Það stefnir í aðra fegurðarsamkeppni í Sjálfstæðisflokknum

Nú er nokkuð rætt um hver verði næsti formaður Sjálfstæðisflokksins þrátt fyrir að ýmislegt bendi til þess að núverandi formaður sé á faraldsfæti.

Vandi Sjálfstæðisflokksins er ekki persóna Bjarna Ben sem er ágætis náungi en vissulega sérgóður og stingur á sig eigum almennings til að tryggja það að enginn annar steli þeim.

Vandinn er fyrst og fremst stefna flokksins sem miðar að því að þjóna örfáum auðmönnum og kvótaaðlinum. Minni atvinnurekendur og skuldugur almenningur fær sífellt að kenna meira á núverandi stefnu.

Hvernig sem á það er litið þá er enginn af þeim sem nefndir hafa verið til sögunnar sem arftakar Bjarna líklegir til þess að breyta stefnu flokksins í einu né neinu a.m.k. ekki Þórdís K.R., Áslaug Arna, Jens Garðar, Guðrún og fullreynt er með Guðlaug Þór. Guðlaugur Þór bauð sig fram gegn formanninum án þess að gera nokkurn málefnalegan ágreining, þannig að úr varð nokkurs konar fegurðarsamkeppni sem Guðlaugur tapaði auðvitað þar sem hann var draghaltur eftir aðgerð á fæti.

Það er ekki útilokað að einhver stökkvi fram á sjónarsviðið sem setur fram málefnalegan ágreining við núverandi stefnu.  Það er á hinn bóginn afar ólíklegt m.a. vegna þess að það eru ákveðin tabú sem tekin eru markvisst af dagskrá flokksins.  Kvótaaðallinn sem hefur stjórnað flokknum hefur bannað alla gagnrýna umræðu um fiskveiðistjórnunarkerfið þó svo að afli hafi dregist verulega saman í öllum nytjategundum sem hafa verið kvótasettar!

Það var sett umræðubann á unga flokksmenn á síðasta flokksráðsfundi. Tabú virðist vera um vafasamar einkavæðingar formannsins m.a. söluna á Borgun, Lindarhvol, Bankasýsluna og kaupum Landsbankans á tryggingafélagi.

Það er flest sem bendir til þess að það verði kjörin ný þokkafull ungfrú eða herra flokksins á komandi landsfundum, en líklegast verður það ekki á þeim næsta. 

 

 

DNA greining Þorgerðar Katrínar

Formaður Viðreisnar á það til, sérstaklega þegar nær dregur kosningum að kynna sig og flokk sinn sem afl breytinga þegar komið er að nýtingu sameiginlegrar sjávarauðlindar þjóðarinnar. Engu að síður þá nýtti Þorgerður Katrín þann tíma sem hún sat í stóli sjávarútvegsráðherra ekki til nokkurra jákvæðra breytinga á kvótakerfinu. Gott ef hún tók ekki harða afstöðu gegn sjómönnum í deilu þeirra við SFS, gerði sitt ýtrasta til þess að breiða yfir umræðu um brottkast og opnaði fyrir dragnótaveiðar upp í fjörur.

 

Viðreisn snéri einfaldlega við stefnu sinni í sjávarútvegsmálum eða a.m.k. út úr henni til þess að komast í ríkisstjórn. Hún hélt því fram að óánægja þjóðarinnar með kvótakerfið snéri að því að hún væri illa haldin af öfundargeni sem verið væri að spila á. Þessi fullyrðing um öfund er nokkuð brött í garð kjósenda í ljósi þess að hún fékk sjálf hátt í 2 milljarða króna afskriftir í hruninu í boði þjóðarinnar.

Það sem er verst við málflutning Þorgerðar Katrínar er órökstudd staðhæfing hennar um efnahagslegan ávinning af kvótakerfinu. Staðreyndin er sú að kerfi sem átti að byggja upp fiskstofna og tryggja byggðafestu hefur leitt af sér minnkaðan afla í öllum tegundum sem hafa verið kvótasettar og blæðandi byggðir hringinn í kringum landið.

 

Það er mjög afhjúpandi fyrir tvöfeldni Viðreisnar að engin áhersla er lögð á að taka á verðmyndun á fiski og því að afurðir séu seldar í gegnum skúffufélög í skattaskjólum. Það er auðveld leið til þess þ.e. að fiskur taki verð á frjálslum markaði.

Ríkisstjórn í algerri upplausn - blómstrandi hælisiðnaður

Ríkisstjórnin var vart komin heim úr skemmti- og hópeflisferðinni í Skagafjörð fyrr en þingmaður Sjálfstæðisflokksins, Berglind Ósk ræðst harkalega að barna- og menntamálaráðherra.  

