Ályktun stjórnar Frjálslynda flokksins

 

Stjórn Frjálslynda flokksins lýsir yfir furðu sinni og vandlætingu á því að ríkisstjórn Íslands skuli ráða í röðum kúlulánþega og braskara sem áttu þátt í og stuðluðu að því hruni sem hér varð, í embætti hjá ríkinu. Þjóðin er í sárum vegna verka fyrrgreindra aðila sem fá nú í röðum feld niður lán sín eða flytja skuldbindingar sínar yfir á aðrar kennitölur. Það er skoðun stjórnar Frjálslynda flokksins að svona vinnubrögð séu ekki boðlegt  fólkinu í landinu sem nú reynir hvað það getur til að standa við sínar skuldbindingar án þess að eiga möguleika á niðurfellingu né leiðréttingu á sínum málum.

 

Stjórn Frjálslynda flokksins þykir það vægast sagt hörmulegt  að gamlir spilltir flokksgæðingar sem eiga  ómumdeilanlega sök á hruninu s.s. Halldór Ásgrímsson, gegni enn trúnaðarstörfum fyrir þjóðina með stuðningi og fyrir atbeina Fjórflokksins á alþjóðavettvangi.  Halldór Ásgrímsson beitti sér fyrir illræmdu kvótakerfi, hann ásamt Davíð Oddssyni lýstu fyrir hönd þjóðarinnar yfir stuðningi við innrásina í Írak og hann stóð fyrir einkavinavæðingu  á ríkiseignum sem hann hagnaðist á sjálfur, auk vina og vandamanna. Það er móðgun og lítilsvirðing við almenning hér á landi að íslensk stjórnvöld skulu ekki sjá til þess að fyrrum ráðherra verði  látinn taka pokann sinn hjá Norrænu ráðherranefndinni. Fátt sýnir skýrar hversu spilling Fjórflokksins er samofin inn í vina og hagsmunanet VG og Samfylkingar að Halldór Ásgrímsson skuli enn gegna trúnaðarstörfum fyrir þjóðina í stað þess að svara til saka og axla ábyrgð.

 

Ingibjörg Sólrún braut mannréttindi

Fjórflokkurinn reynir hvað hann getur að troða gömlum leiðtogum inn í starf á alþjóðlegum vettvangi s.s. Halldóri Ásgrímssyni og Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Rétt er að spyrja hvers Norðurlandabúar eiga að gjalda að þurfa að vera með fyrrum formann Framsóknarflokksins í æðstu stöðu en hann ber  höfuðábyrgð á spilltri stjórnsýslu og einkavinavæðingu á Íslandi.  Er ekki nóg komið?

Nýjasta nýtt er að koma Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur í starf á vegum SÞ en efast má um trúverðugleika hennar á alþjóðlegum vettvangi þar sem hún varði drjúgum tíma sínum í aðdraganda hrunsins í  að ljúga því að þjóðum heims að hér væri efnahagskerfið og bankarnir afar traustir.   Sérdeilis er það þó ósmekklegt og óviðeigandi að ætla Ingibjörgu Sólrunu starf sem felur í sér rannsókn á mannréttindabrotum. Ingibjörg Sólrún sá enga viðleitni í að fara eftir áliti Mannréttindanefndar SÞ gagnvart íslenskum sjómönnum og almenningi.  Íslensk stjórnvöld hafa fram á þennan dag ekki virt þá  Erlings Haraldsson og Örn Snævar Sveinsson viðlits sem sóttu rétt sinn til Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna.

 

 

Ingibjörg Sólrún ekki formaður