Þar sem er vilji er vegur - frú Isaksen

Þingflokksformaður Framsóknarflokksins flutti tárvota ræðu á Alþingi um stöðuna í Grímsey. Hún grét þá stöðu sem uppi væri um framtíð byggðarinnar, en lagði engu að síður ekki nokkra lausn til. 

Það er ekki flókið að leysa úr vanda eyjaskeggja og það kostar ekki krónu, en það eina sem þarf að gera er að veita örlítinn sveigjanleika til þess að nýta nálæg fiskimið.  Þegar öllu er á botninn hvolft þá er enginn vilji til þess hjá ríkisstjórnarflokkunum - ekki einum einast þeirra.

Það var frekar aumt hjá Ingibjörgu Isaksen að klína stöðunni alfarið á Vg sem hafa vissulega ekki fært hlutina til betri vegar.  

Það er nefnilega svo að Sigurður Ingi hefur farið með málefni Byggðastofnunar og beitt sér persónulega gegn öllum breytingum í átt til jafnræðis og skynsemi sem snúa að úthlutun á byggðakvóta Byggðastofnunar.

Það væri miklu nær ef Framsóknarmenn litu í eigin barm og sýndu einhvern raunverulegan vilja til þess að leysa úr auðleysanlegum vanda Grímseyinga.  Það sem flækist fyrir þingmönnum Framsóknarflokksins er fyrst og fremst að þingmennirnir eru smeykir við að rugga misskildum hagsmunum örfárra auðmanna sem vita ekki aura sinna tal.

 

 

 

„Hrikalegt bakslag“

Grímsey þarf landhelgi

Grímseyingar þurfa að fá að nýta nálæg fiskimið, en með því er byggðinni borgið. Úthlutun á byggðakvóta Byggðastofnunar er í raun deyfing og uppspretta spillingar vítt og breitt um landið. Ljót dæmi eru einnig um að úthlutun á því sem kallað hefur verið almenni byggðakvóti sé afskræming á byggðaaðgerðum þar sem stórfyrirtæki á borð FISK Seafood hafa sótt með óbilgjörnum hætti í þær veiðiheimildir.  

Það er löngu orðið tímabært að horfast í augu við að núverandi stjórn fiskveiða hefur snúist upp í andhverfu sína m.a. leitt til byggðaröskunar og minni afla í öllum fisktegundum sem hafa verið kvótasettar.

Auðveldasta leiðin til þess að bjarga byggðinni í Grímsey er að leyfa þeim sem þar búa að fá að nýta 12 mílna hafsvæði út frá eynni og þá mætti þess vegna binda veiðarnar við krókaveiðar.

Það er ekki nokkur lifandi leið að færa fyrir því rök að örlítill sveigjanleiki með takmörkuðum veiðum á afmörkuðu hafsvæði í útjaðri landhelginnar hefði nokkur áhrif á vöxt og viðgang nytjastofna, nema þá aðeins til hins betra.

Það sem er beinlínis klikkað að það er líklega aðeins Flokkur Ingu Sælands á Alþingi sem væri tilbúinn að styðja svo sjálfsagðar aðgerðir sem ekkert kosta - Vonandi fara fleiri að opna augun.

 

 

 

Hópur íbúa hyggst yfirgefa Grímsey

Er varaformaður Sjálfstæðisflokksins á leiðinni í Viðreisn?

Eina frumvarpið sem Þórdís K. R. Gylfadóttir varaformaður Sjálfstæðisflokksins hyggst leggja fram á þinginu í ár er bókun 35 sem felur í sér að ef að ef íslensk lög rekast á við tilskipanir Evrópusambandsins þá skulu lög Alþingis Íslendinga sjálfkrafa víkja. 

Það er stórfurðulegt að varaformaður Sjálfstæðisflokksins skuli ítrekað leggja fram frumvarp sem er eitur í beinum stórs hluta eigin flokksmanna og það í aðdraganda kosninga.  Engu líkara er að hún hafi miklu meiri metnað til þess að taka við af Þorgerði Katrínu formanni Viðreisnar en Bjarna Ben. Viðreisn heldur því á lofti að það sem miður fer í íslensku samfélagi lagist við það eitt að óska eftir inngöngu í Evrópusambandið.  Það er auðvitað barnaleg trú þar sem þjóðirnar í sambandinu góða sitja áfram uppi með sín innanmein og það á m.a. við um Belgíu sjálfa, Svíþjóð og Grikkland, þrátt fyrir að vera þjóðirnar séu búnar að vera í sambandinu um árabil.

