Seilst til sjálfseyðingar

Nýja fiskeldisfrumvarp matvælaráðherra, eru þvílíkar gælur við núverandi rekstraraðila, þar sem leyfi eru gefin út til eilífðar og þeim gefinn réttur til að veðsetja og leigja leyfin. Frumvarpið er þannig úr garði gert að eindregnir stuðningsmenn fiskeldis þykir nóg um óhófið í dekri.

Það er ekki úr vegi að fara yfir það hvers vegna í ósköpunum ráðherra Vg sé kominn í þá stöðu að leggja það fram, en Jón Bjarnason fyrrum sjávarútvegsráðherra fer með greinargóðum hætti hér yfir að frumvarpið fari þvert gegn stefnu Vg.

Ábyrgð núverandi og fyrrverandi ráðherra er vissulega mikil á málinu, en á löngum pólitískum ferlum sínum hafði hvorug sýnt  áhuga á málefnum fiskeldis né sjávarútvegs áður en þær gengu inn í ráðuneytið. Forysta Vg hafði skýra kosti sem voru betur fallnir til þess að stýra ráðuneytinu þ.e. þeir Orri Páll og Bjarni Jónsson. Þeir félagarnir eru víst ekki konur og því áttu þeir ekki möguleika í femínískum flokki.

Í verkum sínum hafa þær Svandís og Bjarkey á stuttum ferli, lagt til hliðar stefnu Vg og látið þess í stað þrönga sérhagsmuni SFS (LÍÚ) ráða för  í helstu málum með örfáum undantekningum. 

Í ljósi þess hve pólitísk forysta í ráðuneytinu hefur verið veik þá er rétt að skoða ráðuneytið sjálft sem er fámennt og líta til tengsla þess við SFS (LÍÚ) sem hefur úr ómældum sjóðum að spila. 

Fyrrverandi framkvæmdastjóri SFS (LÍÚ) stýrir skrifstofunni í matvælaráðuneytinu sem sér um fiskeldismálin, fyrrum fiskifræðingur SFS er orðinn að sérfræðingi inn í ráðuneytinu og fyrrum sjávarútvegsráðherra er kominn í grimma hagsmunagæslu fyrir fiskeldisfyrirtækin, svo eitthvað sé talið upp. 

Afkvæmið er frumvarp sem ráðherra virðist varla skilja eða á minnsta kosti mjög bágt með að rökstyðja a.m.k út frá almannahag. 

Niðurstaðan er sú að í stað þess að lagt væri fram frumvarp sem myndi efla greinina og skapa aukið traust á umgjörðinni um fiskeldið, þá hefur sérhagsmunapotið gengið út fyrir öll siðleg mörk og skaðar framtíð fiskeldisins.

 

 

 

 

  

 

 

Umræðan um umræðuna

Í vikunni fór fram tilgerðarleg umræða á RÚV um útlendingamál í Kastljósinu, en viðfangsefnið var fyrst og fremst eitthvað sem nefnt var skautuð umræða um útlendingamál.

Sjálf málefni útlendinga voru aðeins rædd í framhjáhlaupi, en skerpan var á vonda skautun sem sögð var leiða aðeins vont af sér svo sem; aðskilnað, andúð og andstyggð.

Á RÚV hefur verið rekin sjálfstæð útlendingastefna um árabil sem gengur meira og minna út á að opna landamærin m.a. fyrir öllum íbúum Gasa-strandarinnar og frásagnir af brottvísunum sem stjórnvöld hafa þurft að framkvæma hafa gjarnan verið sagðar með neikvæðum hætti. Þingmaður Flokks fólksins sem nýlega deildi frétt Skynews fréttastofunnar af óöldinni í Svíþjóð, var heiðraður með heimsókn helsta þáttarstjórnenda RÚV um áratugaskeið á síðunni sinni og sagði Egill fréttina vera kjaftæði og bætti við að borgin hefði verið hrútleiðinleg á árum áður.

Aftur að Kastljósþættinum sem fjallaði að nokkru leyti um ástandið í Danmörku og þannig að sumt gæti fallið undir hreint Danahatur - Í þættinum var viðmælendum tíðrætt um orsök aðlögunarvanda útlendinga í Danmörku, sem er vel að merkja síst minni en sambærilegur vandi í öðrum Evrópuríkjum. Fullyrt var að vandin í Danmörku stafaði fyrst og fremst af kerfisbundnum ofsóknum Dana á hendur útlendinga!

Skilaboð RÚV voru - passið ykkur ef þið takið upp á því að ræða útlendingamálin þá gætuð þið lent í því að skauta!

Það leiðir hugann að því hvað er þessi skautun umræðunnar og er hægt að benda á áþreifanleg dæmi um að einhver hafi skautað?