Á skrifum þingmannsins má ráða að mikil óánægja sé innan Sjálfstæðisflokksins með vinnubrögð Ásmundar Einars Daðasonar. Hún fagnar því sérstaklega að umræða um ósæmilegt ábyrgðarleysi ráðherrans í menntamálum sé loksins komin upp á yfirborðið og gefur það í skyn að hún muni fylgja því eftir á Alþingi! 

Sagt er berum orðum að verið sé að vinna að því að útiloka aðkomu foreldra að skólagöngu barna og verið sé að innleiða óskiljanlegt námsmat. 

Nú hafa ráðherrar játað að innviðauppbygging hafi mistekist, efnahagsstjórnin er í algerri upplausn - Verðbólga og háir vextir, heilbrigðiskerfið og húsnæðismálin eru í keng og harðar deilur eru jafnvel um grunnskólann. 

Vissulega blómstrar hælisiðnaðurinn á Íslandi á meðan hagur þorra almennings fölnar. Ríkisstjórn sem ræður ekki við að búa til samstöðu um verkefni á borð við grunnskólann, hvað þá annað, er ekki á vetur setjandi.

Rörsýn Reykjavíkur- Morgunblaðsins

Staksteinar Morgunblaðsins tóku upp á því að ráðast harkalega að Jóni Inga Cæs­ars­syni fyrir þarfa grein hans í Morgunblaðið, þar sem hann bendir á að ríkisfyrirtækið Íslandspóstur hafi skert þjónustu við íbúa í hinum dreifðu byggðum landsins m.a á Siglufirði og Hvammstanga.

Það hefur Íslandspóstur gert með því að loka pósthúsum og vísa íbúum á óupphituð box. Lítið sem ekkert hefur farið fyrir því að Íslandspóstur hafi kynnt breytingarnar eða leitast við að koma á móts við athugasemdir við breytta þjónustu t.d. við íbúa Fjallabyggðar.  Óvart er ég einn af þeim sem nýtti mér reglulega þjónustu pósthússins á Siglufirði, Hvammstanga og sömuleiðis þjónustu Íslandspósts í Samkaupum í Ólafsfirði en stóð einn daginn fyrir framan einhver box sem ekki nokkur lifandi leið var að nýta. Jú jú ég gat hringt í Íslandspóst og þar var til svara símsvari og ég var númer eitthvað í röðinni og lofaði sjálfsvarinn því að hringt yrði til baka, en sú hringing hefur ekki enn borist úr höfuðstöðvum ríkisfyrirtækisins.

Þessi árás á Jón Inga fyrir það eitt að gagnrýna algeran þjónustubrest sem íbúar landsbyggðarinnar m.a. Fjallabyggðar hafa nýlega orðið fyrir koma nokkuð á óvart þar sem stjórnendur Árvakurs sem gefa út blaðið hafa sumir hverjir komið frá Siglufirði og Norðurlandi vestra m.a. aðstoðarkaupfélagsstjóri KS.

Ríkisfyrirtækið Íslandspóstur er einmitt að skerða heldur betur grunnþjónustu á Norðurlandi með ærnum tilkostnaði fyrir íbúa á meðan ríkið er að bæta verulega í útgjöld á öðrum sviðum.

 

 

 

Barnaráðherra talar í hringi

Fyrir stjórnendur skiptir miklu máli að hafa góðan áttavita og sömuleiðis skýra hugmynd um í hvaða átt þeir vilja stefna.

Eftir að hafa hlustað á viðtal Stefáns Einars í Dagmálum við mennta- og barnamálaráðherra um stöðu grunnskólans þá blasti það við að ráðherrann var hvorki leiðinni eitt né neitt og virtist ekki heldur hafa nokkurn áhuga á því að hafa neinn skýran mælikvarða á stöðu grunnskólans.

Fyrir nokkrum árum sat ég í fræðslunefnd Skagafjarðar og fann þá tilfinnanlega fyrir því að þær kannanir sem voru gerðar á stöðu skólanna voru annað hvort ekki sundurgreinanlegar með skýrum hætti þannig að þær áttu við um landshluta en ekki einstaka skóla eða þá að þegar búið var að vinna þær þá voru þær orðnar svo gamlar að þær nýttust ekki.

Það sem skein í gegn í tali ráðherrans var að hann lagði traust sitt á ný drög að lagafrumvarpi, nýjan en flóknari matsferil og sömuleiðis nýjan og breiðari gagnagrunn. Allt voru þetta fuglar í skógi en ekkert fast í hendi. 