Vandi Þórdísar utanríkisráðherra er að hún hefur ekki gert heiðarlega tilraun til þess að skýra það út fyrir kjósendum eða hvað þá flokkssystkinum sínum hver ávinningur þjóðarinnar sé af því að samþykkja umrædda bókun. 

Þau dæmi sem nefnd eru í greinargerðinni er m.a. aðfinnslur við aðgerðir íslenskra stjórnvalda til þess að vernda íslenska tungu og í lýðheilsumálum m.a. aðgerðir til þess að koma í veg fyrir óhefta markaðssetningu á tóbaki. 

Ekki bætir úr skák þegar utanríkisráðherra heldur gögnum sem snúa að bókun 35 leyndum fyrir þjóðkjörnum fulltrúum.

 

 

Vandi Vg

Langt ríkisstjórnarsamstarf ásamt setu Vg um árabil í meirihluta Reykjavíkurborgar sem lauk reyndar 2022, hefur fært flokknum tækifæri til þess að koma bitastæðum bitlingum á fjölda flokksmanna.

það mætti segja mér að drjúgur hluti þeirra sem munu sækja landsþing Vg nú um helgina séu einmitt í þessum hópi.

Hvað sem því líður þá hljóta fundarmenn að ræða það hvar flokkurinn fór út af brautinni.

Svarið blasir við - Hagsmunum almennra kjósenda flokksins var skipt út fyrir 3 ráðherrastóla.

Ekki var það í þágu kjósenda Vg, að auka verulega álögur á umhverfisvæna bíla sl. áramót eða hvað þá að minnka álögur á orkufreka forstjórabíla og auka að sama skapi álögur á neyslugranna smábíla. 

 

Valdaklíka flokksins studdi alla einkavæðingu þrátt fyrir að ekki hafi verið sýnt fram á nokkurn hag almennings af t.d. sölu Íslandsbanka. Valdaklíkan í Vg hefur reynt að breiða yfir augljós spillingarmál samstarfsflokka í ríkisstjórn sbr. Lindarhvol og nætursöluna á Íslandsbanka. 

Lítið hefur farið fyrir boðskap friðar hjá valdaklíku Vg sem  hefur stutt gríðarlega hernaðaruppbyggingu Bandaríkjanna á Íslandi og keypt vopn til hernaðar í Evrópu. 

Valdaklíka Vg studdi lagabreytingu sem heimilar stórfyrirtækjum að koma á einokun á kjötmarkaði, þrátt fyrir að augljóst væri að heimildin væri á kostnað neytenda og bænda.

Valdaklíka Vg lagði fram frumvarp um að veita  fiskeldisfyrirtækjum m.a. erlendum, nýtingarrétt á fjörðum landsins um aldur og ævi, sem þeim var heimilt að veðsetja og framselja.

Allir flokksmenn Vg vita að Svandís Svavarsdóttir sveik sjávarbyggðirnar og grasrótina til þess að fá að vera í stjórn með Framsókn. 

Vandi Vg er að svikin eru á kostnað kjósend Vg en í þágu örfárra auðmanna. 

 

 

Hálfkák og hókus pókus barnamálaráðherra

Stefna hlýtur að felast í því að stjórnvöld séu með skýra áætlun, en fréttir af Menntaþingi bera með sér að svo sé alls ekki.

Það lítur verulega illa út hjá barnamálaráðherra að vera með 20 ómótaðar aðgerðir um hvert eigi að fara og hvernig á að nálgast óljóst markmið.

Ekki er það gert með einhverju samtali um allt og ekkert og hvað þá með ófullmótuðum gagnagrunninum Frigg sem verður lítið annað fyrsta kastið en samantekt á nemendaskrám fyrir megnið af skólum landsins.

 

Vissulega hefur ráðherra lagt niður eina stofnun Menntamálastofnun og búið til aðra með langa nafninu Miðstöð menntunar og skólaþjónustu. Að sögn ráðherra er betra andrúmsloft á þeirri með langa nafninu en það er ekki hægt að búast við aukinni; samhæfni, skilvirkni og betri yfirsýnar, aðeins vegna þess að stofnunin er ný. 

