Forstjóri Brims tekur undir málflutning Frjálslynda flokksins

Gleðilegt var að heyra í kvöldfréttum RÚV, í forstjóri Brims Guðmundi Kristjánssyni. Ekki bar á öðru en að útgerðarmaðurinn endurómaði málflutning Frjálslynda flokksins til margra ára og fleiri gagnrýnanda um að rétt væri að veiða meiri þorsk.  Óskandi væri að útgerðarmenn kynntu sér til hlítar þau líffræðilegu rök sem liggja að baki gagnrýni á núverandi fiskveiðistefnu.

Nú virðist vera að renna upp fyrir mörgum útgerðarmanninum að stefna Frjálslynda flokksins í sjávarútvegsmálum sé helsta leiðin út úr þeirri kreppu sem útvegurinn er í.  Ýmislegt kemur til s.s. er ekki lengur hægt að fá nýtt og hærra kúlulán til þess að greiða gömlu kúlulánin. Sömuleiðis eru fleiri að átta sig á því að þó svo að frelsi ríki til handfæraveiða á inn á fjörðum, þá tekur það ekkert frá togurunum. 

Það er engin tilviljun að eftir því sem veiðiheimildir eru skornar niður þá mælast fiskistofnarnir minni. Venjan er að mæla fiskveiðadánartölu og stofnstærð út frá fækkun fiska í árgangi á milli ára. Í reiknilíkaninu er ætíð reiknað með því að náttúrulegur dauði s.s. afrán annarra dýra og sjúkdómar sé einhver fasti og eina sem getur breyst sé af völdum fiskveiða.  Það er auðvitað fáheyrð vitleysa að ætla fiskveiðar sé eini þátturinn sem ráði sveiflum í stærð fiskistofna en út á það ganga módelin.

Gott er að eiga samherja í LÍÚ.

 

Slaufur Jóns Bjarnasonar

Oft getur verið snúið að reyna að átta sig á því hvert í ósköpunum sjávarútvegsráðherra er að fara en hann greiddi t.d. atkvæði með Icesave lögunum þingi en á móti þeim í þjóðaratkvæðagreiðslu.  Af verkum sínum er hann stoltastur af skötuselsmálinu og strandveiðunum en samt eru breytingarnar til bráðbirgða og falla sjálfkrafa niður.  Reyndar er það svo að strandveiðifrumvarpið er ekki enn farið í gegnum þingið en leiðin þar í gegn er torsótt vegna andstöðu einkum Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks.   Við úthlutun makrílkvótans sá græninginn Jón Bjarnason einhverra hluta vegna ástæðu til þess að veita þeim útgerðum sérréttindi sem hann ásakaði um óábyrgar veiðar.

Nýjasta slaufan hjá Jóni Bjarnasyni er að banna það sem hann leyfði hróðugur fyrir nokkrum dögum þ.e. makrílveiðar í reknet.  Ástæðan fyrir sinnaskiptum Jóns er að einhverjir laxabændur hringdu í ráðherra og pöntuðu bannið á þeim forsendum að mögulega gætu laxar fests í reknetunum.  Bannið er byggð miklum misskilningi þar möskvar rekneta eru minni en svo að göngulax geti ánetjast í netunum.  Kjörhæfni makrílneta er allt önnur en laxanetanna og rétt er að  spyrja hvað sé í gangi í ráðuneytinu. Ef að sérstök laxaverndarsjónarmið ættu að ráða við makrílveiðar þá væri miklu nær að banna flottrollsveiðar en reknetin þar sem meiri líkur eru á því að laxinn veiðist í flottrollið sem meðafli en í reknetin.