Stefna ráðherra er greinilega að ryksuga inn gríðarmikið af gögnum m.a. félagslegar breytur sem eflaust verður ekki safnað með samræmdum hætti og sagt grunnurinn eigi að nýtast dag frá degi inn í skólastofum landsins.

Þetta hljómar eflaust ágætlega í eyrum sumra en er í raun hálfgerð þvæla. 

Miklu nær væri að fækka prófunum og hafa þau markvissari t.d. að bera saman martækt úrtak barna í einstaka skólum í samanburði við úrtak úr öðrum skólum, í stað þess að láta 5 þúsund börn í hverjum árgangi þreyta mörg próf í hinum ýmsu greinum.

Áherslan ætti að vera í að fá skýr svör hratt og vel um stöðuna og marka síðan stefnuna.   

 

Réttlætir lögbrot ráðuneytisins

Það var hæ, hó, hopp og hí og undirritað á Hóli

Ríkisstjórn Vg, Framsóknarflokks og Bjarna Ben sem mynduð var um að byggja upp innviði landsins hefur mistekist hrapalega ætlunarverk sitt og stefnir í að skila vegakerfinu í miklu verra ástandi en hún tók við því. 

Það verður ekki tekið af ráðamönnum ríkisstjórnarinnar að þeir hafa verið iðnir við að munda penna og skrifa undir áætlanir sem reyndar hafa ekki gengið eftir m.a. um Borgarlínuna.

Hér er skrifað undir 2016

 

 

 

 

 

 

 

2019 var aftur skrifað undir Borgarlínu.

 

 

 

 

2020 var enn og aftur haldinn íburðarmikill

fundur um Borgarlínu.

 

 

 

 

 

 

 

Aftur er skrifað undir Borgarlínuna árið 2022.

 

 

 

 

 

 

 

Sigurður var byrjaður að grafa fyrir Borgarlínunni 2023.

 

'

 

 

 

 

 

Og enn er skrifað undir Borgarlínu árið 2024.

 

 

 

 

 

 

 

Þessi Borgarlínufarsi er farinn að minna á byggingu þjóðarleikvangsins eða Sundabrautarinnar, en umræðan um þau mannvirki hefur staðið yfir nánast linnulaust frá síðustu aldamótum en lítið sem ekkert gerst.

Reikningsdæmið hefur vissulega verið lifandi og erfitt að henda reiður á hvort Borgarlínan verði leidd í stokka, göng eða sér akreinar og ennfremur óljóst hvort vagnar eða önnur farartæki verða nýtt.

Í stað þess að Borgarlínuverkefnið sé á forræði Vegagerðarinnar og hún efld þá hefur verið búið til nýtt opinbert batterí þ.e. Betri Samgöngur ohf. sem hefur afar óljósa stjórnskipulega stöðu og flækir miklu frekar en einfaldar úrlausn og skipulagningu verkefnisins.

 

 

Sáttmálinn fullfjármagnaður næstu fimm árin

Vg er að stimpla sig út

Ályktanir Vg um sjávarútvegsmál sem samþykktar voru nú um helgina eru ekki upp á marga fiska. Samþykkt var að endurskoða strandveiðar með það fyrir augum að dreifa þeim og efla smærri sjávarpláss en ekki var orð um að tryggja 48 daga eða að efla kerfið.

 

Þessi áhersla á dreifingu kom nokkuð á óvart þar sem afskipti bæði Svandísar og ekki síður Bjarkeyjar Olsen Gunnarsdóttur í stóli matvælaráðherra af útdeilingu byggðakvótans hafa verið sama marki brenndar þ.e. að koma honum öllum nær óskiptum til stórútgerðarinnar.  Það er borðleggjandi að framkvæmdin á bæði útdeilingu á byggðakvóta Byggðastofnunar og almenna byggðakvótanum er með þeim hætti að hann stríðir ekki aðeins gegn markmiðum samkeppnislaga heldur er siðlaus afskræming á aðgerðum stjórnvalda í nafni byggðasjónarmiða. Það hlýtur að koma að því að framganga Vg verði kærð af Samtökum fiskframleiðenda og útflytjanda og sjómönnum.

 

Afskipti Bjarkeyjar hér á Króknum voru þau að hafna tillögu sveitarfélagsins um að dreifa honum að mestu á smábátanna og koma honum að óbreyttu nær öllum á FISK innan tíðar.

Ekki var heldur minnst á að tryggja að landsmenn verði jafnir að því að nýta sameiginlega fiskveiðiauðlind - Nei nei flokkurinn er enn að gæta hagsmuna örfárra auðmanna.