Sérstaklega á það við nú þegar ekki virðist vera óljóst um hvert skuli stefna og sá grunnur sem átti að tryggja hókus pókus árangur inn í skólastofunni er enn  á frumstigi.

         

 

Tíu mánaða bið, tuttugu „aðgerðir“

Dauðarefsing Pírata

Flokkur fólksins lagði fram frumvarp í síðustu viku sem felur í sér að heimilt verði að vísa hættulegum glæpamönnum úr landi þó svo þeir hafi fengið hér stöðu flóttamanns. Þingmaður Pírata fann það út í umræðunni með langsóttum og ógeðfelldum hætti að með því væri Flokkur fólksins að leggja til dauðarefsingu. Hún Arndís Anna margtuggði vitleysuna svo oft að hún virtist vera farin að trúa áburðinum. Auðvitað snýst málið um hag Íslands og Íslendinga  þannig að hægt sé vísa m.a. barnaníðingum úr landi.

Það er ótrúlegt að þetta ákvæði sé ekki nú þegar í lögum en Inga Sæland lagði breytinguna til sl. vor en þá guggnuðu ríkisstjórnarflokkarnir á að samþykkja málið. Í stað þess að segja þjóðinni satt um hver hindrunin væri fyrir þessu þjóðþrifamáli þá settu sumir Sjálfstæðismenn á einhvern kjaftavaðal um að óljós lagatækni stæði í veginum.

Eins og fyrr segir þá var frumvarpið lagt að nýju fram í síðustu viku, enda bólar ekkert á frumvarpi sem dómsmálaráðherra boðaði að ætti að koma sama efnis á haustþingi. Skýringin á biðinni kom fram í viðtali við tilvonandi formann Vg, Svandísi Svavars en hún greindi frá því að hún hefði bannað Sjálfstæðisflokknum að koma fram með frekari frumvörp um útlendingamál.

Það er alveg kristaltært að Vg er í harðri samkeppni við bæði Sósíalista og sérstaklega Pírata um atkvæði þeirra sem vilja leggja niður landamærin og hleypa öllum sem hingað reka á fjörur landsins hæli með tilheyrandi útgjöldum. 

Baráttan er hörð um þessi fáu atkvæði þar sem hluti þingmanna Samfylkingarinnar virðast einnig hafa blandað sér nýlega með krafti í baráttuna.

Okkur í Flokki fólksins teljum rétt að senda þá með hraði úr landi sem hafa misnotað gestrisni landsmanna m.a. barnaníðinga - Hvers vegna eru Píratar, Vg og fleiri á móti því? 

 

Svandís breytir ekki sögunni - hún reif upp ræturnar

Í viðtali á Vísi sagðist Svandís Svavarsdóttir sem býður sig nú fram til forystu í Vg áfram eiga fullt erindi í stjórnmálum. Hún tiltók sérstaklega í svörum sínum  mikilvægi þess að vera nálægt grasrótinni í flokknum og síðan að leggja áherslu á sjávarútvegsmálin auk almenningssamgangna. Nú í aðdraganda kosninga gefur Svandís Svavarsdóttir upp með það að hún muni berjast fyrir auknu gagnsæi og réttlátum breytingum á sjávarútveginum í samræmi við væntingar grasrótarinnar.

Það er ekki úr vegi að fara yfir verk Svandísar í stóli matvælaráðherra til þess að vega það og meta hvort hugur fylgi máli.

1) Hún lagði til og náði því fram að sandkoli og skrápdýr voru sett inn í gjafakvótakerfið.

2) Svandís lagði það til og náði því ekki fram í fyrstu atrennu m.a. vegna andstöðu Flokks fólksins að grásleppan yrði sett inn í gjafakvótakerfið.

3) Svandís óskaði eftir því við formann atvinnuvegnefndar að atvinnuveganefnd þingsins flytti mál um að setja grásleppuna inn í gjafakvótakerfið og hún náði því fram sl. sumar þannig að nú heyra grásleppukarlar brátt sögunni til í sjávarbyggðum landsins.

4) Svandís Svavarsdóttir lagði það til og náði því fram að hleypa togskipum með óheftu vélarafli nánast upp í fjörur á sama tíma og hún boðaði friðun hafsvæða.

5) Svandís Svavarsdóttir gerði ekkert með áfellisdóm Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna og lokaði á strandveiðar þann 12. júlí 2023, þvert á loforð Vg um að efla strandveiðar.

