðist af fögnuði og grét nánast af gleði (eða svo hljómaði það í útsendingu). Ég efast um að þær þúsundir sem eru núna án vinnu og sem eiga í erfiðleikum með að greiða reikninga sína hafi tekið undir.

Samfylkingin níðist á mannréttindum komandi kynslóða

Fjórflokkurinn og þar með talin deildin sem kennir sig einhverra hluta vegna við jöfnuð, Samfylkingin, á mjög ljóta sögu þegar kemur að óréttlátu og gagnslausu kerfi við stjórn fiskveiða. Það kemur eflaust ýmsum á óvart að ráðherrarnir Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon hafi greitt atkvæði með einu mesta óréttlæti Íslandssögunnar, þ.e. framsali veiðiheimilda sem rústuðu sjávarbyggðunum. Það gerðu leiðtogar VG og Sf þrátt fyrir beinskeyttar viðvaranir þáverandi formanns Farmanna- og fiskimannasambandsins Guðjóns Arnars Kristjánssonar sem sagði nokkuð nákvæmlega til um hvert þetta kerfi myndi leiða þjóðina.

Í Samfylkingunni hefur oft og tíðum verið tekist á um stefnu flokksins í sjávarútvegsmálum og hafa fulltrúar gjafakvótakerfisins, t.d. Ágúst Einarsson og Svanfríður Jónasdóttir, yfirleitt haft betur í viðureign sinni við fulltrúa flokksins sem hafa viljað tryggja hag byggðanna eins og Karls Matthíassonar. Fyrir alþingiskosningar árið 2003 boðaði Samfylkingin þá breytingu á kvótakerfinu að fyrna veiðiheimildir en leiðtogi flokksins sneri síðan af þeirri stefnu með eftirminnilegum hætti haustið 2005 á aðalfundi LÍÚ þar sem hún tilkynnti fundarmönnum og landslýð að óréttlátt kvótakerfi væri sagnfræðilegt viðfangsefni.
Þessari harðsvíruðu og ómenneskjulegu stefnu hefur Samfylkingin síðan fylgt í ríkisstjórn og það þrátt fyrir álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna um að henni skuli breyta og sömuleiðis bæta þeim sem hafa verið órétti beittir. Samfylkingin hefur ekki einu sinni séð ástæðu til að opna fyrir frjálsar handfæraveiðar líkt og Frjálslyndi flokkurinn hefur barist fyrir í áraraðir.

Ég vonast til að Samfylkingin taki einarðlega afstöðu með mannréttindum og auknum fiskveiðum á landsþingi flokksins um helgina en í ljósi sögunnar er rétt að spyrja hvort sú samþykkt dugi einungis fram að næsta aðalfundi LÍÚ.

Ég hef áttað mig á því að sumir frambjóðendur Samfylkingarinnar, t.d. Þórður Már Jónsson í Norðvesturkjördæmi, misskilja kjarnann í deilum um stjórn fiskveiðar en það má skipta honum í tvo hluta.
Í fyrsta lagi snýst hann um eignarhaldið á auðlindinni, þ.e. hvort það eigi að vera einkaeign fárra eða sameign þjóðarinnar. Frjálslyndi flokkurinn hefur þá skýru stefnu að um sameiginlega auðlind sé að ræða en Samfylkingin hefur dundað sér við að skilgreina einhver óskýr og merkingarlítil gúmmíákvæði í framtíðarstjórnarskrá Íslands.
Í öðru lagi snúast deilur um stjórn veiðanna sjálfra, þ.e. hversu mikið á að veiða úr nytjastofnunum og hvort rétt sé að gera það með því að stýra sókn eða ákveða fyrirfram hversu mörg kg á að taka upp úr hafinu. Frjálslyndi flokkurinn hefur barist fyrir sóknarstýringu, m.a. vegna þess að mjög góð reynsla hefur gefist af því að stórna með þeim hætti í Færeyjum á meðan kvótakerfið íslenska hefur reynst mjög illa. Í Færeyjum stjórnast aflinn af lífríkinu, þ.e. þegar mikið er af fiski á miðunum er aflinn góður. Færeyingar eru líka blessunarlega lausir við svindl og brottkast.
Forystumenn Frjálslynda flokksins hafa bent á fjölþætt rök fyrir því að skynsamlegt sé að stórauka þorskveiðar, reiknað hefur verið út að hrefnan ein sem Samfylkingin vill vernda étur meira af þorski en íslenskir sjómenn veiða. Í örstuttum pistli á heimasíðu minni sem frambjóðendur Samfylkingarinnar hafa greinilega misskilið segi ég frá þeirri staðreynd að ef Frjálslyndi flokkurinn kemst í stjórn sjávarútvegsmála í kjölfar kosninganna nú í vor þá muni það leiða til stóraukinna veiða og siglinga með fisk sem mun ekki einungis gleðja Breta og íslenska sjómenn, heldur verða búhnykkur líka fyrir þorra landsmanna. Í framhaldi er rétt að geta þess að andstæðingar Frjálslynda flokksins sjá ekki sömu tækifæri í sjávarútveginum og Frjálslyndir. Í þessu samhengi er rétt að velta því upp að ef þorskveiðin væri svipuð og fyrir daga kvótakerfisins og aukningin væri öll notuð hér innanlands þá væri um meira magn að ræða í innlenda vinnslu þótt allur fiskur sem nú er landað væri fluttur beint óunnin út til útlanda.

