Sjávarútvegsráðherra veitir þeim sérréttindi sem hann ásakar um óábyrgar veiðar

Hún er merkilega þvælin, varnargrein Jóns Bjarnasonar sjávarútvegsráðherra, þar sem hann reynir að útskýra hvaða almannahagsmunir lágu að baki þeirri ákvörðun að mismuna landsmönnum gróflega við úthlutun á rétti til að veiða á makríl.

Í greininni margtyggur sjávarútvegsráðherra að alger óvissa ríki um dreifingu, magn og útbreiðslu makrílsins og sömuleiðis á hvaða tíma árs fiskurinn verðmæti heldur sig í landhelginni. Þrátt fyrir framangreint finnur ráðherra Vinstri grænna sig knúinn til þess að kvótasetja tegundina og úthluta þeim sérréttindum sem hann fullyrðir að hafi stundað eitthvað sem hann nefnir ólympískar veiðar. Það er mat græningjans Jóns Bjarnasonar að ólympísku veiðarnar séu bæði óábyrgar og óhagkvæmar en samt réttlætanlegar til að komast í einhverja samningsaðstöðu gagnvart öðrum þjóðum!

Ráðherra hlýtur því að byggja ákvörðun sína   á að setja makrílinn í kvóta á einhverju allt öðru en fiskifræðilegum grunni . Það stingur óneitanlega í stúf að ráðherra græningja skuli vilja verðlauna þá með sérréttindum umfram aðra Íslendinga sem hann ásakar um að stunda óábyrgar veiðar.

Ráðherra sem væri að gæta almannahagsmuna hefði sett ríkari kröfur til jafnræðis og að sett væri ríkari vinnsluskylda á makrílinn þannig að sem hæst útflutningsverðmæti fengist fyrir veiðina.

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 8.4.2010 kl. 14:26]

hmmm.. Við verðum nú að láta þá njóta sannmælis og hætta að skamma Albaníu Sigurjón   Makríllinn er flökkufiskur og undir stjórn ESB. Það voru þeir sem gerðu alvarlegar athugasemdir við þessar "ólympísku" veiðar. Jóni, eða hverjum þeim sem hefði setið í stólnum var nauðugur einn kostur að kvótasetja veiðarnar í anda fiskveiðistefnu ESB og IMF.

Hins vegar átti hann að ákveða að innheimta veiðileyfagjald af úthlutuðum kvóta. Það lét hann ógert og í því felast mistök hans

[Árni Gunnarsson, 8.4.2010 kl. 14:57]

Hámörkun verðmæta úr lönduðum afla á að vera kappsmál okkar og ekkert mun styðja betur við kröfurnar um auknar aflaheimildir. Það er ljóst að mikil verðmætasköpun felst í vinnslu umfram bræðslu. Reyndar eigum við að kosta kapps við að fjarlægjast mjölvinnslu úr fersku hráefni í öllum tegundum.

Siðfræði auðlindanýtingar um allan heim er vaxandi pólitískt umræðuefni. Og allt vel um það. 

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 8.4.2010 kl. 15:00]

e.s  smá leiðrétting. Ég sé að hann hefur ákveðið veiðigjald af heildarafla en skil samt ekki V. kafla laganna eða þær forsendur sem liggja fyrir veiðileyfagjaldinu. Til hvers á Fiskistofa að reikna út aflaverðmæti? Og hvað þýðir 9.5% af framlegð? Og að innheimta veiðileyfagjald sem hlutfall af framlegð áður en búið er að veiða og selja er skrítin ráðstöfun

[Jón Kristjánsson, 8.4.2010 kl. 15:17]

Jóhannes, 

"Flökkufiskur undir stjórn ESB"? Verður þá ekki ESB að stjórna sínum flökkufiski og sjá til þess að hann sé ekki að éta upp í kálgörðum hjá okkur?

Við eigum fullan rétt á að veiða hann í okkar landhelgi enda ekki gert samninga við einn eða neinn. Svo er spurningin um hvað sé flökkufiskur: Getur verið að þorskurinn "okkar" sem gengur yfir Færeyjahrygginn, eða Grænlendingarnir sem hrygna hér séu flökkufiskar? Flökkustofn er svona álíka skýr skilgreining og þegar menn segja að hafið sé opið vistkerfi.

Réttast væri að menn greiddu aflagjald, sem væri það hátt að ekki borgaði sig að veiða í gúanó. 