6) Svandís setti af stað verkefnið Auðlindina okkar sem kostaði gríðarlegt fé, en til þess að stýra því verkefni voru fengnir  fyrrum forstjóri Granda Eggert Benedikt Guðmundsson og Gunnar Haraldsson einn af höfundum aflareglunnar í þorski sem aldrei hefur gegnið upp. Útgangapunkturinn í vinnunni var rit sem samverkamaður Gunnars Haraldssonar ritaði, en það var kver sem tekið var saman fyrir Kristján Þór Júlíusson ráðherra Sjálfstæðisflokksins.   

Flokksmönnum Vg sem hafa víðtæka þekkingu á sjávarútvegsmálum var algerlega haldið utan við vinnuna m.a. Lilju Rafney Magnúsdóttur og Bjarna Jónssyni fiskifræðingi og ekki var heldur að neinu leyti stuðst við stefnuskrá Vg í sjávarútvegsmálum í vinnunni.

7) Frumvarpið sem Svandís lagði fram til kynningar í framhaldi af vinnu Auðlindarinnar okkar var ekki upp á marga fiska.

8) Fleira má tína til m.a. horfði hún aðgerðarlaus í ráðuneytinu á dæmalausa úthlutun á byggðakvótum m.a. til norskra auðmanna og vigtarreglur sem hygla þeim stóru.

Ofangreint bendir hvorki til þess að hún sé líkleg til nokkurra breytinga á kvótakerfinu né til þess að hlusta á einhverja grasrót í VG.

Ef einhver hefur rifið upp þær rætur sem Jón Bjarnason ræktaði hringinn í kringum landið, þá er það tilvonandi formaður Vg með ofangreindum verkum.

 

 

 

 

 

 

 

 

Óskað eftir mildi í klósetmálum

Merkasti stjórnmálamaður landsins skrifaði víðlesna grein undir fyrirsögninni "Ég neita að pissa standandi."

Í greininni fjallar hún um mikinn metnað ráðherra Sjálfstæðisflokksins í klósetmálum sem birtist í glænýrri hollustuháttarreglugerð.

Í stuttu máli þá fela breytingarnar í sér að

Annað hvort þá þarf:

a) að hafa snyrtingar á veitingastöðum og opinberum stöðum rétt eins og í Alþingishúsinu, opin fyrir bæði kynin.

b) eða þá að bæta við kynlausri snyrtingu.

Nú starfa ég alla jafna við heilbrigðiseftirlit og skoða hundruð snyrtinga á hverju ári og sé það í hendi mér að breytingin muni leiða til bæði mikils kostnaðar og óhagræðis vítt og breitt um landið.

Það á á ekki síst við um minni félagsheimili t.d. í Hegranesi í Skagafirði og minni vínveitingahús vítt og breitt um landið

Ég hef tekið málið upp nokkrum sinnum við núverandi umhverfisráðherra án nokkurs árangurs og tók því til þess ráðs sem varaþingmaður Flokks fólksins að leita eftir liðsinni forseta þingsins í málinu. Til þess að fá ráðherra til þess að sýna minni rekstraraðilum mildi í klósetmálum.

Það er nefnilega svo að snyrtingarnar  í Alþingishúsinu eru ekki í samræmi við nýja reglugerð og það er fyrirséð að þingið þurfi að fara í talsverðan kostnað til að mæta metnaði ráðherra.

Ef vilji væri til þá væri hægt að gera það með því að láta nýtt ákvæði um snyrtingar gilda um nýja starfsemi eða gefa rekstraraðilum rúman tímafrest til þess að ljúka úrbótum.

Þessi tregða Guðlaugs Þórs umhverfisráðherra kemur á óvart þar sem honum er tíðrætt um gullhúðun, en samt er hann illfáanlegur til þess að breyta þessu og öðru sem snýr að minni fyrirtækjum.  

Það sem er sárast við þessa þrjósku er að hún getur snúist upp í neikvæðni í garð þess fámenna hóps sem reglugerðinni er ætlað að standa vörð um. 

Sumir stimplar eru dýrari en aðrir hjá Framsókn

Sum skattheimta er verri en önnur og var stimpilgjaldið lengi vel skýrt dæmi um slíkt, þar sem það var mjög hamlandi á alla samkeppni á fjármálamarkaði. Gjaldið hamlaði því að neytendur gætu endurfjármagnað óhagstæð lán með hagkvæmari lánum. Þessi skattheimta var sem betur fer að mestu lögð af en það kom ekki til af því að þingsályktunartillaga mín hafi verið samþykkt fyrir um 16 árum síðan - Nei ástæðan var að greiða þurfti úr með hraði úr því neyðarástandi sem skapaðist í kjölfar bankahrunsins.   