Í grein sem helsti talsmaður Samfylkingarinnar í sjávarútvegsmálum, Þórður Már Jónsson, skrifaði í DV virðist hann telja það fyndið og jafnvel af hinu illa að Íslendingar sinni sterkum ferskfiskmörkuðum sem hafa fallið hvað minnst á meðan verð hefur lækkað tímabundið á öðrum fiskafurðum .
Til þess að taka af öll tvímæli og upplýsa lesendur um stefnu Frjálslynda flokksins þá hefur hún gengið út á að aðskilja veiðar og vinnslu en með þeim hætti eru mestar líkur á að fiskurinn leiti í þá vinnslu sem gefur hæst verð til hagsbóta fyrir sjómenn og þjóðarbúið.

Mér virðist sem stjórnmálamenn úr röðum Sjálfstæðisflokks, Samfylkingar og VG sem hafa verið í aðstöðu til þess að koma til móts við álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna átti sig alls ekki á því hvað þeir eru að gera með því að hunsa eða snúa út úr áliti nefndarinnar en með því eru þeir að taka frá Íslendingum þann almenna rétt sem þjóðinni hefur staðið til boða ef stjórnvöld brjóta á einstaklingum mannréttindi. Það mun enginn eyða tíma sínum og fjármunum í áralanga baráttu þegar íslensk stjórnvöld hafa sýnt það dæmalausa fordæmi að virða í engu niðurstöðu sem þeim er ekki að skapi, þó svo að menn hafi varið málstað sinn fyrir nefndinni með ærnum tilkostnaði.

Framganga Samfylkingarinnar bitnar ekki eingöngu á þeim sjómönnum sem í hlut eiga heldur níðist flokkurinn á mannréttindum komandi kynslóða sem byggja þetta land.

Samfylkingin játar á sig mannréttindabrot

Það er rétt að hrósa mótframbjóðanda mínum Þórði Má Jónssyni í Norðvesturkjördæminu fyrir hreinskiptna grein um sjávarútvegsmál í Skessuhorni í gær en í henni gengst þessi frambjóðandi Samfylkingarinnar við skýlausri ábyrgð Samfylkingarinnar á mannréttindabrotum á íslenskum sjómönnum. 

 

Í fimlegri vörn fyrir níðingsverkum Samfylkingarinnar þar sem mannréttindi eru fótumtroðin og ekkert gert með álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna er reynt að skella allri þeirri skuld á samstarfsflokkinn, þ.e. fyrst Sjálfstæðisflokkinn og síðan væntanlega VG, að ekkert skuli þokast í átt til móts við álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna. Þetta er auðvitað mjög billegur málflutningur þar sem ríkisstjórnin ber sameiginlega ábyrgð á stjórnarathöfnum ráðherra. Málflutninginn hefur Samfylkingin stundað í tíma og ótíma, ekki aðeins varðandi mannréttindabrotin, heldur sömuleiðis varðandi afstöðu flokksins til hrefnuveiða.

Það hlýtur að vera ömurlegt hlutskipti fyrir fólk sem telur sig vilja tilheyra stjórnmálaafli sem beitir sér fyrir jöfnuði og mannréttindum að hafa ekki einu sinni fyrir því að setja sig í samband við þá sem brotið hefur verið á og hafa leitað út fyrir landsteinana eftir réttlæti og halda því á sama tíma fram að eitthvað sé verið að gera, þessi mál séu á hreyfingu með því að setja eitthvert merkingarlaust gúmmíákvæði inn í stjórnarskrána.