Furðulegt var að sjá að Vg sem opnaði fyrir togveiðar upp í fjöru í fyrra fyrir stóra togar, skuli nú leggja áherslu á sérstaka vernd á 30% af hafsvæða fyrir árið 2030!

Forsætisráðherrra fordæmdur af Vg

Ályktanir Vg á flokksráðsfundinum þann 17. ágúst eru furðulegar og ekki þá aðeins fyrir það sem fjallað er um en ekki síður það sem flokkurinn minnist ekki á.  Ekki er orði vikið að okurvöxtunum eða verðbólgunni, sem er að setja fjárhag íslenskra fjölskyldna í uppnám.  Nei nei þeir sem eru eftir í Vg virðast ánægðir með vaxtaokrið og fákeppnina rétt eins og núverandi kvótakerfi í sjávarútvegi.

Megin belgingurinn í stjórnmálaályktuninni fór í málefni Palestínu, en tónninn í ályktuninni var óvenju herskár þar sem m.a. verk vestrænna ríkja, Bandaríkjanna, Ísrael og Bjarna Benediktssonar voru fordæmd.  Athygli vakti að hlaupið var yfir að fordæma hryðjuverkasamtökin Hamas sem áttu upptökin að stríðinu með; fjöldamorðum,nauðgunum og mannránum á saklausu fólki.

Eflaust kippir forsætisráðherra sér ekki við að vera fordæmdur af sínum nánustu bandamönnum í ríkisstjórninni fyrir það að gera hlé á fjárstreymi til hjálparsamtaka þar sem starfsmenn samtakanna höfðu orðið uppvísir af því að taka þátt í hryðjuverkum Hamas, enda telja þeir í Vg að Bjarni haf bætt ráð sitt og aukið fjárframlög til UNRWA.

 

 

 

Þétt samráð en samt vill ráðherra ekki tjá sig!

Í frétt á RÚV kom það að Sigríður Friðjónsdóttir ríkissaksóknari hafi verið í  "þéttu samráði" við dómsmálaráðuneytið áður en hún veitti Helga Magnúsi vararíkissaksóknara ólögmæta áminningu vegna ummæla hans í kjölfar dómsuppkvaðningu yfir glæpamanninum og hælisleitandanum M. Th. Jóhannessyni.

Þessar upplýsingar gefa til kynna að Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra leiki jafnvel tveimur skjöldum þ.e. gefi það í skyn annars vegar að hún sé nú að kanna mál sem ráðuneytið hafi haft til meðferðar og verið í virku samráði um niðurstöðu í.

Í ofan á lagt hefur hún ekki viljað tjá sig um málið og sagst í þokkabót vera að leita að einhverri sérfræðiþekkingu utan ráðuneytisins til þess að vanda til verka.

Hér er um mikilvægt mál að ræða en það lítur út fyrir það að ráðuneytið sé að senda út þau skilaboð til lögreglumanna, blaðamanna og annarra opinberra starfsmanna um þöggun á nauðsynlegri og gagnrýnni umræðu um útlendingamál.

 

 

 

Sjálfstæðisflokkurinn er skrýtin skrúfa

Um árabil hafa þingmenn Sjálfstæðisflokksins gengið með þá hugmynd að selja Landsvirkjun og eina alþjóðlega flugvöll landsmanna. Það er í sjálfu sér hálfklikkað að ætla að selja nánast eina hliðið inn og út úr landinu, en það er augljóst að nýr rekstraraðili, ekki ólíklega kínverskur mun ekki sæta neinni samkeppni að neinu tagi.

Einhliða umfjöllun Morgunblaðsins um ágæti einkavæðingar á Kastrup hleypur yfir þá hörðu gagnrýni sem kom upp í Danmörku þegar ljóst var að alþjóðlegu fjárfestarnir fluttu allan ágóða starfseminnar á Kastrup í skattaskjól á Bermúda. 

Varaformaður Sjálfstæðisflokksins sagðist nýlega vilja fara með flokkinn lengra til hægri og hefur þá eflaust átt við að setja enn meiri kraft í einkavæðingu Landsvirkjunar og fleiri innviða. Sjálfstæðisflokkurinn er skrýtin skrúfa en á meðan hann segist vilji fara til hægri og auka samkeppni, þá festir hann í lög að leyfilegt sé að koma upp einokun í úrvinnslu kjötafurða og sér ekkert athugavert við ríkisverðlagningu á fiski sem er langt undir markaðsvirði. 

Einkavæða alþjóðaflugvelli