Jón Bjarnason í mjög vondum málum

Jón Bjarnason sjávarútvegsráðherra hefur sýnt vanmáttugan vilja til að koma með breytingar á kvótakerfinu, s.s. með því að opna örlitla glufu til strandveiða. Ég veit eiginlega ekki hvort ég get virt viljann fyrir verkið þar sem það hefur verið mikil fljótaskrfit á útfærslunni og allt gengið út á að breytingarnar raski ekki gjladþrota kvótakerfi.

Jón Bjarnason er þar að auki flæktur í net reiknisfiskifræðinga Hafró sem telja að það eina rétta fyrir Íslendinga sé að halda áfram að berja hausnum við steininn og veiða minna til að geta veitt meira seinna.

Í fréttunum í gærkvöldi þvaðraði Jón um að ekki væri hægt að taka tegundir út úr kvótakerfinu nema með lagabreytingu. Eflaust hefur lagarefurinn og kvótavinurinn Atli Gíslason logið þessu að sveitamanninum Jóni en staðreyndin er sú að tegundir hafa verið tíndar inn í kvótakerfið með reglugerð og þess vegna ætti að vera hægt að tína þær út með sama hætti, með reglugerðarbreytingu. Reyndar eru fordæmi fyrir því að tegundir eins og steinbítur hafi verið teknar út úr kvótakerfinu.

Það er greinilegt að Vinstri grænir hafa miklu meiri áhyggjur og vilja til að fara að ýtrustu kröfum skuldugra sægreifa í stað þess að uppfylla álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna.

Kristján Möller afhenti mér gullið

Ég var á stórskemmtilegu landsmóti Ungmennafélags Íslands sem var rétt í þessu að ljúka, í góðum félagsskap fjölmargra Skagfirðinga. Ég hafði fyrir einhverja rælni skráð mig í sjósundskeppnina en þegar komið var á staðinn óx mér í augum að synda yfir þveran Eyjafjörðinn og var nokkrum sinnum kominn á fremsta hlunn með að hætta við. Vegna fjölda áskorana, m.a. frá Lindu sundþjálfara og Skagfirðingnum Söru Jane, lét ég þó til leiðast og kom mörgum, þó sérstaklega sjálfum mér, á óvart með því að verða fyrstur í mark þar sem þetta var frumraun mín í sjósundi.

Er þá ekki næst að stefna á Drangeyjarsund?

Mér fannst einkar skemmtilegt að skíðakappinn Kristján Lúðvík Möller samgönguráðherra skyldi afhenda mér verðlaunin.

Ég vona að landsmenn fjölmenni á unglingalandsmót UMFÍ sem haldið verður um verslunarmannahelgina á Sauðárkróki.

Vinstri grænir ótrúlegir - vilja ekki bjarga sér

Með því að banna makrílveiðar er sjávarútvegsráðherra að framfylgja ákvörðun Steingríms J. um að setja einhliða kvóta á makrílveiðar upp á 112 þúsund tonn. 

Ekki veit ég hvers vegna fyrrverandi sjávarútvegsráðherra datt í hug að setja þennan kvóta á veiðarnar og hvaða rök voru þar á baki.  Makrílveiðarnar voru gagnrýndar fyrr í vor fyrir það að skipin hafi landað eingöngu þessum góða matfiski í gúanó.  Auðvitað er það gagnrýnisvert en það er gjörsamlega galið að Vg hætti einhliða veiðum á makríl. 

Ætla þeir bara að tína fjallagrös?

Makrílveiðar stöðvaðar

Ísland og kletturinn í hafinu

Áður en ég skellti mér í laugina í kvöld horfði ég á fréttatímann í Sjónvarpinu og að honum loknum varð mér hugsi um hve samfélagið ætti nú bágt. 

Björgólfarnir höfðu leitað ásjár um  nokkra milljarða afslátt, hjá kúlulánabankastjóra fjármálaráðherra Vg. Formaður Samtaka atvinnulífsins var víst komið óþægilega á óvart með að sérstakur saksóknari skyldi rannsaka mál sem varða fjárglæfra sem tæmdu sjóði tryggingarfélagsins sem hann stýrði.  Fulltrúar saksóknara smugu víst inn um bílakjallara og létu lítið fara fyrir sér heimsóknum í fyrirtæki og heimili, í leit að sönnunargögnum. 

Í dag bárust einnig fréttir af því að Guðbjartur formaður fjárlaganefndar ætlaði sér að kýla illræmt Icesavemál sem allra fyrst út úr nefnd, til þess að komast út í sumarið. Skipti þá engu máli hvort að útreikningar lægju fyrir um hvort að þjóðfélagið væri aflögufært fyrir Icesave-reikningnum. Eflaust vill Samfylkingin koma þessu máli sem fyrst úr fréttum og klára málið, þar sem Samfylkingin ber þunga sök á klúðrinu.

