Fær almenningur að vera með í partíi bankanna?

Nú berast í stríðum straumum upplýsingar um gríðarmikinn gróða bankanna og stjarnfræðilega há laun bankastjóranna. Þetta væru ósviknar gleðifréttir ef almenningur fengi að njóta velgengni bankanna. Svo er þó ekki. Hér eru hærri þóknunargjöld en annars staðar, meiri vaxtamunur og bankarnir varpa drjúgum hluta af gengisáhættu yfir á viðskiptavinina með verðtryggingunni.

Ríkið kemur í ofanálag í veg fyrir samkeppni á bankamarkaði með stimpilgjöldum sem koma nánast í veg fyrir að skuldarar fari á milli bankastofnana til að leita eftir betri kjörum.

Er ekki rétt að leyfa almenningi að vera með í veisluhöldunum?

Athugasemdir

[Snorri Magnússon, 2.8.2007 kl. 11:56]

Ég held að það sé lítil hætta á því að almenningi verði leyft að njóta ávaxtanna, sem bankarnir eru nú að uppskera þrátt fyrir fögur fyrirheit um slíkt í áratugaraðir.  Ég las yfir viðtal við Björgólf Guðmundsson formann bankaráðs LÍ og einn aðaleiganda þess banka.  Viðtal sem birtist Morgunblaðinu 16 febrúar 2003.  Þar var orðrétt haft eftir honum: 

"Við viljum geta boðið upp á meira vöruúrval fyrir viðskiptavininn; heildarlausn á fjármálum hans.  Bankinn á að vera bezti vinur viðskiptamannsins.  Og samkeppnin á að tryggja hann". 

Ég hef ekki séð þetta gerast hér á landi, þrátt fyrir "gríðarlega" og "ört vaxandi samkeppni á bankamarkaði!!!!!

[Jóhann Elíasson, 2.8.2007 kl. 13:48]

Í raunveruleikanum er "engin" samkeppni á bankamarkaðnum.  Ef skoðaðir eru vextir, þjónustugjöld og öll þau gjöld sem bankarnir innheimta, þá sést að munurinn á gjaldtökunni er hverfandi lítill og svo er verið að tala um samkeppni á þessum markaði.  Ég hef ekki nokkra trú á því að almenningur fái nokkra hlutdeild í hagnaði bankanna, enda er það mikið kappsmál, virðist vera, að telja almenningi trú um að megnið af hagnaðinum sé tilkominn vegna starfsemi erlendis.

[Gunnar Skúli Ármannsson, 2.8.2007 kl. 21:35]

Svar við spurningunni er nei. Að skapa hagnað fyrir eigendur er reglan í dag. Við greyðum en njótum ekki þess hagnaðar.

[Árni Gunnarsson, 2.8.2007 kl. 22:25]

Af hverju hélt ekki ríkið eftir ca 25% eign í hvorum ríkisbankanna þegar þeir voru seldir?

Hvernig væri staða ríkissjóðs í dag ef þetta hefði verið gert?

Merkilegast er þó að enginn stjórnmálamaður hafði orð á þessu ef ég man rétt.

En það var mikið fimbulfamb um að finna "kjölfestufjárfesti."

Var íslenska ríkið kannski ekki nægilega ákjósanlegur kostur? 

[Guðmundur Björn, 4.8.2007 kl. 12:28]

Bý í Danmörku og vil benda á nokkrar staðreyndir varðandi bankagjöld þar:

Það kostar mig 25 DKK eða 300 ISK að taka peninga úr dönskum hraðbanka.  Kreditkortið mitt takmarkast við Danske Bank og BG og því mjög skert þjónusta.

Gíróseðlar greiddir í dönskum banka kosta frá 15 DKK, sem er eitthvað dýrara en hér.

Er með 0,25% innlánsvexti á bankareikningi mínum sem hlýtur að teljast til grátlegra afreka innan bankageirans.  Yfirdráttavextir eru um 12%. 

Í Danmörku er getur reynst erfitt að vera erlendur ferðamaður.  Ekki er hægt að versla í matvöruverslunum nema þú sért með sérstakt Dankort. Ein verslun hefur gefist upp á þessu, þar sem hún er staðsett á Vesterbrogade við hlið First Hotel, en allmargir ferðmenn fara þar inn og reyna að greiða með erlendum kortum.  Góð þjónusta? 

Greiðir þú með erlendu korti í Danmörku kemur 5,75% gjald á heildarupphæðina.  Þetta þekkjum við ekki á Íslandi.  Viðskiptavinurinn ber kostnaðinn á öllum viðskiptum.

Bjó í Svíþjóð í eitt ár.  Varð ég að fara með greiðsluseðill í hverjum mánuði í pósthúsið eða bankann til greiðslu.  Kostaði það mig 45 SEK í hvert skipti.  Er þetta ódýrt?

Sigurjón...þú ættir kannski að kanna málið betur?

