Samfylkingin játar á sig mannréttindabrot

Það er rétt að hrósa mótframbjóðanda mínum Þórði Má Jónssyni í Norðvesturkjördæminu fyrir hreinskiptna grein um sjávarútvegsmál í Skessuhorni í gær en í henni gengst þessi frambjóðandi Samfylkingarinnar við skýlausri ábyrgð Samfylkingarinnar á mannréttindabrotum á íslenskum sjómönnum. 

 

Í fimlegri vörn fyrir níðingsverkum Samfylkingarinnar þar sem mannréttindi eru fótumtroðin og ekkert gert með álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna er reynt að skella allri þeirri skuld á samstarfsflokkinn, þ.e. fyrst Sjálfstæðisflokkinn og síðan væntanlega VG, að ekkert skuli þokast í átt til móts við álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna. Þetta er auðvitað mjög billegur málflutningur þar sem ríkisstjórnin ber sameiginlega ábyrgð á stjórnarathöfnum ráðherra. Málflutninginn hefur Samfylkingin stundað í tíma og ótíma, ekki aðeins varðandi mannréttindabrotin, heldur sömuleiðis varðandi afstöðu flokksins til hrefnuveiða.

Það hlýtur að vera ömurlegt hlutskipti fyrir fólk sem telur sig vilja tilheyra stjórnmálaafli sem beitir sér fyrir jöfnuði og mannréttindum að hafa ekki einu sinni fyrir því að setja sig í samband við þá sem brotið hefur verið á og hafa leitað út fyrir landsteinana eftir réttlæti og halda því á sama tíma fram að eitthvað sé verið að gera, þessi mál séu á hreyfingu með því að setja eitthvert merkingarlaust gúmmíákvæði inn í stjórnarskrána.

Það væri eftir Samfylkingunni að gera með því lítið úr stjórnarskránni og blása merkingarlausar sápukúlur sem hefðu nákvæmlega enga þýðingu fyrir atvinnuréttindi fólksins sem hyggst sækja í sameiginlegar auðlindir þjóðarinnar. Það er rétt að taka það fram að þingmenn Samfylkingarinnar eiga gríðarmikla sök á því hvernig kerfið hefur þróast. Í því samhengi má nefna að heilög Jóhanna var meðal þeirra þingmanna sem samþykktu það óhæfuverk að heimila framsal veiðiheimilda og gera atvinnuréttindi landsmanna vítt og breitt að söluvöru og verðfella með því eignir og fyrirtæki fólksins í sjávarbyggðunum.

Heimur hafsins á Akureyri

Undanfarið hef ég bjástrað við að setja upp fiskbúð á Akureyri í samfloti við vinafólk mitt, þau hjónin Huld Ringsted og Hallgrím Guðmundsson. Halli hefur unnið feikimikið starf við að hanna búðina í samráði við öflugt heilbrigðiseftirlit á Norðurlandi eystra. Huld hefur lagt gjörva og smekklega hönd á plóginn þannig að Akureyringar og nærsveitarmenn eiga þess nú kost að versla í nýrri fiskbúð en um nokkurt skeið hefur slíka búð bráðvantað í höfuðstað okkar Norðlendinga.

Búðin verður opnuð í dag og nú stendur Akureyringum til boða fiskur á góðu verði.

Ég er leiðinlegur að mati DV

 Það er margt ágætt í DV og ýmsar fréttir þar sem eru ekki annars staðar. Samt ber mjög á kjarkleysi blaðamanna og ritstjórnar sem birtist með ýmsum hætti, s.s. að taka með silkihönskum á þeim stjórnmálamönnum sem orsökuðu hrunið.

Steingrímur J. Sigfússon er ekki krafinn svara um mannréttindabrotin sem hann styður með aðgerðaleysi sínu og hann er heldur ekki spurður út í samþykkt sína á framsali veiðiheimilda sem er upphafið að loftbóluhagkerfinu og hruninu.

Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins, Illugi annars vegar (IX.) og Bjarni sem býður sig fram til formanns, eru ekki spurðir út í glórulausar skuldsettar yfirtökur og vafasama sjóðstjórn. Blaðamenn fara eins og kettir í kringum heitan graut þegar æru oddvita Sjálfstæðisflokksins er bjargað með 11 milljarða kaupum á verðlausum bréfum en fyrir þá upphæð er hægt að leggja Sundabraut gjörvalla. Og hvað með þegar Kristján Þór Júlíusson sat beggja vegna borðs og flutti Gugguna frá Ísafirði?

Að einhverju leyti bæta Svarthöfði og blaðamenn DV sér upp kjarkleysið með því að fella órökstudda sleggjudóma um liðsmenn minnsta stjórnmálaflokksins, þess sem hefur barist með oddi og egg gegn kvótakerfinu, skuldsetningu þjóðarbúsins, verðtryggingunni og mannréttindabrotum stjórnvalda.

Í DV mátti í dag lesa að ég væri meðal leiðinlegustu manna landsins og léti ég mér það í léttu rúmi liggja ef ekki væri um leið ráðist gegn ofangreindum gildum sem Frjálslyndi flokkurinn stendur fyrir.

þessi afstaða ritstjórnar DV lýsir best málefnafátækt andstæðinga flokksins þar sem engin rök eru tínd til, heldur einungis rakalaus stjörnugjöf.

Það er von mín að Reynir Trausta gefi blaðamönnunum lýsi og ginseng með morgunkaffinu framvegis og telji þannig í þá kjark.