Það væri eftir Samfylkingunni að gera með því lítið úr stjórnarskránni og blása merkingarlausar sápukúlur sem hefðu nákvæmlega enga þýðingu fyrir atvinnuréttindi fólksins sem hyggst sækja í sameiginlegar auðlindir þjóðarinnar. Það er rétt að taka það fram að þingmenn Samfylkingarinnar eiga gríðarmikla sök á því hvernig kerfið hefur þróast. Í því samhengi má nefna að heilög Jóhanna var meðal þeirra þingmanna sem samþykktu það óhæfuverk að heimila framsal veiðiheimilda og gera atvinnuréttindi landsmanna vítt og breitt að söluvöru og verðfella með því eignir og fyrirtæki fólksins í sjávarbyggðunum.

Heimur hafsins á Akureyri

Undanfarið hef ég bjástrað við að setja upp fiskbúð á Akureyri í samfloti við vinafólk mitt, þau hjónin Huld Ringsted og Hallgrím Guðmundsson. Halli hefur unnið feikimikið starf við að hanna búðina í samráði við öflugt heilbrigðiseftirlit á Norðurlandi eystra. Huld hefur lagt gjörva og smekklega hönd á plóginn þannig að Akureyringar og nærsveitarmenn eiga þess nú kost að versla í nýrri fiskbúð en um nokkurt skeið hefur slíka búð bráðvantað í höfuðstað okkar Norðlendinga.

Búðin verður opnuð í dag og nú stendur Akureyringum til boða fiskur á góðu verði.

Ég er leiðinlegur að mati DV

 Það er margt ágætt í DV og ýmsar fréttir þar sem eru ekki annars staðar. Samt ber mjög á kjarkleysi blaðamanna og ritstjórnar sem birtist með ýmsum hætti, s.s. að taka með silkihönskum á þeim stjórnmálamönnum sem orsökuðu hrunið.

Steingrímur J. Sigfússon er ekki krafinn svara um mannréttindabrotin sem hann styður með aðgerðaleysi sínu og hann er heldur ekki spurður út í samþykkt sína á framsali veiðiheimilda sem er upphafið að loftbóluhagkerfinu og hruninu.

Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins, Illugi annars vegar (IX.) og Bjarni sem býður sig fram til formanns, eru ekki spurðir út í glórulausar skuldsettar yfirtökur og vafasama sjóðstjórn. Blaðamenn fara eins og kettir í kringum heitan graut þegar æru oddvita Sjálfstæðisflokksins er bjargað með 11 milljarða kaupum á verðlausum bréfum en fyrir þá upphæð er hægt að leggja Sundabraut gjörvalla. Og hvað með þegar Kristján Þór Júlíusson sat beggja vegna borðs og flutti Gugguna frá Ísafirði?

Að einhverju leyti bæta Svarthöfði og blaðamenn DV sér upp kjarkleysið með því að fella órökstudda sleggjudóma um liðsmenn minnsta stjórnmálaflokksins, þess sem hefur barist með oddi og egg gegn kvótakerfinu, skuldsetningu þjóðarbúsins, verðtryggingunni og mannréttindabrotum stjórnvalda.

Í DV mátti í dag lesa að ég væri meðal leiðinlegustu manna landsins og léti ég mér það í léttu rúmi liggja ef ekki væri um leið ráðist gegn ofangreindum gildum sem Frjálslyndi flokkurinn stendur fyrir.

þessi afstaða ritstjórnar DV lýsir best málefnafátækt andstæðinga flokksins þar sem engin rök eru tínd til, heldur einungis rakalaus stjörnugjöf.

Það er von mín að Reynir Trausta gefi blaðamönnunum lýsi og ginseng með morgunkaffinu framvegis og telji þannig í þá kjark.

Bretar hæstánægðir með Íslendinga

 Mikinn skugga hefur borið á samskipti Íslendinga og Breta vegna bankaklúðurs sem skrifast að miklu leyti á Samfylkingu og Sjálfstæðisflokk. Það er því virkilega ánægjulegt að sjá jákvæðar fréttir frá Bretum. Á BBC-vefnum er Íslendingum fagnað sérstaklega þar sem þeir eru byrjaðir að sigla aftur með fisk til Grimsby og fá í staðinn beinharðan gjaldeyri, kannski til að borga eitthvað af þessu Icesave-rugli til baka.

 Það er alveg víst að ef Frjálslyndi flokkurinn kemst í stjórn sjávarútvegsmála í kjölfar kosninganna mun það leiða til stóraukinna veiða og siglinga með fisk sem mun ekki einungis gleðja Breta og íslenska sjómenn, heldur verða búhnykkur líka fyrir þorra landsmanna.