Burt með Jóhönnu Sigurðardóttur

Margir efast ekki um vilja núverandi forsætisráðherra Jóhönnu Sigurðardóttur til að gera vel, þó svo að þeim fari fækkandi. Flestum er hins vegar ljóst að Jóhanna er algerlega vonlaus í að veita þjóðinni forystu.  Í kjölfar hrunsins lofaði hún að slá skjaldborg um heimilin m.a. með því að taka yfir lán í erlendri mynt og finna lausn á þeim vanda lántakanda. Athyglisvert er að horfa á viðtal á Stöð 2, við Jóhönnu frá því í okt. 2008 þar sem að hún sparar ekkert við sig í að blása út fyrirhugaðar aðgerðir.  Efndir Jóhönnu og Samfylkingarinnar voru að gera nánast ekki neitt og leyfa fjármögnunarfyrirtækjunum að tuddast á fólkinu.

Loksins eftir að Hæstiréttur skaut skildi fyrir lántakendur með stökkbreytt lán, degi áður en forsætisráðherra las upp ræðu ræðuskrifara á Austurvelli, þá virðist sem að Jóhanna hafi farið fram úr til þess að gera eitthvað. Ekki var það til annars en að fá illa launaðan Má Guðmundsson Seðlabankastjóra sem á reyndar mikla sök á glæfralegri peningamála og vaxtastefnu þjóðarinnar til þess að snúa út út dómi Hæstaréttar, almenningi í óhag og beina ólöglegum tilmælum til fjármálafyrirtækja. 

Stjórnvöld með Jóhönnu í broddi fylkingar höfðu náið samráð við AGS, fjármálafyrirtæki en ekki fulltrúa lántakenda eða neytenda.  Ríkisstjórnin hefur algerlega brugðist að veita forystu og leysa hnúta með almennum aðgerðum en stað þess horft á og vísað málum til úrlausna í dómsölum.   Í framhaldinu er rétt að spyrja hvort að þessi ríkisstjórn sé til einhvers gagns?

Ekki get ég séð að svo sé og á það við nánast við flesta stóra málaflokka s.s. hag heimila, sjávarútvegsmál og eflingu atvinnulífs.