Andstaða Framsóknarflokksins við ágætis frumvarpi nokkurra þingmanna Sjálfstæðismanna um afnám stimpilgjalds af fasteignakaupum einstaklinga kemur kannski ekki svo á óvart þó svo að allir þingmenn Framsóknarflokksins hafi samþykkt að aflétta stimpilgjaldinu af skipakaupum stórútgerðarinnar, fyrir örfáum árum síðan. 

Það er nefnilega svo að sumir eru jafnari en aðrir hjá forystu Framsóknar.  Flokkurinn sá dýrðina eina í því að afnema samkeppnislög á kjötafurðastöðum þannig að hægt verði að koma á einokun, á meðan flokkurinn beitti sér af hörku við að koma á öngþveiti á leigubílamarkaði með alvarlegri orðsporsáhættu fyrir ferðaþjónustuna í landinu um leið og  öryggi farþega var stefnt í voða. Leigubílalögin voru samþykkt með hliðsjón af hagsmunum neytenda og frjálsrar samkeppni rétt eins og einokunarlögin sem sett voru um kjötafurðastöðvar með hagsmuni neytenda í huga.  

Sigurður Ingi skýrir andstöðuna við afnám stimpilgjaldsins fyrir einstaklinga af fasteignakaupum með því að hann sé að koma í veg fyrir þenslu og verðbólgu, en það er hæpið þar sem það er ekki eftirspurn einstaklinga sem er að keyra upp verðið á íbúðum heldur miklu frekar leigufélögin og þau þurfa efir sem áður að greiða 1,6% stimpilgjald, ef frumvarpið verður að lögum.

Hvað sem því líður þá á fjármálaráðherra sérstakt hrós skilið fyrir þá hugkvæmni að kalla það sérstakan stuðning við þá sem kaupa húsnæði í fyrsta sinn, að gefa þeim 50% afslátt af stimpilgjaldinu.

Ég minnist þess ekki að formaður Framsóknar hafi hreykt sér sérstaklega af því að veita stórútgerðinni sérstakan stuðning með 100% afslætti af stimpilgjaldi vegna skipakaupa.

 

 

  

Aukin þensla með afnámi stimpilgjalda

Kerfið fyrst og fólkið svo - Forysta "Skjaldborgarinnar"

Í sérstakri umræðu á þingi sem Inga Sæland stóð fyrir um að taka húsnæðisliðinn út úr vísitölunni, þá kom  verulega á óvart að Samfylkingin skuli hafa lagst gegn öllum breytingum á útreikningum á neysluverðsvísitölu.

Talsmaður Samfylkingarinnar Jóhann Páll og þingmaður Vg gerðu lítið úr tillögunni og sögðu eitthvað á þá leið að það væri verið að breyta mælistikunni eða galdra í burt einhvern lið úr vísitölunni. 

Talsmenn Samfylkingarinnar og reyndar Vg einnig horfa fram hjá þeirri staðreynd að núverandi útreikningar á  neysluverðsvísitölu með húsnæðisliði, eru að skrúfast upp vegna markaðsbrests á húsnæðismarkaði - Framboð nær ekki að anna eftirspurn.   Áhrifanna gætir ekki aðeins á þá sem eru fjárfesta nú í húsnæði heldur einnig þá sem keyptu fyrir áratugum síðan.

Það er engu líkara en forysta Samfylkingarinnar setji kerfið sem byggir á brostnum forsendum í öndvegi en skuldug heimili mun aftar. 

Annað var eftir bókinni í umræðunni. Framsókn baulaði um að engu mætti breyta, Sjálfstæðisflokkur kenndi Reykjavíkurborg um lóðaskort og þar með húsnæðisverði.

Það var helst að tillaga Ingu fengi hljómgrunn hjá Pírötum og Miðflokki.

Skrýtnustu ræðuna flutti Óli Björn en gott ef hann varaði þingmenn ekki föðurlega við að vera vekja upp falskar væntingar um að vaxtabyrði fari lækkandi hjá þeim sem standa vart undir núverandi skuldum.