Það er þungt yfir álverssáttmálanum

Ég hef reynt að átta mig á því hver kjarni deilu ASÍ og SA gegn ríkisstjórninni er. Það er látið í veðri vaka að deilan sé fjölþætt og snúist um vanda heimilanna, skatta og jafnvel sjávarútvegsmál. Þegar betur er að gáð virðast Samtök atvinnulífsins og Aþýðusamband Íslands alls ekki vera að pressa á stjórnvöld um að afnema verðtryggingu og taka á gengistryggðu lánunum og vaxtaokrinu.

Málið virðist vera bara eitt - þrátt fyrir stóryrði - að þrýsta á byggingu álvers í Helguvík.

Aldrei hef ég heldur heyrt þessi samtök sameinast um að taka á gjaldþrota fiskveiðistjórnunarkerfi og auka veiðar og virðast þeir síamstvíburarnir Villi og Gylfi telja að lausnin felist í álveri.

Baráttan fyrir stóriðju er góðra gjalda verð en ég set spurningarmerki við þetta dellumeik um að í húfi sé einhver sáttmáli um stöðugleika. Svo virðist sem Samfylkingin í ríkisstjórn sé að keyra með fulltingi þessara samtaka á samstarfsflokkinn.

Athugasemdir

[Þórir Kjartansson, 27.10.2009 kl. 22:40]

Alveg sammála Sigurjón.  Það var furðulegt að hlusta á Vilhjálm Egilsson  halda því fram í Kastljósinu að álversframkvæmdir í Helguvík og Hafnarfirði væru eina bjargræðið. Án þeirra myndi allir tekjustofnar ríkisins hrynja.  Ég held að í fyrsta sinn ætti hann og SA að leggja sig niður við að hugsa um lítil og meðalstór fyrirtæki, sem mörg eru í ágætum málum og veita margfalt fleirum atvinnu en þessi örfáu stórfyrirtæki sem alltaf hafa ráðið öllu hjá SA og eingöngu hugsað um sína hagsmuni.

[Lárus Baldursson, 27.10.2009 kl. 23:01]

Svo má ekki gleyma því að það þarf að leggja niður lífeyrissjóðina í núverandi mynd sem er aðalástæða þess að verðtryggingin er en við lýði, sem hefur þau áhrif að launahækkanir hækka greiðslubyrði íbúða kaupenda, það þarf að fara að rjúfa vítahringinn.