Er Jóhanna í samkeppni við geimveruna í ráðhúsinu?

Í fréttum lætur forsætisráðherra í veðri vaka að hún ráði nánast ekki neinu um hvaða lendingu stökkbreyttar skuldir heimilanna fái. Jóhanna Sigurðardóttir skorar á hina og þessa s.s. lífeyrissjóðina og banka sem sumir eru í eigu ríkisins að gera hitt og þetta s.s. að lækka vexti.  Hún segist hafa verið á fundi þar sem að það hafi ríkt góður andi þar sem rætt var um útreikninga stjórnarinnar á lausnum á skuldavandanum. Útreikningarnir voru gerðir út frá mjög umdeildum forsendum þar sem kostnaður við almennar aðgerðir var ýktur mjög. 

Það er engu líkara en að Jóhanna gefi sig út fyrir að vera hálf kjökrandi sáttasemjara. Þessi aðferð að setja sig í fórnarlambsstellingar á ögurstundu er furðuleg hjá valdamesta ráðamanni landsins sem á að taka stefnuna og ráða för.  Maður spyr sig hvort að Jóhanna sé að reyna að yfirtrompa geimveruna í ráðhúsinu í undarlegheitum?

Þessi látalæti Jóhönnu og Samfylkingarinnar eru aum. Hún hefur þegar tekið stefnuna sem felst í því að afskrifa á kúlulánaliðið s.s. Halldór Ásgrímsson og Óla Óla í Samskip og reyna síðan í lengstu lög að þæfa og flækja einfaldan vanda til þess að koma sem allra allra minnst á móts við skuldugan almenning.

 

 

Tilbúnir að skoða þætti sem eru ekki útgjaldamiklir

Athugasemdir

[Aðalsteinn Agnarsson, 11.11.2010 kl. 23:40]

Loforð Jóhönnu, Frjálsar Handfæra Veiðar, sem kostar skattgreiðendur ekki krónu,

en leysir fátæktar og atvinnu vanda Íslendinga,

verður að efna!

Alþingismenn, sýnið þjóðinni þann manndóm að koma með

frumvarp, FRJÁLSAR HANDFÆRA VEIÐAR, landi og þjóð til heilla!

[Kalli (IP-tala skráð) 12.11.2010 kl. 12:53]

Það er nefnilega aðalgallinn við þetta fólk. Grenj, væl og fórnarlamba symdrome. Engar aðgerðir. Engar töggur í þeim.

Í sjúkum hugarheimum þeirra er þetta nokkurn veginn svona. Allt er Davíð Oddssyni og Sjálfstæðisflokknum að kenna. Davíð er Satan og Sjálfstæðisflokkurinn árar og púkar sem fylgja honum. Ef Steingrímur tekur slæma ákvörðun er það afþví Davíð neyddi hann til þess. Ef Jóhönnu verður eitthvað á þá freistaði Davíð hennar. Ef eitthvað slæmt gerist í heiminum þá er það afþví að árið 1539 barði forfaðir Davíðs Oddsonar einhvern.

Það þýðir auðvitað ekkert fyrir svona eilífðarfórnarlömb að fara með neitt vald. Það er þeim ekki eðlilegt. Og þau munu bara fara illa með það.

[Í.M. (IP-tala skráð) 12.11.2010 kl. 13:03]

Veit ekki hvort ellilífseyrisþeginn útbrunni, strengjabrúða bankanna, er að reyna að toppa Jón í "furðulegheitum", en það er samt víst að ef Jón væri ekki þarna væri hún löngu búin að selja okkur öll í eilífan skuldaþrældóm og rústa hér öllu. Þegar við kusum Jón urðu þau hrædd við okkur. Og, já, þau eru hrædd við Jón.

Jón Gnarr getur í krafti persónutöfra sinna, heiðarleika og einlægni, rústað fjórflokknum, einn síns liðs. Hann hefur útgeislun leiðtoga, sem er svo sterk, að sama hvað hann lætur eins og fífl, dvínar hún ekkert, heldur styrkist, því minna leiðtogalegir menn hefðu aldrei efni á því að láta svona. Fólkið myndi aldrei sjá Steingrími í sama ljósi ef hann hlypi um upp á þaki alþingis í bleikum stuttbuxum. Eða Jóhönnu ef hún bæri rautt nef í heilan dag á alþingi. Þau eru ekki sannir leiðtogar og verða því að rembast við að "halda andlitinu".

En Jón getur farið í bleiku jakkafötin sín og rætt um múmínálfana og samt ber fólk bara meiri virðingu fyrir honum. Hann er það sem hann er. Vald hans mun bara vaxa. Þegar Jón vann kosningarnar voru viðbrögðin svo rosalega að engum Íslendingi hefur nokkurn tíman verið fagnað svona. Það vill nefnilega svo til að þessi góði og hjartahreini maður hefur samt jafn sterk áhrif á fólk og Hitler. Það er stutt í að fólk fari að falla í yfirlið þegar Jón heldur ræður. Við megum bara þakka fyrir að hann líka er vel innrættur. Það er bara tímaspursmál hvenær hann sest í forsætisráðherrastól.

[Sigurjón Þórðarson, 12.11.2010 kl. 15:14]

Í.M. ég vildi að ég gæti tekið undir orð þín um Jón Gnarr en mín viðskipti við Besta flokkinn hafa því miður einkennst af því listamennirnir í Besta flokknum hafa talið sig of merkilega til þess að ræða við fulltrúa Frjálslynda flokksins.

Það að boða Guðjón Arnar á fund og mæta síðan ekki eru sérkennileg skemmtilegheit hjá Jóni Gnarr.