Jæja Flateyringar - "túttí frúttí"

Í Kastljósi sjónvarpsins birtist framkvæmdastjóri sem nýbúinn var að reka sjávarútvegsfyrirtæki sitt í þrot. Gjaldþrot var staðreynd þrátt fyrir að fiskvinnslan væri sú eina í einni bestu verstöð landsins sem liggur mjög vel við auðugustu fiskimiðum heims. Aldrei í sögu þjóðarinnar hefur gengi gjaldmiðilsins verið hagstæðara fyrir sjávarútveginn en samt gekk reksturinn ekki upp. Ástæðan er einfaldlega sú að rétturinn til að nýta sameiginlega auðlind þjóðarinnar var seldur úr verstöðinni og þeir sem eftir sátu þurfa að kaupa hann eða leigja hann dýrum dómum - svo dýrum að enginn rekstur stendur undir því.

Hver voru síðan skilaboð framkvæmdastjórans Teits Björns Einarssonar? Jú þau voru að ekki mætti hrófla við einu né neinu í kvótakerfinu sem lagði byggðalagið og fyrirtækið í rúst! Er maðurinn túttí frúttí?

Það er nokkuð ljóst að Flateyringar þyrftu ekki að senda nein neyðarblys á loft ef að Frjálslyndi flokkurinn réði ferðinni í sjávarútvegsmálum þar sem að þá væru handfæraveiðar frjálsar og sjómönnum leyfðist að róa með línustubb s.s. eins og 8 bala án þess að þurfa greiða einum né neinum sérstakt leigugjald fyrir.