Mun Ármann Þorvaldsson skrifa sögu Samfylkingarinnar?

Ekki er ég viss um að ég eigi eftir að lesa bók Ármanns Þorvaldssonar, Ævintýraeyjuna, enda hef ég ekki lyst á að koma við bókina, hvað þá meira. Ekki ráða þar eingöngu fordómar heldur hef ég ekki komist hjá því að kynnast höfundi og efni bókarinnar í gegnum fjölmörg viðtöl, m.a. á Útvarpi Sögu.

Höfundur bókarinnar talar um efnahagsglæpina sem hann framdi gegn Íslendingum af þvílíkri léttúð að hann virðist ekki gera sér nokkra grein fyrir ábyrgð sinni í því að koma órorði á þjóðina og koma henni á vonarvöl. Hann hljómar svona nett eins og fjöldamorðingi sem segir að glæpirnir hafi verið áhugaverðir og skemmtilegir á sínum tíma sem nú er liðinn og komin eru önnur verkefni inn á sitt borð, m.a. þau að sinna ritstörfum og öðru skemmtilegu.

Í ljósi furðulegra samninga Samfylkingarinnar við þá sem ollu hruninu er alls ekki útilokað og jafnvel talsverðar líkur til þess að sagnfræðingurinn Ármann Þorvaldsson leggi fyrir sig ritstörf og skrifi sögu Samfylkingarinnar. Á þeim bænum er víst nokk sama hvaðan gott kemur.

 

Væri Ísland betur komið í enn einni betliröðinni

Fjárhagsstaða landsins er ekki góð þrátt fyrir að reiknimiðlar Samfylkingarinnar og Egils Helgasonar s.s. Vilhjálmur Þorsteinsson reikni fjárhagsstöðuna allgóða. 

Helsta leið sumra út úr þröngri stöðu er að ganga inn í Evrópusambandið þrátt fyrir að með inngöngunni væri þjóðin að afsala sér ákvörðunarrétti um hvað væri veitt árlega í úr nytjastofnum þjóðarinnar.  Ef þjóðin væri í Evrópusambandinu þá væri nú þessa daganna verið að véla um það í Brussel hversu marga þorska mætti veiða úr hafinu við strendur landsins á næsta ári. Íslenskir hagsmunaaðilar lægju þá væntanlega í betliröð í Brussel til að þrýsta á um við yfirvaldið í Brussel að fá að draga björg í bú.

Núna eiga þá Íslendinga a.m.k. þá von að hægt sé að auka veiðiheimildir til þess að draga landið út úr kreppunni þ.e. ef Vinstri grænir sjá ljósið.