Fíllinn í Vegagerðinni

Morgunblaðið fjallaði nýlega um það sem blaðið kallaði losarabrag Vegagerðarinnar á opinberu fé í tengslum við framkvæmdir stofnunarinnar. Í stað þess að 2.500 milljónir króna færu til framkvæmda við að brúa Hornafjarðarfljót líkt og þingið hafði samþykkt, þá er búið að verja 9.000 milljónum króna til verksins. Vegagerðin hefur því varið án heimilda 6,5 milljörðum, sem bitnar nú á öðrum framkvæmdum vítt og breitt um landið.

Morgunblaðið fer nokkuð mjúkum höndum um algert skeytingaleysi við samþykktar áætlanir með því að tala um losarabrag þegar Vegagerðin ver fjármunum til verksins sem nema 360% umfram fjárheimildir.  Hér er greinilega fjármálasukk í gangi á pari við Braggann dýra og Brákarborg ofl. því miður.

Í opinberri umræðu um málið m.a. ítrekað á Sprengisandi þá hefur málið verið rætt út frá því að það hverfist um óánægju einstakra þingmanna í umhverfis- og samgöngunefnd þingsins við vinnubrögð Vegagerðarinnar. Forstjóri Vegagerðarinnar hefur síðan komist upp með að vísa á að þingið sé þröskuldur fyrir því að verk hafi tafist þar sem samgönguáætlun hafi ekki verið samþykkt sl. vor, þegar augljóslega liggur fyrir að forstjórinn hefur tæmt framkvæmdafé Vegagerðarinnar í ósamþykkt verk.

Í fjölmiðlaumræðu skortir verulega á að minnst sé á þátt og ábyrgð fílsins í stjórnarráðinu, Sigurðar Inga Jóhannssonar fjármálaráðherra. 

Það er borðleggjandi að þúsundir milljónir hefðu ekki streymt úr ríkissjóði umfram fjárheimildir nema með vitund og vilja formanns Framsóknarflokksins fyrrverandi innviðaráðherra og stórfurðulegt að hann sé algerlega stikkfrí í umræðunni.