Sigurjón Þórðarson

Það að fjármálaráðherra tjáir sig ekki um verstu lánskjör á byggðu bóli varpar ljósi á hve forysta ríkisstjórnarinnar er algerlega ótengd kjörum almennings og stöðu minni fyrirtækja.

Minni fyrirtæki sem geta ekki fjármagnað sig með því að ganga í sjóði lífeyrissjóða og skuldugur almenningur býr við síversnandi stöðu og sama má segja um leigjendur.

Yfirgengilegt vaxtaokrið þrengir að hálsi lántakenda með tilheyrandi eignaupptöku þar sem verðmæti flytjast frá almenningi og til fjármálafyrirtækja. Á sama tíma leiða háir vextir til þess að það dregur úr húsbyggingum, en sár skortur á íbúðarhúsnæði er einn helsti þátturinn í spennunni og hækkun verðlags.

Það er meira en lítið spes að hafa fjármálaráðherra við völd við þessar aðstæður sem hefur enga sérstaka skoðun á því hvort rétt sé að lækka vextina sem eru að gera út við fólk til sjávar og sveita.   

	„Á réttri leið en nokkuð í land ennþá“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er stórundarleg hve lítilli gagnrýni er hleypt að veiðiráðgjöf Hafró í loðnu.  Það er ekki eins og "ráðgjöfin" sé hafin yfir gagnrýni frekar en önnur mannanna verk.

Í fyrsta lagi þá byggir veiðireglan sem tekin var upp árið 1983 ekki á neinni líffræði og stofnmatið er með óvissu aðeins í aðra áttina, þ.e. niður á við. Það liggur einnig fyrir að endurskoðuð veiðiregla sem tekin var upp árið 2015 hefur hvorki leitt til aukins afla eða að koma í veg fyrir "aflabrest". Endurskoðunin sem fól í sér aukna vernd hefur reynst ávísun á frekari hörmungar.

það er áhugaverð staðreynd að loðnuveiðin á sl. 20 árum er innan við þriðjungur af því sem hún var 20 árin þar á undan.

Það er tímabært að spurt sé hver sé árangurinn og hvert er markmiðið með ráðgjöfinni? 

	„Áhrif loðnubrests eru enn mikil og víðtæk“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er óþægilegt að fylgja með stífum fundarhöldum og vandræðaganginum í ríkisstjórn Íslands, en það er allveg ljóst fundirnir snúast ekki um að verið sé að leysa úr brýnum vanda sem brennur þegnunum m.a. verðbólgu,Grindavík,okurvöxtum, hælisleitendum og húsnæðisskorti, svo eitthvað sé tínt til.

Ráðherrarnir sem eru búnir að vinna náið saman í 7 ár eru ekki með hugann við ofangreind mál, frekar en fyrri daginn - Nei það virðist vera einhver stólaærsl í gangi um hver fái að verma hvaða ráðherrastól. Miklar líkur eru á því að það muni verða samþykkt vantraust á matvælaráðherra í næstu viku, enda nýtur hún ekki trausts innan eigin flokks og svo eru það auðvitað framboðsraunir forsætisráðherra, sem þarf að leysa úr.   

Það sem er ekki eins og forsetaframboð Katrínar eigi að koma nokkrum á óvart þar sem það hefur legið fyrir frá áramótum að hún ætli í þetta vonlitla framboð.  Með framboðinu sleppur Katrín frá "leiðindunum" í ríkisstjórninni og eygir í leiðinni von um að geta ferðast áfram um á fyrsta farrými.

Þessi farsi í boði afhjúpar forgangsröðun ráðherranna þ.e. hagsmunamál þjóðarinnar er raðað mun aftar en persónulegum metnaði þeirra sjálfra.

	Hópur blaðamanna bíður eftir ríkisstjórninni
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Á síðustu tveimur áratugum hefur átt sér stað gríðarleg samþjöppun í úrvinnslu landbúnaðarvara og sláturhúsa. Fækkun sláturhúsa var keyrð áfram með ríkisstyrkjum og beinlínis rangfærslum á borð við að verið væri að mæta kröfum ESB.  Auðvitað var gulrótin um  að "ríkishagræðingunni" fylgdi betri kjör fyrir bændur og neytendur.

Vandséð er að sú spá hafi ræst  ef litið er til kjara bænda og verðlags í matvöruverslunum. 

Nú er ríkisstjórnin að keyra í gegnum þingið lög sem heimila einokun - það árið 2024. Með sömu rökum og á liðnum árum.

Samvinnuhugsjónin virðist vera löngu týnd og tröllum gefin í Framsóknarflokknum og reikna má með að Jónas Jónsson frá Hriflu hefði gefið núverandi þingmönnum Framsóknarflokksins, þá einkunn að þar færu skósveinar braskara og fjárplógsmanna. Það bólar nefnilega ekki á því að leitað sé eftir samvinnu í stað samþjöppunar valds og eigna. Vg styður málið til þess að Katrín fái að halda í stólinn.

Sérkennilegustu rökin fyrir löggjöfinni eru í boði Sjálfstæðisflokksins en Óli Björn taldi réttast að mæta fákeppnishryllingi á matvörumarkaði með því að opna fyrir einokun afurðastöðva, en meðal þeirra fyrirtækja sem verið er að hliðra til fyrir eru afurðarstöðvar sem tengjast Alma leigufélagi, sem er þekkt fyrir allt annað en að huga að kjörum neytenda.

Landi og þjóð til heilla.

Vaxtaokrið hefur fært bönkunum gríðarlegan hagnað á kostnað heimilanna. Einu hefur gilt hvort verðbólga geisi,þar sem hún er samkvæmt séríslenskri venju sett alfarið á lántakendur þ.e. heimilin og minni fyrirtæki.

Stjórnendur Landsbankans hafa ákveðið að nota það fé sem rakað var saman af heimilunum á síðasta ári, til þess að kaupa TM af samkeppnisaðilanum. Það er gert alfarið gegn eigendastefnu ríkisbankans og án samráðs við stjórnvöld. Ekkert gagnsæi og engar haldbærar röksemdir hafa verið lagðar fram með þessum gjörningi og virðist flest benda til þess að fiskur liggi undir steini.

Það er við hæfi að rifja það upp að þegar TM sameinaðist Kviku fyrir 3 árum, þá var það gert með lúðrablæstri um tækifæri á fjölbreyttum fjármálagjörningum. Verðgildi Kviku blés þá upp á "markaði" vegna vænts hagnaðar. Einstaka stjórnmálamaður leysti síðar út mikinn kaupréttarhagnað, en gleymdi víst að greiða skattinn eins og gengur.

Nú að þremur árum liðnum er komið á daginn að sameining TM og Kviku fyrir 3 árum var bara bóla. Það væri eftir öðru ef salan á TM gengur í gegn að það munni leiða til þess hlutabréf Kviku hækkuðu upp úr öllu valdi á ný!

Það sem má læra af þessu máli er að það þarf að aflúsa fjármálakerfið af peningafíklum og koma á fót samfélagsbanka sem veitir almenningi bankaþjónustu á sanngjörnum kjörum.