Jú nýlega var helsti ritstjóri landsins Snorri Másson, sakaður um að ýta undir skautun þegar hann gagnrýndi furðuleg verðlaun stofnunar sem mér er annt um veitti þ.e. verðlaun Byggðastofnunar  til sveitarfélags á Suðurlandi fyrir að taka einhliða upp annað opinbert tungumál en íslenskuna.

Í framhaldinu má velta því upp hvort þjálfari Aþenu hafi skautað umræðuna með því að kalla Breiðholtið baby Malmö?

 

Aðgerðin gekk vel en sjúklingurinn dó

Það að fjármálaráðherra tjáir sig ekki um verstu lánskjör á byggðu bóli varpar ljósi á hve forysta ríkisstjórnarinnar er algerlega ótengd kjörum almennings og stöðu minni fyrirtækja.

Minni fyrirtæki sem geta ekki fjármagnað sig með því að ganga í sjóði lífeyrissjóða og skuldugur almenningur býr við síversnandi stöðu og sama má segja um leigjendur.

Yfirgengilegt vaxtaokrið þrengir að hálsi lántakenda með tilheyrandi eignaupptöku þar sem verðmæti flytjast frá almenningi og til fjármálafyrirtækja. Á sama tíma leiða háir vextir til þess að það dregur úr húsbyggingum, en sár skortur á íbúðarhúsnæði er einn helsti þátturinn í spennunni og hækkun verðlags.

Það er meira en lítið spes að hafa fjármálaráðherra við völd við þessar aðstæður sem hefur enga sérstaka skoðun á því hvort rétt sé að lækka vextina sem eru að gera út við fólk til sjávar og sveita.   

„Á réttri leið en nokkuð í land ennþá“

Vg vill selja og veðsetja íslenska firði!

Vg segist gjarnan vera róttækur grænn umbótaflokkur en leggur engu að síður fram hvert nýfrjálshyggjufrumvarpið á fætur öðru.

Nú er það frumvarpið um lagareldi en það kom í hlut núverandi matvælaráðherra að leggja það fram en það var samið undir handleiðslu tilvonandi formanns Vg, Svandísar Svavarsdóttur.

Ráðandi öfl virðast ganga út frá því sem vísu að fiskeldið verði óþrjótandi gullnáma sem muni skila ómældum gróða - Er það svo?

Nei alls ekki og það vita þeir sem þekkja sögu fiskeldisins sem er saga áfalla. Sjávarströndin á Íslandi er á ystu mörkum þess að hægt sé að ala fisk í sjó vegna lágs sjávarhita og umhverfið er ávallt skrefinu á eftir samkeppnislöndunum, hvað varðar vöxt. Á níunda áratugnum drapst t,d, allur lax í kerjum í Hvalfirði og fyrir utan afföll vegna kulda má búast við að hafísinn geti gert sig heimakominn sbr. á 7 og 8 áratugnum og valdið ómældu tjóni.

Vissulega hefur eldið gengið þokkalega síðustu árin en það er því miður ekki á vísan að róa. 

Það segir ákveðna sögu um hugsanaganginn hjá hefðarfólkinu í Vg að í stað þess að það séu áberandi grænar áherslur í frumvarpi eða viðbúnaður til þess að bregðast við áföllum, að þá sé lagt fram nýfrjálshyggjufrumvarp byggt á blautum draumi nýfrjálsrar gullgerðarmanna.

Best skín það í gegn í 120 gr. frumvarpsins þar sem tilvonandi formaður Vg leggur það til að handhafi ótímabundins rekstrarleyfis verði heimilt að  framselja og leigja út rétt til þess að nýta íslenska náttúru.

Stofnandi Vg samþykkti framsal á vafasömum fiskveiðikvótum á sínum tím og þá er það kannski vel við hæfi að síðasti formaður hreyfingarinnar leggi það til að firðir landsins séu leigðir veðsettir og jafnvel seldir.

 

 

 

 

 

 

Segir nýtt frumvarp gefa eldisfyrirtækjum auðlindir

Ráð sem valda tjóni

Það er stórundarleg hve lítilli gagnrýni er hleypt að veiðiráðgjöf Hafró í loðnu.  Það er ekki eins og "ráðgjöfin" sé hafin yfir gagnrýni frekar en önnur mannanna verk.

Í fyrsta lagi þá byggir veiðireglan sem tekin var upp árið 1983 ekki á neinni líffræði og stofnmatið er með óvissu aðeins í aðra áttina, þ.e. niður á við. Það liggur einnig fyrir að endurskoðuð veiðiregla sem tekin var upp árið 2015 hefur hvorki leitt til aukins afla eða að koma í veg fyrir "aflabrest". Endurskoðunin sem fól í sér aukna vernd hefur reynst ávísun á frekari hörmungar.