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 8.4.2010 kl. 15:53]

Sæll Jón, ég vil taka það fram að ég ber mikla virðingu fyrir þínum skoðunum og kaupi alveg þína veiðiráðgjöf. Hins vegar erum við ekki einir í heiminum og getum ekki farið fram gegn hagsmunum allra annarra. Sérstaklega ekki núna þegar við erum búin að flæma frá okkur voldugasta bandamanninn.  Það hefur gefist betur að semja um aflahlutdeild við nágrannaþjóðir okkar heldur en að stunda "sjóræningjaveiðar"  Við höfum samið vegna norsk-íslensku síldarinnar, kolmunnans og úthafskarfans. þessvegna er það sjálfsagt mál að semja um makrílinn á sömu forsendum er það ekki? Flökkustofn hlýtur að vera skilgreining sem auðvelt er að koma sér samn um. Til dæmis stofn sem ekki hrygnir hér?

[Jón Kristjánsson, 8.4.2010 kl. 19:27]

Þakka traustið Jóhannes

En við höfum ekki enn samið um neitt varðandi makríl. Svo er það annar handleggur að ICES mafian vill semja svo hún geti stjórnað veiðunum.

Það var frjáls veiði á kolmunna í mörg ár, þrátt fyrir stöðugar ráðleggingar um veiðibann. Aflinn bara jókst, í 2 Mi tonna, uns komið var á samningum um að stjórna veiðum. Þá minnkaði aflinn og stofninn reiknaðist minni. Athyglisvert, sama og í Barentshafinu.

Ósk mafíunnar, ICES er að það verði samið svo ÞEIR geti stjórnað veiðunum.

Ég er þerrar skoðunar að tilögur um að leyfa hvalveiðar eigi rót sína í að rannsóknar- og eftirlits- batteríin vanti vinnu.  

[Sindri Karl Sigurðsson, 8.4.2010 kl. 22:47]

Það er flest allt vitlaust sem mætir á svæðið frá mammútkálfum ríkisstjórnarinnar þessa dagana. Ég hefði lagt til að þeir læsu sig til í fræðum forföðurins Gylfa Þ. Gíslasonar og ryfjuðu upp afhverju ekki var hægt að gera öllum til geðs. Holl lesning, til á öllum bókasöfnum og þótt víðar væri leitað.

Sigurjón, ég get alveg stutt það að þetta kerfi sem búið er að vera í gangi sé haldið ákveðinni fullkomnunaráráttu, það þýðir samt ekki að ég styðji það sem verið er að framkvæma þessa dagana. Kerfið sem slíkt líður fyrir það að hafa aldrei komist á legg sem heildstætt kerfi, smuga hér og þar fyrir pólitík og framapot.

Að halda það að með því að láta auðlindirnar í hendur dutlunga stjórnmálamanna líðandi stundar komi til með að leysa vandamáli sem er réttilega bent á af mörgum, bæði Jóni hér að ofan ásamt fleirum, sem er að það má ekki veiða fiskinn í sjónum, kemur kerfinu sem slíku ekkert við.

Það er búið að skerða aflaheimildir niður í trog botninn. Það lá algerlega fyrir 1. september síðastliðinn hvaða afleiðingar það myndi hafa. Algerlega klárt. Algerlega kristaltært. Marg sagt og tuggið. Og hvað?

........................ Ekkert..............

Lausnin:

Auðlindagjald..................

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 8.4.2010 kl. 23:01]

Mér varð á þegar ég ruglaði saman skammstöfunum IMF og ICES, sorry about that. Eitt er það sem ég hef áhyggjur af, og ræður þeirri skoðun minni að okkur beri að starfa með Alþjóðasamfélaginu og ICES þarmeð, það er sú ógn sem okkur stafar af umhverfisverndarterroristum. Á sama hátt og IMF hefur reynt að beita okkur efnahagslegum þvingunum til að semja um Icesave, þá er hægt að eyðileggja markaði okkar fyrir sjávarafurðir ef við förum ekki varlega og tryggjum okkur stuðning við því sem við erum að gera. Svoleiðis aðgerðir eru þekktar og við höfum sjálfir beitt þeim gagnvart sjóræningjaskipum á úthafskarfa. Núna hefur okkur verið boðið að samningaborði um skiptingu makrílskvótans og halda má því fram að ákvörðun Jóns Bjarnasonar hafi ráðið einhverju um þann viðsnúning ESB, Norðmanna og Færeyinga

[Sigurjón Þórðarson, 8.4.2010 kl. 23:06]

Sindri, Jóhannes og aðrir góðir félagar - þarf ekki að fara nálgast þennan atvinnuveg út frá því að leyfa í stað þess að banna, sérstaklega í ljósi þess að  bönninn hafa engu skilað?

[Sindri Karl Sigurðsson, 8.4.2010 kl. 23:31]

Sigurjón, málið snýst nú kannski ekki eingöngu um það að gefa frjálsar veiðar. Það snýst um að skattleggja allt sem hægt er að skattleggja, í skjóli þess að þjóðin eigi auðlindina.

