Byrjendabragur hjá Davíð

Ef Andrés Magnússon fjölmiðlamógúll er samkvæmur sjálfum sér mun hann ekki gefa frumskrifum Davíðs í Moggann á árinu 2009 háa einkunn. Davíð fellur nefnilega í þá gryfju að ýja að einu og gefa annað í skyn, hálft um hálft nafnlaust, og dylgja eiginlega hreint út án þess að nefna dæmi, s.s. þegar hann kynnir ýmsa og iðulega til leiks.

Það sem mér finnst miður er að Davíð komi ekki fram í byrjun með örlítið meiri auðmýkt, en hann gagnrýnir í fyrsta leiðaranum sínum stjórn efnahagsmála án þess að víkja einu orði að eigin ábyrgð. Ef hann hefði vikið að henni - einu orði eða svo - hefðu eflaust margar konur í vesturbæjum landsins, og jafnvel karlar, séð aumur á karlgarminum og sagt að það væri svo sem rétt að gefa skáldinu í Skerjafirðinum annað tækifæri.