það er áhugaverð staðreynd að loðnuveiðin á sl. 20 árum er innan við þriðjungur af því sem hún var 20 árin þar á undan.

Það er tímabært að spurt sé hver sé árangurinn og hvert er markmiðið með ráðgjöfinni? 

 

„Áhrif loðnubrests eru enn mikil og víðtæk“

Mun nýr formaður Vg treysta stöðu sína?

Í yfirstandandi viðræðum um framhald stjórnarsamstarfs Vinstri grænna, Sjálfstæðis- og Framsóknaflokks hefur umræðan snúist um hvort Bjarni eða Sigurður Ingi muni leiða ríkisstjórnina en báðir kostirnir eru slæmir.  Bjarni er nýbúinn að flakka á milli ráðuneyta vegna "sölunnar" á Íslandsbanka og svo verður það að segjast eins og er að það hefur hvorki gengið né rekið í nokkrum þeim málum sem Sigurður Ingi hefur haft á sinni könnu. 

Jú vissulega eru settar upp flottar glærusýningar um uppbyggingu húsnæðis næstu áratugina en raunveruleikinn er ekki í nokkru samræmi við þá draumsýn enda vandinn farið vaxandi. Vegna þess hve báðir kostirnir hafa þótt slæmir, þá hefur Þórdís Kolbrún verið nefnd til sögunnar til þess að hlaupa í skarðið fyrir flokksformennina. 

Það er ljóst að Sandís Svavarsdóttir hyggst berjast við Guðmund Inga núverandi formann Vg um forystusætið í flokknum.  Það er því freistandi fyrir Guðmund Inga að láta undan þrýstingi frá Sjálfstæðisflokknum um að setja hana út úr ríkisstjórninni og taka Bjarna Jónsson inn, en með því myndi ekki aðeins verða starfsfriður í ríkisstjórninni heldur myndi nýr formaður styrkja stöðu sína innan flokksins.

Ringulreið þegar brýn verkefni bíða

Það er óþægilegt að fylgja með stífum fundarhöldum og vandræðaganginum í ríkisstjórn Íslands, en það er allveg ljóst fundirnir snúast ekki um að verið sé að leysa úr brýnum vanda sem brennur þegnunum m.a. verðbólgu,Grindavík,okurvöxtum, hælisleitendum og húsnæðisskorti, svo eitthvað sé tínt til.

Ráðherrarnir sem eru búnir að vinna náið saman í 7 ár eru ekki með hugann við ofangreind mál, frekar en fyrri daginn - Nei það virðist vera einhver stólaærsl í gangi um hver fái að verma hvaða ráðherrastól. Miklar líkur eru á því að það muni verða samþykkt vantraust á matvælaráðherra í næstu viku, enda nýtur hún ekki trausts innan eigin flokks og svo eru það auðvitað framboðsraunir forsætisráðherra, sem þarf að leysa úr.   

Það sem er ekki eins og forsetaframboð Katrínar eigi að koma nokkrum á óvart þar sem það hefur legið fyrir frá áramótum að hún ætli í þetta vonlitla framboð.  Með framboðinu sleppur Katrín frá "leiðindunum" í ríkisstjórninni og eygir í leiðinni von um að geta ferðast áfram um á fyrsta farrými.

 

Þessi farsi í boði afhjúpar forgangsröðun ráðherranna þ.e. hagsmunamál þjóðarinnar er raðað mun aftar en persónulegum metnaði þeirra sjálfra.

 

 

 

  

 

Hópur blaðamanna bíður eftir ríkisstjórninni

Er formaður Sjálfstæðisflokksins geislavirkur?

Í herbúðum Framsóknarmanna er mikil ánægja með boðað forsetaframboð Katrínar Jakobsdóttur og umdeilda endurkomu Svandísar inn í matvælaráðuneytið. 

Það sem vekur einkum kæti í framsóknarfjósinu er að formaður flokksins eygir þá von að verða forsætisráðherra. Innviðaráðherra virðist vera næstur í röðinni þrátt fyrir að vera þekktur af allt öðru en eldmóði við að leysa úr verkefnum sínum hvort sem það hefur verið að koma skikk á húsnæðismálin eða vegakerfið. 

Það er auðvitað stórundarlegt að sprækur og geislandi formaður stærsta ríkisstjórnarflokksins Bjarni Benediktssonar komi ekki til greina til þess að leiða ríkisstjórnina. Þingmenn Sjálfstæðisflokksins virðast sjálfir vera búnir að játast undir að Bjarni Ben komi ekki til greina m.a. vegna Borgunarmálsins, Falsons og vinavæðingar Bankasýslunnar ofl. ofl.

Sú spurning vaknar hvers vegna Sjálfstæðisflokkurinn gerir ekki þá kröfu að varaformaður flokksins leiði ríkisstjórnina ef allir eru sammála um að formaðurinn komi ekki til greina?