Ef þjóðin á auðlind, sem hægt er að klára, tæma, eyðileggja eða ganga illa um, á þá að réttlæta frjálsar veiðar vegna einstaklingsfrelsisins? Þetta er alger þversögn. Hljómar betur svona: Því fleiri sem vilja veiða, því feiri borga í ríkiskassann. Þeim peningum er betur varið til þeirra sem hvað? Eru á atvinnuleysisbótum? Í heilbrigðismál? Eða kannski bara til þess að opinbert apparat geti dafnað og blómstrað?

Þetta heitir þjóðnýting ekkert annað. Búið að margreina og skilar niðurstöðu sem allir vilja forðast.

Það er mikð nær að reyna að telja þessa sporða sem eru í sjónum með einhverju viti. Lýst vel á tillöguna hans Kidda P. (eða Rússana réttara sagt) sem gengur út á mæla veiðni fisks og fjölda fiska á fermetra.

Það er fiskifræðin sem er föst í bulli ekki stýringin á veiðunum. Það er þjóðhagslega ruglað að veiða 10 fiska á 10 skipum, ef einn gæti veitt þá með nánast sama tilkostnaði og hver og einn myndi þurfa að gera!

Nákvæmlega sömu rökin og verið er benda á í dag, henda í land vélvæðingu flotans og ráða fólk í staðin, í landi, til þess að gera sama hlut og vélin gerði úti á sjó! Á ekki bara að setja árar um borð í dallana...!!! Alvöru víkingar!!!

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 8.4.2010 kl. 23:32]

Sigurjón, Ég stundaði sjómennsku þegar mikill afli skapaði miklar tekjur, síðan tóku við boð og bönn en þá brá svo við að tekjurnar jukust! Ég er hræddur um að við snúum ekki til baka til óheftra veiða. Skilningur okkar á takmörkuðum auðlindum hefur breytt hugsuninni. Hér áður fyrr þegar við stunduðum framleiðsludrifinn sjávarútveg þá var veitt meira af kappi en forsjá. Birgðir hlóðust upp þæði í frystihúsum og í saltfiskgeymslum. Þetta var við upphaf kvótakerfisins. Heldurðu að kvótakerfið hafi verið fest í sessi vegna verndunar? Núna er rekinn markaðsdrifinn sjávarútvegur sem skapar meiri tekjur en hefur aukið ójöfnuð og hvatt til sóunar.  Einhver skynsamleg lausn hlýtur að finnast þar sem allir una sáttir. Einhver línuleg bestun. Upp með reiknistokkinn

[Sigurjón Þórðarson, 9.4.2010 kl. 09:58]

Jóhannes með sóknarstýringu þar sem fiskur fer á markað, er hvati til að koma með sem mest verðmæti að landi á skemmstum tíma.  

Sindri, núna er ástandið þannig að við erum að veiða þriðjunginn af því sem við veiddum af þorski fyrirdaga kvótakerfisins og trollveiðar eru helmingur af því sem þær voru 1992 og brot af því sem þær voru í kringum 1980.

Mér finnst vera forgangsmál fyrir samfélagið að afla nýrra tekna í stað þess að einblína hvernig eigi að skattleggja grein sem búin er að koma sér í gríðarlegan vanda og þarfnast hundruð milljarða afskrifta. Það er einnig nauðsynlegt að hleypa nýliðum inn í greinina og fá frjórri hugsun innan undirstöðuatvinnugreinarinnar.

[Sindri Karl Sigurðsson, 10.4.2010 kl. 17:39]

Rétt er það Sigurjón, en hvað heldur þú að það væru margir sóknardagar í dag, ef miða ætti við þau skip sem voru þá á sjó?

Kvótakerfið býr ekki til fisk, frekar en önnur veiðistýringarkerfi. Það vantar að fá að veiða meiri fisk, um það snýst málið, ekki neitt annað.

[Sigurjón Þórðarson, 10.4.2010 kl. 21:26]

Sindri það var nú hugmyndin með kvótakerfinu að búa til fisk þ.e. 500 þúsund tonna jafnstöðuafla.

[Valmundur Valmundsson, 16.4.2010 kl. 22:46]

Sælir með og á móti kvótabullarar.

Auðlindagjald er í gangi núna og hefur verið í mörg ár, nú er gjaldið kr. 3,47 á þorskígildi í botnfiski, beint í kassann hjá Grími

En auðvitað á að veiða meira 500 þús. er kannski of í lagt en við vitum ekkert hve mikið er af þeim gula fyrr en við gáum að því.