Stjórnarandstaðan blæs lífi í dauðvona ríkisstjórn

Við öllum blasir klúður ríkisstjórnarinnar í stjórnlagaþingsmálinu. Óvart var sú framkvæmd á ábyrgð vinsælasta ráðherra landsins í seinni tíð, sem rætt hefur verið um að eigi eftir að verma forsetastól Íslands. Eflaust hafa pappakassarnir og ódýru skilrúmin verið liður í að gera framkvæmdina eins ódýra og kostur var en hörð gagnrýni var uppi í samfélaginu á kostnað við stjórnlagaþingið, á niðurskurðartímum.

Nú liggur niðurstaða Hæstaréttar fyrir og framkvæmdin fékk falleinkunn.  Í stað þess að þingmenn Framsóknar og Sjálfstæðisflokks bjóðist til þess að lappa upp á stjórnarskrána eða þá að aðstoða ríkisstjórnina við að standa sæmilega að framkvæmd kosninga þar sem kosið yrði í leiðinni um Icesave, þá eru þingmennirnir komnir í gamla góða sandkassann. 

Framsóknarmenn gleðjast mjög yfir rándýru klúðri við að framkvæma eitt af forgangsverkefnum formanns Framsóknarflokksins. Heldur reiðilega bergmálar varaformaður Sjálfstæðisflokksins málflutning Framsóknar - ekki er boðið upp á neinar lausnir frekar en hjá systurflokknum.  Sama má segja um málflutning þægs kjölturakka kerfisins, Einars K. Guðfinnssonar sem skrifar á bloggsíðu sína um svipað leyti og landsleik Íslands og Frakklands lauk, grein undir fyrirsögninni; Áfall fyrir lýðræðisríkið Ísland.

Báðir hrunaflokkarnir Framsókn og Sjálfstæðisflokkur leggja algjöra ofuráherslu á að breyta helst ekki einu né neinu af þeim kerfum sem ollu hruninu og alls ekki illræmdu kvótakerfi sem brýtur í bága við álit Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna.  Engu líkara er að forystumenn Sjálfstæðis og Framsóknarflokks átti sig ekki á því að með þessum málflutningi eru þeir að blása af kappi lífi ónýta og dauðvona ríkisstjórn.

Meiriháttar áfall fyrir Ísland