[Sigurjón Þórðarson, 6.8.2007 kl. 11:47]

Guðmundur Björn lestu skýrsluna sem ég tengi í, þar kemur m.a. fram að vaxtamunur er meiri hér en annars staðar á Norðurlöndum.  Ég þakka fyrir ágætar upplýsingar um ýmsan kostnað og bankaþjónustu á Norðurlöndum en þeim ber ekki saman við upplýsingar sem ég hef frá Íslenskum vini sem bjó á Jótlandi í 7 ár en samkvæmt þeim heimildum er kostnaður í  almennt lægri í Danmörku.

 Frá einkavæðingu bannkanna árið 2003, þ.e. á fjórum árum, hafa þjónustutekjur bankanna hækkað um tæp 600%, og vaxtatekjur um 435%. Hagnaður bankanna hefur á sama tíma tugfaldast .

Mér finnst sanngjarnt að neytendur fái einnig að njóta ávaxtanna.

Hér er útdráttur úr Evrópskri skýrslu Neytendasmatakanna sem kom út fyrir 2 árum.

Dýrast að taka húsnæðislán á Íslandi

Það hallar verulega á íslenska neytendur þegar kemur að húsnæðislánunum. Þetta er helsta niðurstaða skýrslu sem Neytendasamtökin hafa unnið í samvinnu við neytendasamtök í Danmörku, Noregi, Svíþjóð, Finnlandi, Bretlandi, Írlandi, Hollandi, Þýskalandi og Austurríki. Upplýsinga var aflað á sl. vori og úrvinnsla fór fram í sumar og haust. Helstu niðurstöður eru:

• Það er dýrara í upphafi að taka húsnæðislán hér þar sem lántökugjald íslenskra fjár-málafyrirtækja er umtalsvert hærra en að jafnaði í hinum níu löndunum.
  
•  Sá ósanngjarni skattur, stimpilgjald er lagður á í flestum löndunum með mismunandi formi. Finnar hafa einir hætt þessari ranglátu skattlagningu og miðað við yfirlýsingar stjórnmálamanna úr öllum flokkum ættum við fyrir löngu að hafa fetað slóð Finna.
  
• Þegar kemur að því að greiða lánið til baka er það miklu dýrara fyrir íslenska neytendur en nágrannaþjóðir okkar og valda því einkum þrír þættir:
  
  • Vaxtastig á húsnæðislánum er að jafnaði lágt í flestum viðmiðunarlöndunum og virðast lántakendur njóta þess víðast hvar.
    
  • Vextir hér eru þeir hæstu á því svæði sem könnunin nær til. Raunvextir eru að jafnaði frá 2 og upp í tæplega 5 prósentustigum hærri en í hinum Evrópu-löndunum.
    
  • Kostnaður við greiðslu afborgana er mun hærri og uppgreiðslugjald er yfirleitt hærra.

[Guðmundur Björn, 7.8.2007 kl. 06:29]

Íslendingur bjó í Danmörku í mörg ár.  Hann ætlaði að koma með hóp starfsmanna hingað í maí sl.  Hann hafði búið á Jótlandi.  

Hann sagði að ekki væri mögulegt að taka ferju til Jótlands, þar sem hún tæki ekki litlar rútur.  Ég hélt öðru fram.  Ég bý í Danmörku árið 2007, hann bjó í Danmörku fyrir aldamótin!  Tímarnir breytast Sigurjón.

Þessar upplýsingar eru komnar bæði frá mér og vini mínum sem bjó á Jótlandi til síðla árs 2006.  Kannski þarf vinur þinn að uppfæra ýmislegt?

Ekki tengja stimpilgjald við gróða bankanna!  Þetta er gjald sem fer beint í ríkiskassann, þannig að það er ekki sanngjarnt að nefna það í þessu sambandi.  

Færðu ekki líka mjög góða innlánsvexti á Íslandi?  Ég er með 0,25% hérna! 

Frænka mín er að flytja til Ástralíu.  Hún seldi íbúð sína hér og á nokkuð góðan gróða af henni eftir það.  Hún ætlar að eiga ca. 3m á reikningi á Íslandi þar sem ávöxtunin er um 13% á ári.  Þetta hlýtur að vera slæmt?  Hér í Damörku fengi hún kannski 5%!  Ekki er þetta háa vaxtastig bara neikvætt á Íslandi.  Jújú, útlánsvextir eru fáránlega háir, en margir aldraðir lífeyrisþegar eru að njóta góðs af þessu, og það veit ég með vissu.

[Guðmundur Björn, 7.8.2007 kl. 06:33]

Dani selur einbýlishús sitt. Hagnaðurinn af sölunni er 250.000 DKK eftir 12 ár í eigu Danans.  Ríkið tekur 40% skatt af söluhagnaðinum.  Finnst þér þetta réttlátt?  Þetta tengist ekki gróða bankanna, en er hægt að réttlæta þetta á einhvern hátt?  Skattgræðgi hins opinbera hér er með ólíkindum.  Á Íslandi myndi Daninn fá að halda gróðanum að fullu.  Hvort er betra?

Þetta er dæmisaga sem ég heyrði frá Jótara.