Bönnum klám og skuldir

Ekkert bólar á efnahagsaðgerðum ríkisstjórnarinnar á sama tíma og hún leggur fram 25 liða aðgerðaáætlun til þess að ráðast gegn klámi og nektarbúllum. Það sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur til málanna að leggja er helst að standa vörð um innvígða, eins og Davíð Oddsson, auk þess sem helsti efnahagssérfræðingur flokksins til margra ára, Tryggvi Þór Herbertsson, leggur keikur til að skuldir verði afskrifaðar í gríð og erg.

Það er deginum ljósara að fjórflokkurinn hefur brugðist landsmönnum, en hvað ættu ráðamenn að vera að gera í stað þess að leggja alla áherslu á að banna klám og skuldir?
Í fyrsta lagi stafar vandinn hvað helst af hækkun neysluverðsvísitölu sem hefur bein áhrif á greiðslubyrði verðtryggðra lána sem og erlendra. Ekki er hækkun vísitölunnar tilkomin vegna mikillar eftirspurnar eða þenslu í samfélaginu heldur hruns íslensku krónunnar.
Það væri strax mikið unnið fyrir skuldug heimili, bændur og fyrirtæki ef krónan væri rétt af. Einn helsti þrándur í götu þess að koma á eðlilegum gjaldeyrisviðskiptum eru hundruða milljarða jöklabréf erlendra aðila sem haldið er föstum með gjaldeyrishöftum, sem fyrrgreindur Tryggvi Þór taldi þar til fyrir skemmstu bera vott um hraustleikamerki íslensks fjármálakerfis. Það ætti því að verða fyrsta verk stjórnvalda að hafa uppi á eigendum jöklabréfanna og semja við þá um að framlengja bréfin og innleysa þau smám saman. Það er einnig vel þess virði að fara betur yfir hvort eigendur svokallaðra jöklabréfa séu ekki í einhverjum mæli innlendir aðilar með erlenda kennitölu sem eru að senda eitthvað af Tortola-gulli annan hring um íslenskt efnahagslíf og sleikja þá í leiðinni upp eina hæstu vexti í heimi.
Núverandi ástand hafta býður upp á tvöfaldan markað og svartamarkaðsbrask með íslensku krónuna sem hlýtur að stórskaða efnahagslífið. Það hvetur beinlínis til þess að útflytjendur reyni frekar að skipta erlendum gjaldeyri í útlöndum þar sem hægt er að fá hærra verð fyrir hann en á innlendum opinberum markaði.

Í öðru lagi þarf að snarlækka vexti, enda er ekki verið að slá á neitt sem kallast þensla heldur miklu frekar samdrátt efnahagslífsins. Áframhaldandi ofurvextir munu miklu frekar herða samdráttarhnútinn. Það má flytja vexti af ríkisbréfum úr landi og því hærri sem vextir eru þeim mun stríðar streymir gjaldeyrir úr landinu sem veldur sem kunnugt er lækkandi gengi íslensku krónunnar.
Í lokin á íslenska þjóðin að taka undir með Frjálslynda flokknum og gera þá skýlausu kröfu að ríkið innleysi veiðiheimildir og stórauki þær í leiðinni. Aukningunni á að deila út á jafnræðislegan hátt þar sem tekið er tillit til byggða og hafa strax tekjur af þessum auknu veiðiheimildum með leigu aflaheimilda. Sömuleiðis á smám saman að fyrna nýtingarrétt af veiðiheimildum sem ríkið innleysir og leigja þær út.

Það er ömurlegt að verða vitni að því þegar núverandi sjávarútvegsráðherra, Steingrímur J. Sigfússon, gerir sig beran að því að halda áfram  eins og ekkert sé með núverandi kvótakerfi sem hratt hruninu af stað og brýtur enn í bága við mannréttindi.
Í stað þess að endurskipuleggja af skynsemi og tryggja að þjóðin hafi arð af atvinnugreininni hefur leiðtogi VG boðað hækkun skatta í stórum stíl á launþega þessa lands.