Vinstri grænir reiðir en varnar- og úrræðalausir

Auðvitað er það rétt að Davíð Oddsson á mikinn þátt í því að Ísland er nánast komið á hausinn en siðlaus einkavinavæðing og andvaraleysi gagnvart gegndarlausri skuldasöfnun þjóðarbúsins er höfuðorsök hrunsins. Það eitt verður ekki til þess hægt sé strika yfir  vel rökstudda gagnrýni Davíðs Oddssonar á ömurlega vinnubrögð Steingríms J. og Jóhönnu, að vilja skrifa upp á allar kröfur Breta til þess að þóknast "alþjóðasamfélaginu".

Úrræðaleysi ríkisstjórnarinnar er einu orði sagt algjört enda villti hún um fyrir kjósendum fyrir sl. kosningar um gríðarlegt umfang vandans og hefur hafnað öllum ábyrgum leiðum til aukinnar s.s. að stórauka fiskveiðar.

Frjálslyndi flokkurinn benti á fyrir síðustu kosningar að eina færa leiðin er sú að gera sér grein fyrir vandanum og viðurkenna að hann sé þess eðlis að íslensk stjórnvöld þurfi að semja við lánardrottna um afskriftir skulda. Það verður ekki gert með einhverjum gorgeir eða skeytasendingum til útlendinga. Fyrir Íslendinga sem byggja afkomu sína að miklu leyti á miklum útflutningi - og innflutningi - er brýnt að fara leið sem lokar ekki mörkuðum. Það er miklu nær að semja um viðráðanlega greiðslu og leita leiða til þess að auka tekjur samfélagsins s.s. með sókn í sjávarútvegi. Í fjárlagagatið verður ekki stoppað með því að hér bætist hundrað manns við alltof langa atvinnuleysisskrá á dag. Þessu verður ekki breytt nema með almennum aðgerðum s.s. miklu miklu lægri vöxtum.

Samfylkingin og Vg virðast trúa því að allt lagist af sjálfu sér með því að sækja um aðild að Evrópusambandinu og hækka brennivínið.

Ósvífin og ódýr afgreiðsla