Helsta birtan í fréttatímum dagsins var að fá það á hreint að Tryggvi Þór fyrrum forstjóri Askar Capital ætlaði að starfa áfram að þjóðarhag á Alþingi Íslendinga, þrátt fyrir að fyrirtækið sem hann stýrði af trúmennsku og heiðarleika sæti nú einhvers konar rannsókn. Tryggvi Þór Herbertsson staðfesti að Askar Capital hefði einungis stundað heiðarlega kaupmennsku fyrir tryggingafélagið sem formaður atvinnulífsins hafði stýrt með afleiður og fasteignavöndla og það undir fránum augum sjálfs Fjármálaeftirlitsins. 

Mörgum mun vera létt við þær fréttir.

Vinstri grænir reiðir en varnar- og úrræðalausir

Auðvitað er það rétt að Davíð Oddsson á mikinn þátt í því að Ísland er nánast komið á hausinn en siðlaus einkavinavæðing og andvaraleysi gagnvart gegndarlausri skuldasöfnun þjóðarbúsins er höfuðorsök hrunsins. Það eitt verður ekki til þess hægt sé strika yfir  vel rökstudda gagnrýni Davíðs Oddssonar á ömurlega vinnubrögð Steingríms J. og Jóhönnu, að vilja skrifa upp á allar kröfur Breta til þess að þóknast "alþjóðasamfélaginu".

Úrræðaleysi ríkisstjórnarinnar er einu orði sagt algjört enda villti hún um fyrir kjósendum fyrir sl. kosningar um gríðarlegt umfang vandans og hefur hafnað öllum ábyrgum leiðum til aukinnar s.s. að stórauka fiskveiðar.

Frjálslyndi flokkurinn benti á fyrir síðustu kosningar að eina færa leiðin er sú að gera sér grein fyrir vandanum og viðurkenna að hann sé þess eðlis að íslensk stjórnvöld þurfi að semja við lánardrottna um afskriftir skulda. Það verður ekki gert með einhverjum gorgeir eða skeytasendingum til útlendinga. Fyrir Íslendinga sem byggja afkomu sína að miklu leyti á miklum útflutningi - og innflutningi - er brýnt að fara leið sem lokar ekki mörkuðum. Það er miklu nær að semja um viðráðanlega greiðslu og leita leiða til þess að auka tekjur samfélagsins s.s. með sókn í sjávarútvegi. Í fjárlagagatið verður ekki stoppað með því að hér bætist hundrað manns við alltof langa atvinnuleysisskrá á dag. Þessu verður ekki breytt nema með almennum aðgerðum s.s. miklu miklu lægri vöxtum.

Samfylkingin og Vg virðast trúa því að allt lagist af sjálfu sér með því að sækja um aðild að Evrópusambandinu og hækka brennivínið.

Ósvífin og ódýr afgreiðsla

Steingrímur reynir að sannfæra sjálfan sig í settinu hjá Ingva Hrafni

Það var mikill bægslagangur í Steingrími J.  Sigfússyni í viðtali á ÍNN sjónvarpsstöðinni í gærkvöldi.  Hann var eins og sjónvarpsprédikari að boða að samþykkt Icesaves væri það eina rétta.  Ég hafði það á tilfinningunni að Steingrímur væri ekki síður að reyna að sannfæra sjálfan sig en aðra með miklum handapati og áherslum í tíma og ótíma.

Steingrímur J blekkir þjóðina

Ríkisstjórnin með mesta andstæðing og mesta fylgismann Icesave-samkomulagsins, umskiptinginn Steingrím J. Sigfússon, innanborðs virðist ekki skilja stöðuna nema hún sé þá vísvitandi að blekkja þjóðina um alvarleika skuldbindinganna. Gert er ráð fyrir að vaxtagreiðslur ríkisins í ár verði 80 milljarðar, halli á ríkissjóði 170 milljarðar - og nú ætlar ríkisstjórnin að bæta við skuldirnar gríðarlega þungum bagga sem kemur til afborgunar eftir nokkur ár upp á 70 milljarða króna en þær svara til allra útgjalda ríkisins til menntamála og utanríkisþjónustunnar.

Það er eins og í lygasögu að hlusta á Gylfa Magnússon tala um að þetta verði lítið mál þegar hann reynir að setja það í samhengi við væntar tekjur með ákveðnum vexti eftir nokkur ár. 

Eina framlag ríkisstjórnarinnar til tekjuöflunar hingað til hefur verið að hækka brennivínsskatta (sem kemur m.a. fram í hækkuðum húsnæðislánum) og auka álögur á gamla fólkið. Almenningur mun tæpast sætta sig við þetta, sérstaklega ekki á meðan allir þeir sem stofnuðu til skuldanna leika lausum hala með fenginn sinn og kúlulánastjórnmálamenn og stjórnmálamenn sem eiga beina sök á stöðunni eru í kippum inni á Alþingi Íslendinga að þykjast vera að leysa úr málum.

Það er aumt að horfa upp á Álfheiði Ingadóttur og litlu VG-liðana kóa með þessu og sverja sig endanlega inn í fjórflokkinn.

Glapræði að hafna Icesave-samningi